ทำงานโรงพยาบาลรัฐบาล แผนกเล็กๆ มีกันแค่ 3 คน หัวหน้า 1 ลูกน้อง 2 หัวหน้าคนใหม่ เพิ่งย้ายมาใหม่ ไม่ช่วยทำงานอะไรเลยสักอย่าง
ทั้งงานบริการคนไข้ ไม่แตะเลย ไม่ทำเลย ลูกน้อง 2 คน ทำงานยิ่งกว่าแรงงานทาส คนไข้เยอะ ไม่ออกมาช่วย
งานเอกสารก็ใช้แต่เราทำ ทั้งๆที่คนไข้ก็ล้นมือ พอทำผิด ไม่ถูกใจ ก็ออกมาด่าฉอดกลางแผนก ต่อหน้าคนไข้ ทำให้เราอับอายมาก
พอลูกน้องทำงานผิดพลาด เอาไปด่าประจานในเฟสบุ๊คและไลน์ของที่ทำงานต่อ
เราไปทำคนไข้ที่วอร์ด หลายเคส นางอยู่แผนก เราทำคนไข้เสร็จกลับมาแผนก คนไข้นั่งรอเต็ม รอเรามารักษา นางอยู่แผนก ไม่มีงาน แต่ไม่ทำ
เล่นไลน์ และเฟสบุ๊คทั้งวัน ย้ำว่าตลอดเวลาจริงๆค่ะ
ไม่ทำคนไข้ แต่เอาแฟ้มคนไข้ไปคีย์ข้อมูลเป็นชื่อตัวเอง ว่าตัวเองเป็นคนทำ
ชอบด่าคนไข้ เคยทะเลาะกับคนไข้รุนแรงถึงขั้นจะตบกันมาแล้ว
มาทำงานสาย แต่เลิกงานก่อนทุกวัน ทั้งตอนเที่ยงและตอนเย็น
ออกไปทำธุระบ่อย ทั้งธนาคาร สหกรณ์ออมทรัพย์ ไปรษณีย์ ไปอาทิตย์นึง 2-3 ครั้ง และก็หายไปทั้งวัน
ไปไหนมาไหนไม่ยอมบอก เวลามีคนโทรตาม ถามหา เราก็ตอบไปว่าไม่รู้ พอเราเอาไปถามว่าไปไหน มีคนตาม เราตอบไม่ถูกใจ ก็ด่าเราโง่ ทำไมไม่แก้ตัวให้
ไม่พอใจที่ลูกน้องไปสนิทสนมกับคนแผนกอื่น เห็นคนอื่นดีกว่าตัวเอง
และอีกหลายๆวีรกรรม

ตอนนี้เรากับเพื่อนร่วมงานอีกคนรู้สึกเหมือนตกนรก
ทำงานมา 4 ปี ไม่เคยพบเคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน คิดถึงหัวหน้าเก่ามาก
เพื่อนร่วมงานแผนกอื่นดีหมด ผู้บริหารดีมาก อยู่แบบมีความสุข ทำงานแบบมีความสุขมา 4 ปี พอมีมารมาผจญแบบนี้ ไม่อยากตื่นไปทำงานเลย
สุขภาพจิตแย่มากๆ หางานใหม่ก็ไม่ได้สักที บางทีเราถึงกับร้องไห้เลย เหนื่อยทั้งกายและใจ
เกลียดมันมาก ไม่เคยเกลียดใครแบบนี้มาก่อนในชีวิต แบบอยากให้มันตายๆไปซะ จะได้ไม่ต้องพบต้องเจอ

เรควรจะทำยังไงดี จะหาทางออกให้ชีวิตตัวเองยังไงดี ไม่รู้กรรมเวรอะไรต้องมาเจอคนอย่างมัน
ขอคำปรึกษา แนะนำทีเถอะค่ะ