สวัสดีค่ะเราเพิ่งตั้งงกระทู้แรกนะค่ะ ถ้าผิดพลาดยังไงก็ให้อภัยกันด้วยนะค่ะ
เริ่มเรื่องเลยนะค่ะ เรากับแฟน(แทนว่าเอนะค่ะ)เอกับเราเป็นเพื่อนกันมาก่อนค่ะ แล้วได้มาคบกันโดยที่เราจีบเอค่ะใช้เวลาเกือบ7เดือนได้ก็คบกันมาเกือบปีตอนคบก็ดีนะค่ะเมื่อก่อนเราแอบเจ้าชู้นิดหน่อยแต่พอมาคบเอเราก็เลิกนิสัยแบบนั่นเลยนะค่ะ เราก็อาจจะงี่เง่าบ้างตามประสาผู้หญิงอะค่ะก็ทะเลากกันบ้างปกติอะค่ะแล้วเหมือนเอก็บอกกับเราว่าเบื่อแค่เบื่อแต่ก็ยังรัก คือตอนนั่นแบบเสียใจมากนะเราก็ไม่ได้ทำผิดอะไรทำถึงเบื่อเราอะแต่ก็ยังคบต่อหลังจากนั่นก็เริ่มมีคนเข้ามาเราก็คุยๆบ้างค่ะแล้วอีกคน(แทนว่าบี) วันนั่นบีชวนไปทานข้าวเราก็เลยไปแล้วเอมารู้ก็ทะเลาะจนเลิกกันเลยตอนนั่นยอมว่าว่าเลวมากเลยค่ะเอมาง้อก็ไม่ยอมกลับไปแล้วก็คุยๆกับบีดูค่ะเกือยสองเดือนแค่นิสัยไม่โอเคค่ะเลยเลิกคุยไปตอนที่คุยกับบีก็ยังติดต่อกับเอตลอดนะค่ะเจอกันบ้าง ระหว่างที่คุยกับบีก็ยังคิดถึงเอตลอดนะค่ะคือยังลืมไม่ได้จริงๆจนเลิกคุยกับบีแล้วก็คุยเออยู่ก็คุยมาตลอดก็พยามง้อเออยากกลับมาคบกันแต่เอบอกว่าไม่อยากกลับมาแต่คุยกันได้เจอกันได้ เราเองก็ยังรักเออะค่ะเราก็อยู่แบบนี้มาสักพักแต่ใจมันอยากกลับไปคบมากกว่าคุยไปวันๆเรารู้สึกเหมือนไม่มีค่า เราก็รู่นะค่ะว่าตัวเองผิดที่ทิ้งเอไปก่อนจะให้ตัดใจออกมาก็ทำไม่ได้สักที เราไม่รู้ว่าเราเรียกร้องหรือเห็นแก่ตัวกับเอมากไปหรือเปล้าเราไม่รู้ว่าทำไมเอไม่อยากกลับมาคบแต่คุยกับเราได้เจอกันได้ในฐานะเพื่อนแบบนี้ เราควรอยู่ต่อไปเรื่อยๆเหมือนหลอกตัวเองว่ายังมีเออยู่ข้างๆหรือเดินออกมาสักทีแต่เราเองก็ทำใจไม่ได้เลยจริงๆ

ปล.เป็นกะทู้ที่ค่อยข้างหาสาระไม่ได้แต่อยากระบายจริงๆค่ะ