ตอนนี้หนูอายุ 18 ปี กำลังเรียนอยู่ชั้น ม.6 รร.แห่งหนึ่งในกรุงเทพ แรกๆมีอาการแค่นอนไม่หลับตอน ม.5 ปรึกษาคุณแม่จึงมีความเห็นว่าควรไปพบหมอดีกว่า ชื่อคุณหมอนิพัทธิ์ เป็นอาจารย์หมออยู่ที่จุฬา ขอเอ่ยนามท่านนะคะ คุณหมอให้ยา circadin กับ lexotan มาทานแล้วบอกว่าหนูแค่วิตกกังวลเกินเหตุ แต่ปัญหาจริงๆของหนูคือตอน ม.4 หนูต้องอยู่ห่างจากเพื่อนสนิทสมัยสมัธยมต้น หนูรู้สึกว่าตัวเองโดดเดี่ยวในห้องใหม่จึงขออนุญาติคุณครูย้ายห้อง แต่คุณครูไม่อนุญาติ หนูต้องทนเรียนไป บางวันถึงกับร้องไห้จนถึงขนาดอยากย้ายโรงเรียนจนหนูมีอาการนอนไม่หลับดังกล่าว  

พอม.6 เท่านั้นละ  เหมือนความอดทนหนูเกินขีดจำกัด หนูร้องไห้หนักมากและนอนไม่หลับถึงขนาดที่ยาโดมิคุมยังเอาไม่อยู่  และอาการก็แย่ลงเรื่อยๆจนถึงขั้นพักการเรียนแต่ตัดสินใจไปเรียนอีกครั้งเพื่อให้มันจบๆ หนูเปลี่ยนยาหลายรอบมากๆ เคยกินทั้ง clonazepam seroquel risperidone haloperidol lexapro จนตอนนี้มาลงตัวที่ cymbalta 120 mg  olanzapine 5 mg และ alprozolam 1 mg ทุกวัน อาการยังทรงๆตัวไม่รู้ว่าจะวันนี้จะนอนหลับมั้ย หนูตัดสินใจแจ้งทางรร.ว่าขอย้ายห้องอีกรอบพร้อมใบรับรองแพทย์ตอน ม.6 เทอม 1 ที่ผ่านมา แต่ก็ได้รับการปฏิเสธเช่นเดิม

ตอนนี้สภาพจิตใจหนูแย่มากร้องไห้เหมือนคนบ้า ไม่ได้ไปรร.มา 1 อาทิตย์กว่าๆแล้ว หนูแค่อยากทราบว่าหนูมีสิทธิ์มั้ยที่จะออกมาเรียกร้องสิทธิมนุษยชนของตนเองต่อรร. จากคนที่ยิ้มแย้มร่าเริงกลายเป็นคนซึมเศร้า ต้องกินยาทุกวันเพื่อให้ตนเองอยู่รอด  ไม่ฆ่าตัวตายไปซะก่อน(คนเป็นโรคซึมเศร้าจะรู้ดีค่ะ) เสียค่ายาเดือนละหลายหมื่น  ต้องพบจิตแพทย์ทุก 2 สัปดาห์ ต้องทำจิตบำบัดอย่างต่อเนื่อง เพียงเพราะรร.นิ่งดูดาย ไม่สนใจ ทั้งที่หนูไม่ได้เรียกร้องอะไรมาก  แค่ย้ายห้องให้หนูได้มีความสุขกับเพื่อนๆทั้งๆที่หนูพยายามปรับตัวแล้ว หนูควรทำอย่างไรดีคะ ต้องถึงขั้นฟ้องร้องเลยมั้ยคะ