เรื่องมีอยู่ว่าดิชั้นแต่งงานอยู่กินกับสามีมาแล้ว 14 ปี สามีไม่เคยนอกใจค่ะ มีลูกด้วยกัน 2 คนค่ะ คือสามีจะเป็นห่วงตลอดเวลา ทำอะไรก็ห่วง จะกินอะไรก็ห่วง จะนอนก็กลัวยุงกัด กลัวเป็นโรคนั่นนี่ คือจุ้จี้จุกจิกทุกอย่าง อันนั้นไม่ให้กินอันนี้ไม่ให้กิน กลัวเป็นมะเร็ง กลัวๆๆๆๆคือกลัวจนเรารู้สึกว่าน่ารำคาญค่ะ
จะเดินทางไปไหนก็ไม่ให้ไป จะขับรถไปก็กลัวยางแตกยางรั่ว จะนั่งรถบัสก็กลัวรถคว่ำ จะนั่งเครื่องก็กลัวเครื่องบินตก คือทำอะไรก็ห่วงไปหมด กลัวคนมาใกล้ กลัวคนเอาเชื้อโรคมาใส่ ทำอะไรต้องให้มีเค๊าอยู่ด้วยตลอด ซึ่งเราไม่เป็นตัวของตัวเอง รู้สึกรำคาญมาก ๆ และ โดยปกติเราเป็นคนที่ชอบอิสระ ชอบทำอะไรเอง ไม่ชอบอ่อนแอ ทำอะไรไม่ได้ มีอาชีพค้าขายเป็นของตัวเอง แต่นับวัน ๆ ยิ่งหนักขึ้น ๆ ไปค่ะ ตอนแต่งแรก ๆ ยังไม่เป็นนะค่ะ ยิ่งอยู่ด้วยกันมากขึ้นๆ ก็หนักขึ้นเรื่อยๆ
             หนักถึงขนาดไม่ให้ไปไหนกับพ่อ แม่ พี่ น้องเลย กลัวเค๊าพาเราตาย คือ จะทำยังไงดี เครียดมาก ๆ เลยค่ะ อยากเลิกมาก ๆ แต่ติดที่สงสาร คือเรารู้ว่าเค๊ารักเรามาก ๆๆๆๆ แบบถ้าเราเลิกไม่รู้จะเป็นบ้ารึเปล่า และก็สงสารลูกด้วยค่ะ
             แต่เวลาทะเลากันนะค่ะ อารมณ์เค๊าจะรุนแรงมาก ขว้างข้าวของ เสียหาย พูดจาหยาบคาย เสียงดังมาก ค่ะ คือส่วนใหญ่ที่จะทะเลาะกันจะเป็นเรื่องเราต้องเดินทางค่ะ เช่นไปงานศพ ไปเยี่ยมเพื่อนคลอดลูก งานแต่ง งานญาติอะไรทุกอย่าง แม้กระทั่งไปซื้อของมาขายยังไม่ให้ไปเลย (บ้านอยู่ ตจว. นั่งรถบัสไปซื้อของวันเดียวไม่ได้ค้างคืน ยังทะเลาะกันบ้านแตก) ไปต่างอำเภอ เอาเป็นว่าไปไหนไม่ได้เลย ต้องอยู่กับที่
           เราไม่รู้จะทำยังไงดีค่ะ มีใครเป็นแบบนี้บ้างค่ะ อยากเลิกเพราะสามีรักมากเกินไป
ป.ล.1 เค๊าเป็นลูกชายคนเดียวในจำนวนพี่น้อง 3 คน
ป.ล.2 เค๊าขึ้หึงมาก หึงแม้กระทั่งแฟนเก่าที่เลิกกันไปนานมากแล้ว 15 ปี โดยที่ไม่เจอหน้ากันอีกเลย ไม่เคยมายุ่ง มาคุยกันอีกเลย ก็จะพูดจาเหน็บแนมใส่เป็นประจำ ทั้ง ๆ ที่เราไม่เคยนึกถึงเลย