ยาวหน่อยนะคะ เกริ่นเยอะอยากให้เข้าใจสถานการณ์
เรามีลูกกับอดีตสามี 2 คน คะ ไม่ได้แต่งงานไม่ได้จดทะเบียน ตอนเราคบกัน แม่เราก็ไม่ชอบอดีตสามีและครอบครัวเลย และค่อยยุให้เลิกอยู่ตลอดเวลาสาเหตุที่ไม่ชอบก็มีเยอะแยะมากมาย ทั้งไม่มาสู่ขอ และคบกันตอนเรายังเรียนไม่จบ
เรากับเค๊าทะเลาะกันบ่อยมาก จนถึงขั้นลงไม้ลงมือ ทำร้ายเราหลายหน ต่อหน้าแม่เราก็เคย ครอบครัวเค๊าก็ไม่ว่าอะไรเค๊าเลย เหมือนจะเข้าข้างเสียด้วยซ้ำ ทั้งบ้านเลย ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรผิดเลย ตามประสาที่ทะเลาะก็เรื่องผู้หญิงทั้งนั้น ที่บ้านเค๊าพูดว่าเราอ่ะ จะโวยวายทำไม เรื่องเกิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนวันนึงเราไม่ทนแล้ว
สาเหตุใหญ่คือจับได้ว่าหลอกเรามาเป็นเวลา 2 ปี ที่มีผู้หญิงคนอื่นตั้งแต่เรายังไม่ท้องลูกคนที่ 2 จับได้มาครั้งนึง แต่รวมหัวกันกับผู้หญิงหลอกเราว่าเลิกกันแล้วไม่ได้ติดต่อกันเลย เราเคยโทรหาผู้หญิงคนนั้น ก็บอกเราว่าเลิกติดต่อนานแล้ว
จนมาจับได้อีกครั้ง เราก็เลิกเลย มาตามง้อบอกจะเลิกกับผู้หญิงคนนั้น แต่เราก็ไม่กลับไป แต่เค๊าก็ไม่ยอมง่ายๆ ยังตามทำร้ายเรา แบบเคยเห็นนักเรียนช่างกลทำร้ายคู่อริไหมคะ แบบนั้นเหมือนโกรธแค้นมาแต่ชาติปางไหนทั้งๆที่เราเป็นผู้หญิงตัวนิดเดียว และยังขู่ฆ่าเรา เพราะเราเอาลูกไปแค่ไม่กี่วัน และยังด่าถึงบุพการีเราต่างๆนานา ต่อหน้าแม่เราอีกด้วย รวมไปถึงแม่ของเค๊าก็พูดจาไม่ดีกับแม่เราและด่าว่าถึงเราด้วย แบบ
ไสไล่ส่งประมาณนั้น (แม่เล่าให้ฟังแล้วบอกเราว่าให้เจ็บให้จำนะ เค๊ามาขอคืนดีก็อย่าคืนดี)
ส่วนลูก คนเล็กอยู่กับแม่ของเรา(ยาย)
คนโตอยู่กับพ่อ ช่วงที่คนโตอยู่กับครอบครัวนั้น แม่คอยพูดเสมอว่า เอาลูกมาดูแลเองตัดขาดกันไปเลย เราก็อยากทำอย่างนั้น แต่ทางพ่อเค๊ากีดกันเรา อย่างที่เล่าตอนต้นเคยขู่ฆ่าเรา แรกๆไม่ยอมให้เราเจอลูกเลย จนเวลานานไปถึงยอม
จนสุดท้ายยอมให้คนโตมาอยู่กับทางครอบครัวเรา ก่อนหน้านี้แม่เราก็ติดต่อไปหาไปนอน บ้านเค๊าบ้าง ปีละ 1-2 ครั้ง คอยเอาลูกคนเล็กไปให้เค๊าเชยชม โดยที่เค๊ามิได้เรียกร้อง
พอได้คนโตมาอยู่กับแม่เรา(ยาย)
ปัญหาเริ่มเกิด บอกก่อนว่าเรารู้นะว่ายังไงเค๊าก็พ่อลูก เราก็ไม่ควรกีดกันเหมือนที่เค๊าทำกับเรา
แต่เราคิดว่า ทางเค๊าควรจะกระตือรือล้นที่อยากจะเจอลูกเองไม่ใช่หรือ ไม่ใช่หน้าที่แม่ของเราคอยประเคนให้เค๊า เป็นสะพานเชื่อมความสัมพันธ์ แม่เราอาจจะมีโทรขอค่าเลี้ยงดูบ้าง เท่าที่รู้ ให้บ้างไม่ให้บ้าง แต่ไม่ได้ให้ทุกเดือน ครั้งละ 1-2 พัน ประมาณนี้ คอยส่งข่าวความคืบหน้าให้เค๊าตลอด พาเด็กๆไปหาเค๊าเอง รวมถึงตัวแม่เราก็ไปนอนไปคลุกคลีกับบ้านเค๊า ถึงแม้ไม่ได้พาหลานไป ตัวเค๊าก็ไปเอง รวมกระทั่งบังคับให้เราเอาเด็กๆไปส่งให้บ้านนู้น ถ้าไม่ทำตามก็โกรธเรา ก็ทะเลาะกัน และเด็กๆก็ไม่อยากไป ถามความสมัครใจแล้ว ไม่ได้ถามแกมบังคับให้เลือกแม่นะคะ เรายังบอกเค๊าว่าไปเถอะลูกย่าก็คงคิดถึง แต่เด็กก็ยังปฏิเสธ จนรถจอดถึงหน้าบ้าน เด็ก ๆ ยังบ่นว่าไม่อยากมาเลย
