เราอยู่คอนโดค่ะ ย้ายเข้ามาอยู่ได้จะ 5 เดือนละ รู้จักแค่ห้องข้างๆ ติดกันเลยแค่ห้องเดียว มีการพูดคุยแลกเปลี่ยนข้อมูลกันเรื่องการแต่งห้อง ซื้อขนมฝากกันค่ะ ดีที่เค้าก็เป็นผญ. เลยทำความรู้จักกันง่าย จากนั้นเราก็เลยไปผูกมิตรกับห้องตรงข้ามต่อ ตอนปีใหม่สั่งขนมจะไปให้ แต่ไม่เจอเค้าเลยจริงๆ ค่ะก็เลยแขวนไว้หน้าประตู พร้อมการ์ด ตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ ก็ยังไม่รู้จักค่ะ เค้าเป็นผช. ด้วย เราเลยไม่อะไรมากกลัวน่าเกลียดค่ะ.   
    เมื่อก่อนตอนอยู่บ้านก็รู้จักกันหมดทั้งซอยนะคะ ส่วนใหญ่คืออยู่กันมานาน ถ้าเดินนี่กว่าจะถึงบ้านยาวค่ะ แวะสวัสดี พูดคุยกันทุกหลัง ส่วนใหญ่เป็นคนสูงอายุ  ขับรถยังมีชะลอทักทายกันเลยค่ะ มีทำกับข้าวมาให้ ซื้อของฝากกัน ฝากดูแลบ้านบ้าง มีครั้งนึงบ้านเราไฟไหม้เพราะไฟลัดวงจรค่ะ แต่ไม่เป็นไรมากเพราะได้เพื่อนบ้านช่วยกันดูแลดับไฟทัน ไม่งั้นคงหมดหลัง
    อีกครั้งคือเราเลิกงานดึกมาก ง่วงสุดๆ นอนไม่พอติดๆ กันหลายคืน ถึงหน้าบ้านก็จอดรถ ลงไปเปิดประตูรั้ว หันมาอีกที กำละรถหาย!!!!  คือมันหายไปจากที่เดิมค่ะ แต่เป็นไหลไปรั้วบ้านตรงข้ามแทน วิ่งตามรถสิคะกระโดดขึ้นรถได้นี่ สวนหน้าบ้านเค้าไม่เหลือค่ะ กระถงกระถาง กองรวมกันหมด คือเบลอค่ะ ลงรถนึกว่าเข้า N ป่าวเลยยังเป็นD ดีที่ดึงเบีกมือไว้มันเลยค่อยๆไป เช้ามาก็รีบไปขอโทษพร้อมแสดงความรับผิดชอบค่ะ แต่อาม่าแกไม่ว่าไรเลยบอกไม่เป็นไร ไม่ได้เสียหายไรมาก แกแค่ตกใจว่าตื่นมาทำไมสวนเป็นงี้นึกว่าคนต่างถิ่นเข้ามาละกลับรถพลาด วันหลังถ้าเหนื่อยไม่ขับรถนะลูกมันอันตราย โชคดีที่เสียหายแค่ของ คนไม่เป็นไร เราก็ยกมือขอโทษและขอบคุณแกค่ะ แล้วเย็นก็ไปซื้อผลไม้มาขอโทษแกอีกรอบ
    ไม่รู้เราคิดไปเองรึเปล่าว่าคงจะหาสังคมแบบนี้ได้ยากจากคอนโด เพราะกลับมาก็ห้องใครห้องมันละ ของท่านอื่นๆ ที่อยู่คอนโดเป็นไงกันบ้างคะ