อาจจะฟังดูเหมือนชื่อเพลง ครับ ก็ลอกมาจากชื่อเพลง 5555
แต่มันคงเป็นคำอธิบายที่บรรยายความรู้สึกที่ผมมีต่อ(ตัวละครของ)แอบรักออนไลน์ได้ดีที่สุดในเวลานี้แล้ว

ตอนนี้เรื่องเริ่มเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ ไม่ว่าผมจะกดโทรศัพท์เปิดเฟส เล่นไอจี ก็เจอสาวกแต่ละทีมโพสเชียร์กันสนุกสนาน
อยากบอกว่าสนุกดีครับ ที่ได้อ่านความเห็นจากหลายๆคน  เลยอยากลองเขียนความเห็นส่วนตัวของผมลงบ้าง
กับสิ่งที่ผมรู้สึกชอบที่สุดในเรื่อง นั่นคือ ความรักที่เป็นของจริง นั่นเอง มาเริ่มกันเลยครับ

อวัศยา : พี่ศยาเป็นคนที่มีความรักที่เหมือนจะบริสุทธิ์นะครับ แต่สำหรับผมความรักที่บริสุทธิ์ คือคุณแอบรักต่างหาก
คุณแอบรัก ตัวตนที่พี่ศยาสร้างขึ้นมาจากความรัก ความปรารถนาดี ที่มีให้กับปราณนต์ สิ่งที่เธอทำให้เค้าทั้งหมด ผ่านตัวอักษรนั้น มันคือสิ่งที่สวยงาม
แต่พี่ศยา คือคนที่ซ่อนอยู่หลังคุณแอบรัก เพื่อปกปิดตัวตนที่แท้จริงของตัวเอง
และในที่สุดแล้วเมื่อพี่ศยาถึงจุดที่ต้องมีตัวตนในสายตาปราณนต์ขึ้นมาบ้าง ก็เลือกใช้คุณแอบรักที่ปราณนต์รู้สึกดีๆด้วยไปแล้ว
เพื่อให้ปราณนต์รักศยา ทั้งๆที่คนที่มีเรื่องราวดีๆกับปราณนต์มาก่อนไม่ใช่พี่ศยา แต่เป็นคุณแอบรัก ที่ตัวเองสร้างขึ้นมา
ถามว่ามันผิดมั้ย?? มันก็ไม่ผิดนะ เพราะแอบรักคือพี่ศยา แต่มันก็ไม่ถูก เพราะณนต์รักแอบรัก ไม่ได้รักศยา

พริบพราว : ความรักสีขุ่น ที่เกิดมาจากความตั้งใจที่บริสุทธิ์ ที่ผมพูดแบบนี้ เพราะสิ่งที่พราวทำมันผิด
การไปสวมรอยว่าเป็นแอบรัก เพื่อจะคบกับปราณนต์ มันเหมือนอยู่ดีๆมาแย่งไปจากมืออีกคน
ถ้ามองในมุมพราว พราวเองคงไม่แน่ใจว่าณนต์ชอบตัวเองรึเปล่า?? แต่รู้แน่ว่าณนต์ชอบคุณแอบรัก
อ้าว... แต่คุณแอบรัก คือผู้หญิงที่(พราวมองว่า) เป็นคนหลอกลวง โกหกปิดบัง
เราที่เป็นคนดู เหมือนมองพวกเค้าจากมุมบน เห็นทุกตัวละคร เราจะไม่ได้มองพี่ศยาร้ายขนาดนั้น
แต่ในมุมพราว คนที่อยู่เบื้องหลังหน้าจอ คอยช่วยเหลือผู้ชายที่ชอบเรื่องงาน แล้วยังเอาเรื่องงานมาบังหน้าเพื่อเอาเปรียบตัวเองในเรื่องส่วนตัวอื่นๆอีก
มันก็ไม่แปลกที่พราวจะคิดกับพี่ศยาแบบนั้น ประกอบกับความที่เข้าใจว่าปราณนต์คิดมาตลอดว่าตัวเองคือคุณแอบรัก
มันจึงเป็นแรงขับเคลื่อนให้การสวมรอยง่ายขึ้น เพราะไม่อยากให้ปราณนต์ต้องผิดหวัง
และไม่อยากให้ณนต์ต้องเจอกับคนหลอกลวง(ในสายตาเธอ)

