ผ่านไปแล้ว สำหรับ audax อัมพวา 200 km. มีผู้เข้าร่วมสมัครหลายร้อยคน ทั้งที่มีประสบการณ์ และลงสมัครเป็นครั้งแรก ส่วนตัว จขกท. เคยมีประสบการณ์ audax ระยอง 200 km. แต่เป็นการร่วมปั่นแบบไม่ได้ลงทะเบียน และไม่ได้เตรียมตัวแต่อย่างใด ทำให้ในครั้งนั้น ไม่ได้ตามระยะเวลาที่กำหนด ก็เลยเก็บความมุ่งมั่น ตั้งใจ ขอผ่าน audax 200 km. สักครั้ง
และการปั่น audax ครั้งนี้ ก็ได้ผู้ร่วมเดินทาง 2 คน คนแรกคือพี่ชาย จขกท.เองค่ะ (พึ่งเริ่มปั่นได้แค่ 2 เดือนกว่าๆ และปั่นได้ระยะทางมากสุด 100 km. ก่อนที่จะมา audax 1 สัปดาห์) และผู้ร่วมเดินทางสุดพิเศษอีกท่าน คือน้องท้อป (จักรยานล้อเล็ก crius และน้องมีอาการกล้ามเนื้อขาอ่อนแรง แต่มีใจที่สู้มากๆ)
เริ่มสตาร์ทออกจากจุดเริ่มต้นเวลา 7.10 น. ปั่นยังไม่ถึงกิโลเลย ไมล์จักรยานของ จขกท. ดันไม่ขึ้นตัวเลขค่ะ เลยเสียเวลาจอดข้างทางนั่งแก้ไขประมาณ 5 นาที และก็เริ่มปั่นต่อ ช่วงเช้ายังอากาศดี ไม่มีแดด ทำให้ปั่นสบายๆ ความเร็วประมาณ 27 - 28 ช่วงแรก จขกท. อาสาเป็นหัวลากให้ค่ะ แต่พอเริ่มเจอเส้นทางที่มีลม พี่ชายก็เลยขึ้นมาลากให้แทน ปั่นไปได้ประมาณ 30 km. ก็เจอจักรยานเกี่ยวกันล้มค่ะ น่าจะเป็นช่วงที่คันหลังหยิบน้ำมาดื่ม และไม่ได้เว้นระยะห่างจากคันหน้า ซึ่งกลุ่ม จขกท. ปั่นตามไปติดๆ แต่โชคดีที่เบี่ยงหลบทัน ในกลุ่มก็เลยจอดรถช่วยลงไปดูคนเจ็บ และเข็นจักรยานหลบข้างทาง และกลุ่มๆหลังๆ ที่ตามมาก็ลงมาช่วย เอายามาให้คนเจ็บ และสอบถามอาการ (ถ้าใครที่จะไปปั่นทางไกล พกยาติดตัวไปด้วยจะดีมากๆค่ะ)
พอเริ่มปั่นเข้าเส้นเทียนทะเล ก็พบกับคุณลุงตำรวจนักปั่นจักรยาน ร.ต.ท. วิชัย ท่านทักทายนักปั่นจักรยานเกือบจะตลอดทาง พอปั่นไปสักพัก ก็จอดแวะร้านข้างทาง เติมพลังด้วยโค้กใส่น้ำแข็งเย็นๆ ชื่นใจมากๆ แล้วก็ปั่นไปต่อ จนถึง cp 1 เวลา 10.26 น. ที่ cp 1 มีกล้วย กับข้าวเหนียวหมู และก็น้ำให้นักปั่นทานด้วยค่ะ กลุ่มเราก็เติมพลังกันเต็มที่ เพื่อยิงยาวต่อ cp 2 แต่กว่าจะถึง cp 2 นี่เจอทั้งลม ทั้งสะพาน ทั้งแดด บอกได้คำเดียวว่า ทรมานบันเทิงสุดๆ แต่เพื่อจะได้ทานข้าวเที่ยง ก็พยายาม ปั่นกันจนถึง cp 2 เวลา 12.45 น. และที่ cp 2 ก็มีก๋วยเตี๋ยวหมู กับน้ำลำใยสุดแสนจะชื่นใจให้นักปั่น และน้องท้อปเริ่มมีอาการเจ็บขา (จริงๆน้องเจ็บตั้งแต่ cp 1 แต่ใจยังสู้ตลอด) น้องท้อปเลยไปใช้บริการนวดจากทีม service ของ audax ค่ะ ส่วน จขกท. และพี่ชาย ออกมาทานข้าวที่เซเว่น ได้เร็วดี นั่งให้หายเหนื่อยสักพัก เข้าห้องน้ำ และเตรียมตัวเดินทางกันต่อไป (สู้กันมาจนครึ่งทางละ)
จาก cp 2 ไป cp 3 บอกเลยว่าท้อมากๆค่ะ แดดเปรี้ยงเลย สะพานอีก เฮ้อ!!!! เหนื่อยสุดๆ แต่มาถึงขนาดนี้แล้ว ถอดใจไม่ได้ค่ะ แต่ก็แวะพักไป 2 ครั้ง จนถึง cp 3 เวลา 16.20 น. ใกล้ความจริงเข้าไปทุกที แต่พี่ชายหัวลากของ จขกท. เริ่มมีอาการปวดขา เลยไปให้หน่วยบริการนวดคลายเส้นให้สักหน่อย แล้วเราก็ออกเดินทางกันต่อ มาถึงตอนนี้แดดเริ่มหายไปแล้วค่ะ แต่เข้าตัวเมือง รถเริ่มเยอะ ไหนจะมอไซค์สวนเลนส์ (บางคนก็ดีจอดให้ไปก่อน แต่บางคนมารยาทแย่ ตะโกนให้เราหลบ TT) ต้องปั่นกันอย่างระวังตลอดเวลา และใช้ความเร็วมากไม่ได้ จนมาถึง cp 4 เวลา 18.45 น. เหมือนสวรรค์มาโปรด ที่ cp 4 มีเฉาก๊วยใส่น้ำแข็งเย็นๆ ชื่นใจ และก็กุ้ยช่ายให้นักปั่นที่เริ่มจะหมดแรงแบบ จขกท. พอทานเสดก็รีบออกเดินทาง เพราะกลัวไม่ทันเวลา คราวนี้ปั่นเข้าเมือง เพื่อไปจุด finish แยกไฟแดงก็เยอะ ไหนจะหลบรถกะคนข้างทางอีก พี่ชายบอกว่าต้องเร่งสปีดหน่อย เพราะเดี๋ยวจะเข้าไม่ทันเวลา ก็เลยลากกันไป 28 – 29 (แค่นี้ จขกท. ก็แทบหมดลมหายใจละค่ะ ทั้งหิว ทั้งเจ็บก้น) แต่คนที่ใจสู้สุดๆ คือน้องท้อป แต่เรามาด้วยกันขนาดนี้ ต้องไปด้วยกันจนจบทริป และแล้วก็เข้ามาที่จุด finish เวลาฉิวเฉียด 20.20 น. ไมล์รถ จขกท. 212 km.
การเดินทางไกล โดยมีเวลาเป็นตัวกำหนดได้จบลงด้วยความภาคภูมิใจ และส่วนตัว จขกท. ก็ทำตามความตั้งใจได้สำเร็จ แต่สิ่งหนึ่งที่ จขกท. รับรู้ได้คือ ความตั้งใจ กับใจที่สู้ของคน 3 คน ขอบคุณพี่ชาย ที่ยอมเสียสละเป็นหัวลาก และผู้นำ โดยไม่หลงตลอดทาง น้องท้อป นักปั่นใจสู้ ปั่นจักรยาน เพื่อสักวันร่างกายจะปกติเหมือนคนอื่นๆทั่วไป ขอเป็นกำลังใจให้น้องหายเป็นปกติโดยเร็วนะคะ แล้วเราจะร่วมปั่นทางไกลไปด้วยกันอีกแน่นอนค่ะ
ปั่นด้วยใจ กับ audax 200 km.
