เราอายุก็ 32 แล้ว แท้งลูกเมื่อตอนน้อง 24 สัปดาห์ อวัยวะทุกส่วนมีหมดแล้วแต่ว่ายังไม่สมบูรณ์ดี เสียใจมาก ตอนนั้นเราเป็นภาวะแท้งคุกคาม กับ รกเกาะต่ำ วันที่น้องจะออก วันนั้นเราปวดท้องไปหาหมอที่โรงพยาบาลเพราะว่ามดลูกบีบ หมอก็ฉีดยาเพื่อไม่ให้มดลูกบีบ แต่ว่าเอาไม่อยู่ก็ยังปวดอยู่ หมอก็เลยให้เราตัดสินใจว่าเราจะเอายังไง คือรักษาตามสภาพ หรือว่าจะให้ช่วยยื้อชีวิต เราก็เลยถามหมอว่าถ้ายื้อชีวิต แล้วเด็กจะเป็นยังไง หมอก็บอกว่า ถ้ายื้อชีวิตเด็กก็ต้องใส่ท่ออ๊อกซิเจน ใส่สายยาง อาจ หูหนวก ตาบอด เป็นใบ้ เพราะเด็กยังตัวเล็กมาก ถ้ารักษาตามสภาพก็คือถ้าฉีดยาแล้วไม่ปวดท้องก็สามารถรักษาเขาได้ต่อไป เราก็เลยบอกหมอว่าไม่อยากให้ลูกออกมาเป็นอะไร เราก็เลยเลือกที่จะรักษาตามสภาพ  แต่ว่ายาที่ฉีดก็เอาไม่อยู่ มดลูกบีบมาก แล้วเลือดออกมาเยอะมาก ๆ หมอก็เลยต้องรีบเอาเด็กออก ตอนนั้นที่ลูกเราออกมาแล้วเราเห็นหมอเขาไว้ในกะละมัง แล้วหมอก็บอกว่าจะไปล้างตัวให้นะ  แต่หมอที่ทำคลอดให้บอกกับเราว่าที่เด็กไม่ร้องเพราะว่ายังไม่ได้ตัดสายนะ เด็กเลยไม่ร้อง แต่เราตอนนันไม่มีแรงเลยเพราะเสียเลือดเยอะก็เลยไม่ได้ถามอะไร แต่พอเราออกมาจากห้องคลอดแล้ว เราถามสามีว่าหมอบอกว่าไร สามีเราบอกว่าหมอออกมาบอกว่าเด็กเสียนะ ทุกวันนี้ก็ผ่านมาเดือนกว่า ๆ แล้ว คิดอยู่ทุกวัน ว่าเราคิดถูกหรือผิดว่าทำไมไม่ให้หมอยื้อชีวิตลูกไว้ ทุกวันนี้ยังเสียใจอยู่เลย