ปราณนต์ : รักที่เกิดจากการประกอบกันของภาพซ้อน สำหรับปราณนต์ เค้าคิดว่าเค้ารักคุณแอบรัก และจะรัก ไม่ว่าคุณแอบรักคือใคร
โดยที่แม้แต่ตัวเค้าเองก็ไม่รู้ ว่าความคิดแบบนั้น มันมาจากการที่เข้าใจว่าพริบพราวคือคุณแอบรักอยู่ก่อนแล้ว
ความรู้สึกดีๆที่มีให้คุณแอบรัก มันเหมือนถูกขับเคลื่อนไปพร้อมๆกับความสงสัยว่าพราวคือแอบรักรึเปล่า??
เพราะตัวเองชอบพราวอยู่ก่อนแล้ว พอเกิดเหตุการณ์หลายๆอย่างที่ทำให้คิด ก็เริ่มใส่ภาพของพราวลงไปในแอบรักที่ละนิดๆ
จนสุดท้ายภาพทั้งสองก็ทับซ้อนกันในความคิด ทำให้ตัวเองเข้าใจผิดว่ามันคือภาพเดียวกัน
สำหรับปราณนต์ แอบรักของเค้าได้กลายเป็นพริบพราวไปแล้ว
ถ้าไม่มีใครมาพูดให้คิดว่าอาจจะเป็นพี่ศยา ณนต์ก็ไม่มีทางจะนึกถึงภาพพี่ศยาในแอบรักได้เลย
ปราณนต์เข้าใจตัวเองผิด ว่ารักพริบพราว เพราะพริบพราวคือแอบรัก แต่ความจริงแล้ว เค้ารักแอบรัก เพราะคิดว่าแอบรักคือพริบพราวต่างหาก

ทั้งสามตัวละครนี้ ทำให้ผมนึกถึงคำว่า รักที่เป็นของจริง ขึ้นมาได้ เพราะในชีวิตจริง ไม่มีรักไหนที่สีขาวทั้งหมด หรือสีดำทั้งหมด
ไม่มีรักไหนมีแค่ด้านเดียว ทุกความรักมีมิติ มีที่มาที่ไป
ความรักที่ดี อาจจะเริ่มมาจากวิธีที่ผิด และความรักที่ผิด อาจจะเกิดจากความตั้งใจที่ดี
คนที่เข้าใจว่าชัดเจนกับความรู้สึกตัวเองดี อาจจะยังไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่ากำลังรู้สึกอะไรอยู่
และนี่แหละคือสิ่งที่มันไม่เหมือนนิยาย ไม่เหมือนละคร มันคือเรื่องจริง

ถ้าจะบอกว่าความรักของใครคือความรักในนิยาย ผมคงจะต้องยกตำแหน่งนี้ให้บอสลิปดา
และไม่แปลกใจเลยว่าทำไมในบรรดาตัวละครทั้งหมด บอสถึงเป็นขวัญใจอันดับหนึ่ง เพราะบอสคือคนๆเดียว ที่ชัดเจน และดีครบทั้งหมด
บอสคือบุคคลในอุดมคติ ที่แทบหาไม่มีในชีวิตจริง บอสคือบทพระเอกแสนดีธรรมดาๆที่อยู่ในละครทุกเรื่อง
แต่บอสกลายเป็นคนพิเศษสำหรับละครเรื่องนี้ เพราะนอกจากบอส อีกสามคนคือบทที่มีพื้นฐานมาจากคนธรรมดา
มันจึงส่งให้บทผู้ชายแสนดีในนิยาย อย่างบอสลิปดา เข้าไปอยู่ในความฝันและหัวใจของคนดูได้อย่างง่ายดาย

สุดท้ายนี้ผมคงอดชื่นชมละครเรื่องนี้ไม่ได้ ที่นำเสนอมิติใหม่ๆให้กับการดูละคร ผมไม่เคยดูละครแล้วต้องมาคิดวิเคราะห์ตัวละครมากมายขนาดนี้มาก่อน
มันเป็นการดูละครที่มีคุณค่าสำหรับผมนะครับ แล้วมันก็สนุกมากๆเลยที่ได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นระหว่างคนดูละครด้วยกันแบบ เชิงลึก
คนดูแอบรักออนไลน์คุยกัน จะไม่คุยแค่ เรื่องเป็นยังไงนะ?? ตอนจบทำไมนะ??
คำถามไม่ได้หยุดอยู่ที่ ใครทำอะไร?? แต่มันเจาะลึกลงไปถึง ทำไปทำไม?? พฤติกรรมแบบนี้เกิดขึ้นเพราะอะไร??
เชิญเข้ามาแลกเปลี่ยนมุมมองกันได้นะครับทุกคน รออ่านครับ ^^

ปล. ย้าวยาว แต่พยายามเว้นวรรคกับบรรทัดให้อ่านง่ายแล้วนะครับ แหะๆ