สวัสดีค่ะถ้าผิดพลาดอะไรก็ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ
เริ่มกันเลยล่ะกันเราเคยคบกับผู้ชายคนนึงค่ะ(ขอเรียกว่าเอนะ)เรากับเอคบกันได้ซักพักนึงค่ะแล้วเราก็เลิกกันแต่หลังจากที่เราเลิกกันก็ยังติดต่อกันตลอดที่เรายังติดต่อกันอยู่เป็นเพราะว่าเรายังรักกันค่ะจนตอนนี้ก็น่าจะประมาณ 2 ปีแล้วเอจะบอกกับเราตลอดว่า"รอได้ไหม??"อ่อลิมบอกค่ะเอไปเรียนอยู่ต่างประเทศทุกครั้งที่เอถามเราก็จะบอกว่ารอได้เรายังบอกรักันทุกวันค่ะจนมาวันนึงเอมีแฟนใหม่ค่ะเอพูดประโยคเดิมกับเรา"รอได้ไหม??"เราก็ตอบว่ารอได้ค่ะทั้งๆที่รู้ว่าเขามีคนใหม่ไปแล้วเอชอบบอกว่า"ถ้าเลิกกับแฟนแล้วเราจะกลับมาคบกัน"เราเลยเลือกที่จะรอค่ะจนตอนนี้เอเปลี่ยนแฟนไปแล้ว 2 คนเราก็ยังรอเหมือนเดิมหลายคนบอกว่าเราโง่ค่ะ เพื่อนๆบอกให้เราออกมาจากชีวิตของเอเราพยายามหนีเออยู่หลายครั้งแต่สุดท้ายก็กลับไปยืนอยู่ที่เดิมค่ะ เจ็บที่สุดคือแฟนคนล่าสุดของเอที่พึ่งเลิกกันไปเอมาปรึกษาเราค่ะว่าจะง้อแฟนยังไงดี(นึกในใจมาปรึกษากูเนี่ยนะ!!!) ในเมื่อเอกล้ามาปรึกษาก็กล้าให้คำปรึกษาค่ะเราบอกให้เขาไปง้อแฟนทั้งๆที่เราก็ยังรักคิดว่าถ้าเลิกกันจะกลับมาหาเราแต่ไม่ค่ะ !! เอดูรักผุ้หญิงคนนี้มาก เจ็บมากค่ะ ณ จุดๆนี้
จริงๆตลอดเวลา2ปีที่ผ่านมาก็มีคนมาจีบเรานะแต่ไม่ได้สนใจอะไร จนมาเจอรุ่นพี่คนนึงค่ะ(ขอเรียกว่าบีนะ)หลายๆคนเตือนเราค่ะว่าพี่บีเป็นคนไม่ดีเจ้าชู้โน้นนี่นั่นแต่จากที่เราคุยกับพี่บีมาเกือบครึ่งปีพี่เขาไม่เคยทำอะไรให้เราเสียหายเลยค่ะ(พี่เขาเป็นคนหน้าตาดีระดับนึง)พี่เขาคอยพาเราไปกินข้าวพี่เขาเป็นคนน่ารักค่ะทำอาหารก็เก่งยอมรับค่ะว่าก็มีใจอาจเพราะเราใกล้ชิดกันด้วยมั้งค่ะเวลาเราอยู่กับพี่บีเรามีความสุขนะไม่ต้องเฟคไม่ต้องแอ๊บพี่บีดูแลเราเหมือนเด็กคนนึงเลยล่ะ 555 แต่มันก็นานพอสมควรนะค่ะที่เราคุยกันแต่พี่บีไม่เคยขอเราคบเลยค่ะ แล้วตอนนี้เราก็เริ่มไม่แน่ใจกับตัวเองแล้วว่าเรารักใครกับเอเรารู้สึกว่าเราเหนื่อยเราท้อแล้วส่วนกับพี่บีพี่เขาก็ไม่ชัดเจนกับเราซักทีเราควรทำยังไง ?? เราบอกไม่ได้ค่ะว่าตอนนี้เรารักใครมากกว่าแต่เราไม่อยากจะอยู่กับความรู้สึกแบบนี้ไปตลอดเรารู้สึกว่าเราก็ขาดเอไม่ได้และก็ขาดพี่บีไม่ได้เหมือนกัน