การเดินทางของผม เครื่องบินคือตัวเลือกอันดับสุดท้าย รองจากรถไฟและรถทัวร์
ผมชอบซึมซับบรรยากาศของการเดินทาง ที่ไม่มีเงื่อนไขของเวลาเป็นตัวกำหนด
แต่ผมก็มีโอกาสเดินทางโดยเครื่องบินอยู่บ้างเหมือนกัน เมื่อต้องการความเร่งด่วน หรือจำเป็น
และทุกครั้งที่นั่งเครื่องบิน ก็จะเลือกที่นั่งริมหน้าต่าง ดูท้องฟ้า ดูก้อนเมฆ
เสน่ห์ของมันคือ สีของฟ้า และรูปร่างของก้อนเมฆ ไม่เคยเหมือนกันเลยสักครั้ง แม้จะเป็นเส้นทางเดียวกัน
แต่ก็มีหลายครั้ง ที่ไม่ได้นั่งริมหน้าต่าง ก็เลยไม่ได้ดูเมฆ ไม่ได้ถ่ายรูปเก็บเอาไว้
หลายครั้งที่ท้องฟ้าไม่เป็นใจให้ถ่ายรูป แดดจ้ามาก เมฆบางๆ หรือย้อนแสงแบบเต็มๆ
และอีกหลายครั้งที่เดินทางกลางคืน มีแต่ความมืดให้เห็น  

ภาพชุดนี้ เป็นบางส่วนของบันทึกการเดินทางโดยเครื่องบิน ตั้งแต่ พ.ศ.2550 จนถึงปัจจุบัน
ปี 2558 ผมยังไม่ได้นั่งเครื่องบินเลยครับ ส่วนปี 2557 นั่งครั่งเดียว จากลำปางเข้ากรุงเทพ แต่ไม่ได้นั่งริมหน้าต่าง