และการปั่น audax ครั้งนี้ ก็ได้ผู้ร่วมเดินทาง 2 คน คนแรกคือพี่ชาย จขกท.เองค่ะ (พึ่งเริ่มปั่นได้แค่ 2 เดือนกว่าๆ และปั่นได้ระยะทางมากสุด 100 km. ก่อนที่จะมา audax 1 สัปดาห์) และผู้ร่วมเดินทางสุดพิเศษอีกท่าน คือน้องท้อป (จักรยานล้อเล็ก crius และน้องมีอาการกล้ามเนื้อขาอ่อนแรง แต่มีใจที่สู้มากๆ)
เริ่มสตาร์ทออกจากจุดเริ่มต้นเวลา 7.10 น. ปั่นยังไม่ถึงกิโลเลย ไมล์จักรยานของ จขกท. ดันไม่ขึ้นตัวเลขค่ะ เลยเสียเวลาจอดข้างทางนั่งแก้ไขประมาณ 5 นาที และก็เริ่มปั่นต่อ ช่วงเช้ายังอากาศดี ไม่มีแดด ทำให้ปั่นสบายๆ ความเร็วประมาณ 27 - 28 ช่วงแรก จขกท. อาสาเป็นหัวลากให้ค่ะ แต่พอเริ่มเจอเส้นทางที่มีลม พี่ชายก็เลยขึ้นมาลากให้แทน ปั่นไปได้ประมาณ 30 km. ก็เจอจักรยานเกี่ยวกันล้มค่ะ น่าจะเป็นช่วงที่คันหลังหยิบน้ำมาดื่ม และไม่ได้เว้นระยะห่างจากคันหน้า ซึ่งกลุ่ม จขกท. ปั่นตามไปติดๆ แต่โชคดีที่เบี่ยงหลบทัน ในกลุ่มก็เลยจอดรถช่วยลงไปดูคนเจ็บ และเข็นจักรยานหลบข้างทาง และกลุ่มๆหลังๆ ที่ตามมาก็ลงมาช่วย เอายามาให้คนเจ็บ และสอบถามอาการ (ถ้าใครที่จะไปปั่นทางไกล พกยาติดตัวไปด้วยจะดีมากๆค่ะ)
พอเริ่มปั่นเข้าเส้นเทียนทะเล ก็พบกับคุณลุงตำรวจนักปั่นจักรยาน ร.ต.ท. วิชัย ท่านทักทายนักปั่นจักรยานเกือบจะตลอดทาง พอปั่นไปสักพัก ก็จอดแวะร้านข้างทาง เติมพลังด้วยโค้กใส่น้ำแข็งเย็นๆ ชื่นใจมากๆ แล้วก็ปั่นไปต่อ จนถึง cp 1 เวลา 10.26 น. ที่ cp 1 มีกล้วย กับข้าวเหนียวหมู และก็น้ำให้นักปั่นทานด้วยค่ะ กลุ่มเราก็เติมพลังกันเต็มที่ เพื่อยิงยาวต่อ cp 2 แต่กว่าจะถึง cp 2 นี่เจอทั้งลม ทั้งสะพาน ทั้งแดด บอกได้คำเดียวว่า ทรมานบันเทิงสุดๆ แต่เพื่อจะได้ทานข้าวเที่ยง ก็พยายาม ปั่นกันจนถึง cp 2 เวลา 12.45 น. และที่ cp 2 ก็มีก๋วยเตี๋ยวหมู กับน้ำลำใยสุดแสนจะชื่นใจให้นักปั่น และน้องท้อปเริ่มมีอาการเจ็บขา (จริงๆน้องเจ็บตั้งแต่ cp 1 แต่ใจยังสู้ตลอด) น้องท้อปเลยไปใช้บริการนวดจากทีม service ของ audax ค่ะ ส่วน จขกท. และพี่ชาย ออกมาทานข้าวที่เซเว่น ได้เร็วดี นั่งให้หายเหนื่อยสักพัก เข้าห้องน้ำ และเตรียมตัวเดินทางกันต่อไป (สู้กันมาจนครึ่งทางละ)
