วันนี้อยากจะมาเล่าแชร์เรื่องราวความรักให้ทุกคนได้อ่าน 
ตามหัวข้อเลยค่ะ เราคบกับสามีคนนี้มาตั้งแต่อยู่ ม.ปลาย 
คบกันมาจนแต่งงาน และมีลูกด้วยกันสองคน ช่วงแรกๆที่คบกัน 
ก็เหมือนคนรักกันทั่วไป เรามีความสุขมาก เรื่องอะไรที่คนอื่นมองว่าเป็นข้อเสียของสามีเรา 
เราก็ไม่เคยใส่ใจ คิดมาตลอดว่า "ไม่เป็นไร" เรารักที่เค้าเป็นเค้า นั้นเเหละค่ะ ความรักทำให้คนตาบอด 
พอมามองย้อนกลับไปถึงพึ่งเข้าใจนิยามคำนี้ 

คบกันมานานขนาดนี้ อะไรนะ ที่ทำให้เราหมดรักกัน 
เพราะพอได้มาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันแล้ว แค่ไอ้ "คำว่ารัก" อย่างเดียว มันไม่พอจริงๆ 
เรารักสามีมาก ไม่ว่าจะเจอความยากลำบาก อดอยาก ขนาดไหน เราก็ไม่เคยคิดที่จะปล่อยมือเค้าเลย 
ในวันที่เราอด เราก็พร้อมจะอดไปกับเค้า วันที่เค้าลำบาก เราก็พร้อมจะสู้อยู่ข้างๆเค้า 
เรารักเค้ามาก มากซะจน เราลืมรักตัวเองไป....

เรื่องแรกที่ทำให้เรา เริ่มรู้สึกหมดรักสามี คือเรื่องดื่ม
บอกก่อนว่าแรกๆเราแทบจะไม่ห้ามเรื่องไปดิ่มไปจอยกับเพื่อนๆเลย 
เพราะเรากับสามีอายุเท่ากัน ก็เลยค่อนข้างเข้าใจ 
แต่...เวลาที่เค้าเมา จะต้องมีเรื่องให้ทะเลาะกัน และทุกๆครั้ง 
มักจะจบลงด้วยการที่เราต้องเป็นคนที่เจ็บตัว พอตื่นขึ้นมามาสร่าง ก็จะร้องไห้ขอโทษขอโพย 
ขอโอกาสเรา และใช่ค่ะ เพราะเราไม่รักตัวเองเลย 
จึงเลือกที่จะ "ให้โอกาส"
และแน่นอน มีครั้งเเรก ก็ต้องมีครั้งที่สอง เเละมีครั้งที่สอง 
ก็ย่อมมีครั้งที่สาม เป็นครั้งล่าสุดที่เราเจ็บตัวมากที่สุด ถึงขั้นเลือดตกยางออก 
และเป็นการทำร้าย ต่อหน้าลูกน้อยทั้งสองคน ตอนที่เค้าทำ ก็จะพร่ำถามเราด้วยความเมา 
ว่าเค้าทำอะไรผิดต่อเรานักหนา แล้วเราละ เราผิดอะไรต่อเธอ เราไม่ได้ไปกินไปสนุกกับเธอด้วยซ้ำ 
ในขณะที่เธอสนุกกับเพื่อนฝูง เรากำลังหัวหมุนอยู่กับการดูแลลูกเธอทั้งสองคนด้วยตัวเอง แล้วนี้
คือสิ่งที่เธอทำกับเราเหรอ?
และเพราะมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นเพราะความเมา 
เราจึงเลือกที่จะห้ามไม่ให้สามีไปดื่ม เพราะอยากจะเลี่ยงไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นมาอีก 

อีกเรื่องหนึ่ง คือเรื่องนอกใจ
เราซื่อสัตย์มาก ตลอดเวลา 10 ปีที่อยู่ด้วยกันมา เราไม่เคยแม้แต่จะคิด หรือเปิดโอกาส ให้ใครเข้ามาทำให้สามีเราไม่สบายใจเลย 
แต่ก็นะ วันหนึ่งเราก็จับได้ ว่าสามีเราแอบคุยกับคนอื่นผ่านแอพหาคู่ และนอกกาย 
ใช่ค่ะ นอกกาย เราจับได้ว่าเค้าแอบไปมีอะไรกับผู้หญิงคนหนึ่ง ตอนที่เรามีลูกคนเเรก 
เค้าให้เหตุผลเราว่า เป็นเพราะเราทะเลาะกันบ่อย เค้าเลยคิดว่า เราจะเลิกกันจริงๆ
เลยเผลอทำไป พอทำ ถึงได้รู้ว่า เค้ารู้สึกผิดต่อเรากับลูกมาก ถึงหยุดสานสัมพันธ์กับผู้หญิงคนนั้นต่อ 
เรื่องนี้เรายอมรับ และคิดว่าเป็นเพราะเราด้วยจริงๆ ด้วความที่เป็นคุณแม่มือใหม่ บวกกับคุณแม่ฟูลไทม์ 
มันทั้งเหนื่อยทั้งกดดันตัวเองมาก เลยทำให้เราทะเลาะกันบ่อยจริง 
ตอนนั้นเราเสียใจมาก พาลูกหนีเค้ามา คิดอยากจะตัดเค้าให้ขาด แต่ก็เพราะมีลูกด้วยกัน 
เราจึงเลือกที่จะให้โอกาสเค้า อีกครั้ง 
มันยากมาเลยนะ ความรู้สึกของเรามันแตกสลายมาก ต่อให้พยายามที่จะทำความเข้าใจ ว่าต้นเหตุมาจากเรา 
แต่ก็ยังเจ็บปวดอยู่ดี คำพูดที่เค้าบอกกับเราว่า เค้าเป็นผู้ชาย เรื่องเเบบนี้เป็นเรื่องธรรมดา ผู้ชายคนไหนก็ทำแบบเค้า 
มันทำให้เราแบบ รู้สึกได้เลย ว่าเธอไม่ได้รู้สึกผิดเลยด้วยซ้ำ ถ้ารู้สึกผิดจริงๆ คงไม่มาความคิดแบบนี้เเน่นอน มันไม่ใช่เหตุผลที่ฟังขึ้น 
มันเป็นเพียง "ข้ออ้าง" ที่ทำให้เธฮพ้นจากความผิดที่เธอทำกับเรา แค่นั้นเลย 

