พูดได้คำเดียวตอนนี้....รู้สึกจุกไปพร้อมกับตัวละครบอสผู้แสนดี

แค่รู้ว่าเขาไม่รักมันก็เจ็บปวดพอแล้ว
แต่เมื่อรู้ว่าเขารักใคร ยิ่งปวดร้าวขนาดไหน
แล้วยังโดนโกหกใส่ซึ่งๆหน้าอีก...มันเจ็บเจียนตายจริงๆ

อกหักมันยังน้อย แต่นี่อาจจะเรียกว่าสิ้นหวังเลยก็ได้นะ
บอสไม่ฟูมฟาย แต่เก็บทุกอย่างเอาไว้ ขังตัวเองกับความเจ็บช้ำ
บนโต๊ะอาหารนั้น ข้าวแต่ละเม็ดช่างขื่นคอ ยากที่จะกลืนลงไปเหลือเกิน...

สุดท้ายน้ำตาลูกผู้ชายก็ไหลออกมา....


********************************
ปีเตอร์เล่นดีมากเลยนะครับ....
เข้าถึงบทบาท น่าสงสารมาก
เมื่อคืนสาวๆคงอยากไปนั่งข้างๆเป็นเพื่อน
แล้วกุมมือพ่อหนุ่มลิปดาเอาไว้แน่นๆ