จาก cp 2 ไป cp 3 บอกเลยว่าท้อมากๆค่ะ แดดเปรี้ยงเลย สะพานอีก เฮ้อ!!!! เหนื่อยสุดๆ แต่มาถึงขนาดนี้แล้ว ถอดใจไม่ได้ค่ะ แต่ก็แวะพักไป 2 ครั้ง จนถึง cp 3 เวลา 16.20 น. ใกล้ความจริงเข้าไปทุกที แต่พี่ชายหัวลากของ จขกท. เริ่มมีอาการปวดขา เลยไปให้หน่วยบริการนวดคลายเส้นให้สักหน่อย แล้วเราก็ออกเดินทางกันต่อ มาถึงตอนนี้แดดเริ่มหายไปแล้วค่ะ แต่เข้าตัวเมือง รถเริ่มเยอะ ไหนจะมอไซค์สวนเลนส์ (บางคนก็ดีจอดให้ไปก่อน แต่บางคนมารยาทแย่ ตะโกนให้เราหลบ TT) ต้องปั่นกันอย่างระวังตลอดเวลา และใช้ความเร็วมากไม่ได้ จนมาถึง cp 4 เวลา 18.45 น. เหมือนสวรรค์มาโปรด ที่ cp 4 มีเฉาก๊วยใส่น้ำแข็งเย็นๆ ชื่นใจ และก็กุ้ยช่ายให้นักปั่นที่เริ่มจะหมดแรงแบบ จขกท. พอทานเสดก็รีบออกเดินทาง เพราะกลัวไม่ทันเวลา คราวนี้ปั่นเข้าเมือง เพื่อไปจุด finish แยกไฟแดงก็เยอะ ไหนจะหลบรถกะคนข้างทางอีก พี่ชายบอกว่าต้องเร่งสปีดหน่อย เพราะเดี๋ยวจะเข้าไม่ทันเวลา ก็เลยลากกันไป 28 – 29 (แค่นี้ จขกท. ก็แทบหมดลมหายใจละค่ะ ทั้งหิว ทั้งเจ็บก้น) แต่คนที่ใจสู้สุดๆ คือน้องท้อป แต่เรามาด้วยกันขนาดนี้ ต้องไปด้วยกันจนจบทริป และแล้วก็เข้ามาที่จุด finish เวลาฉิวเฉียด 20.20 น. ไมล์รถ จขกท. 212 km.
การเดินทางไกล โดยมีเวลาเป็นตัวกำหนดได้จบลงด้วยความภาคภูมิใจ และส่วนตัว จขกท. ก็ทำตามความตั้งใจได้สำเร็จ แต่สิ่งหนึ่งที่ จขกท. รับรู้ได้คือ ความตั้งใจ กับใจที่สู้ของคน 3 คน ขอบคุณพี่ชาย ที่ยอมเสียสละเป็นหัวลาก และผู้นำ โดยไม่หลงตลอดทาง น้องท้อป นักปั่นใจสู้ ปั่นจักรยาน เพื่อสักวันร่างกายจะปกติเหมือนคนอื่นๆทั่วไป ขอเป็นกำลังใจให้น้องหายเป็นปกติโดยเร็วนะคะ แล้วเราจะร่วมปั่นทางไกลไปด้วยกันอีกแน่นอนค่ะ