อีกเรื่อง คือเรื่องแฟนเก่าของสามีเรา 
แฟนเก่าคนนี้ สามีเราเคยเล่าให้ฟัง ว่าเป็นแฟนเก่า "คนโปรด" ที่เค้ารักที่สุด 
ในระหว่างที่เรากำลังคลอดลูกคนที่สองอยู่โรงพยาบาล แฟนเก่าของสามีคนนี้ ก็ได้ทักมาคุยกับสามีเรา 
แอบคุยกัน แต่อยู่ๆวันหนึ่งสามีก็มาเล่าเรื่องนี้ให้เราฟัง แล้วบอกว่า เค้ารู้สึกผิด ไม่อยากปิดบัง 
เลยเลือกที่จะลบเเชท และหยุดคุย ใจเราสั่นมากเลยตอนนั้น เลยถามเค้าว่าคุยอะไรกัน เค้าบอกคุยเรื่องลูกๆเรา 
เราไม่เชื่อ เลยเลือกให้เค้าโทรไปหาผู้หญิงคนนี้ พอโทรปุ๊บ เราก็ได้รู้ทันทีเลยจากน้ำเสียงและท่าทีของสามีเรา 
เค้าดูตื่นเต้นที่จะได้คุย ดีใจทีได้ยินเสียงแฟนเก่าเค้า ใจเราแตกสลายอีกครั้ง รู้สึกแพ้มาก ทั้งที่เรา เป็นเเม่ของลูก 
เราอยู่ข้างๆเธอ แต่เธอยังแสดงออกว่ายังรักผญ.คนนี้ขนาดนี้ เราเลยตัดสินใจคุยกับแฟน ว่า "เรารู้สึกแย่มาก 
เรายอมแพ้แล้ว เรารู้แล้วว่าเธอรักเค้า เธอกลับไปหาเค้าได้เลยนะ เราโอเค เพราะยังไงเธอก็ไม่ได้รักเราเลย"
เราร้องไห้หนักมาก หนักกว่าตอนที่จับได้ว่าเค้านอกกายอีก 
ตอนที่เราร้องไห้ สามียังบอกว่าเราไร้สาระ 
10 ปีที่เราอดทน เราจับมือ อยู่ข้างเธอมา มันไม่ได้มีความหมาย
เท่ากับ 3 นาที ที่สามีเราคุยกับผญคนนั้นเลย ความรู้สึกเรา คงไร้สาระสำหรับเธอจริงๆ 

และเรื่องพวกนี้ ก็คือสาเหตุที่ทำให้เรา หมดรักสามีเราได้แบบหมดใจ 

บางคนอาจจะมองว่า ความผิดแค่นี้เอง จริงๆมันก็ไม่ได้มีแค่เรื่อวพวกนี้เลย 
การที่คนๆหนึ่ง จะหมดรักคนที่อยู่ด้วยกันมา 10 ปี 
คิดว่าเค้าต้องอดทน ต้องเเตกสลายกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง
ต้องอดทนต่อการกระทำ คำพูด ที่บั่นทอนความรู้สึก มากี่ครั้งต่อกี่ครั้ง 
ต้องผ่านการร้องไห้ มาแล้วกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง

เราเลยอยากจะเอาประสบการณ์มาแบ่งปันให้ทุกคนฟัง 
เชื่อเถอะ ว่าความรักที่ดีที่สุด และเจ็บปวดน้อยที่สุด 
ไม่สิ แทบจะไม่เจ็บปวดเลย 
คือการรักตัวเอง 

รักตัวเองกันให้มากๆนะทุกคน ใครก็ตามที่กำลังอดทนเพียงเพราะ คิดว่าเค้าจะเปลี่ยน เค้าจะรักเราเหมือนที่เรารักเค้า 
ไม่จริงเลย !!!! 
ใครจะมารักเราเท่าตัวเราอีก ขนาดตัวเรายังไม่รักตัวเอง 
เราจะไปคาดหวังให้ใครมารักเราอีก