เรื่องเงินทองเราก็ส่งให้แม่ทุกเดือนรวมทั้งค่าเทอม เราก็เป็นคนรับผิดชอบ อาจจะไม่มากมายพอเท่าที่แม่เราต้องการก็ได้ ฐานะของบ้านเรา
ระดับกลางๆ แม่มีรายได้ 5-6 หมื่นบาท/เดือน เราก็บอกแม่ว่าไม่ต้องขอเค๊าก็ได้เราดูแลของเราเองได้ เลี้ยงได้ดีกว่าพวกเค๊าเลี้ยงด้วยซ้ำ ทำไมจะต้องไปยุ่งวุ่นวายกับทางนู้นอีก เค๊าอยากเจอลูกให้เค๊ามาหามาติดต่อเอง ลูกโตแล้วก็ค่อยให้เค๊าเลือกเอง
เรามีแฟนใหม่กำลังจะแต่งงานกัน เค๊าก็รับลูกเราได้ เงินทองที่ให้ก็มาจากแฟนเรานี่ละ เค๊าต้องเป็นคนขับรถไปรับไปส่งที่บ้านอดีตสามีทุกครั้ง เราก็เกรงใจเค๊า เค๊าก็รู้สึกแปล็บๆ เค๊าเคยพูด แต่ที่เจ็บสุดคือ ส่งเด็กๆไม่เท่าไหร่ แต่รับส่งแม่ยายไปบ้านอดีตสามีเก่านี่สิ พูดไม่ออก
ตอนนี้เด็กๆอยู่กับแม่เราที่ต่างจังหวัด เรากับแฟนก็อยากรับลูกมาอยู่ด้วยแต่แม่เราก็ไม่ยอม
เราอยากเน้นอยากฝึกลูกให้เก่งภาษาอังกฤษ
อยู่กับเรา เราจะพยายามสื่อสารเป็นภาษาอังกฤษกับลูก เข้าเรียนเอกชนยายก็บ่นว่าเรียนรัฐบาลก็พอ ตอนนี้เรียน English Program อยู่แต่รู้สึกไม่ก้าวหน้าเลย อาจเพราะลูกไม่ค่อยได้ใช้ อนาคตคุยกันว่าอาจจะส่งเรียนต่างประเทศแม่เราก็ไม่ยอมอีก อีกอย่างช่วงเวลาของความเป็นเด็กกำลังจะหมดไปเราอยากใช้เวลากับลูกเราตอนเป็นเด็กบ้างเพราะมันย้อนกลับมาไม่ได้ อยากอบรมบร่มนิสัย ด้วยตัวเอง ไม่ใช่แม่เราเลี้ยงไม่ดีนะ ส่วนดีก็มีเรื่องสอนให้รู้จักรับผิดชอบตนเอง ทำงานบ้าน(บ้าง) ช่วยเหลืองานกิจการในบ้าน แต่เรื่องอารมณ์ เรารู้ว่าเลี้ยงเรามายังไง แม่เราเป็นโรคเครียด บางครั้ง แม่เราอารมณ์ร้อนไม่มีเหตุผล เอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ โกรธไม่พอใจก็ไล่ออกจากบ้าน ด่าคำหยาบคายทำร้ายจิตใจ แถมยังให้ท้ายคนเล็กตลอด ตอนนี้นิสัยเสียมาก ไม่พอใจพี่ชายหรืออยากให้เอาใจใส่ก็ร้อง แกล้งร้องบ้าง แล้วยายก็ดุพี่ชาย โดยไม่มีเหตุผล คนเล็กขี้อ้อน คนโตหัวรั้น (เหมือนเรา) และเด็กก็ไม่มีระเบียบวินัยเลย เรื่องกินข้าว อาบน้ำ พวกนี้ เหมือนเค๊าสงสารหลานจนตามใจ อยากได้อะไรก็ซื้อให้ตลอด เราเป็นห่วงว่าหลานเป็นวัยรุ่นแล้วจะเอาไม่อยู่ โดยเฉพาะคนโตที่หัวรั้นมาก อยู่กับเรา เราดุคะ เราก็อารมณ์ร้อนคล้ายๆแม่เราคะ แต่เรามีบทเรียนแล้ว เราจะไม่ทำอย่างที่แม่เราทำกับเราคะ
และเราอยากตัดปัญหาเรื่องแม่เราคอยสานสัมพันธ์กับทางนั้นด้วย
ไม่ได้จะกีดกันลูกกับพ่อนะคะ แค่ถ้าอยากเจอลูกก็ควรจะกระตือรือล้นเอง เงินทองเราไม่ต้องการจากเค๊าคะ เค๊าเป็นฝ่ายเสนอให้รับคนโตมาเลี้ยงด้วยซ้ำ เหมือนไม่อยากดูแลแล้ว หรือดูแลไม่ไหว เพราะอยู่ก็แทบจะไม่ค่อยได้ดูแลมีแต่ย่าดูแลเป็นส่วนใหญ่ เรารู้เค๊ามีนิสัยยังไง รักลูกน่ะรัก เล่นได้แต่เลี้ยงดูแลไม่ได้ ไม่มีความเป็นพ่อแต่ไหนแต่ไร ไม่เคยเอาใจใส่ลูก และค่อนข้างเป็นคนเห็นแก่ตัว ติดเพื่อนติดผู้หญิง อ่อตอนเลิกกันใหม่ๆ ลูกคนเล็กฝากเลี้ยงกับญาติเค๊าอยู่ ยังโทรมาทวงขอค่าเลี้ยงดูกับเรา 3,000฿ เกี่ยงค่าใช้จ่ายตลอด เรื่องนี้ก็ทะเลาะกันบ่อยมากว่าใครออกเยอะกว่าน้อยกว่า เค๊าจะเริ่มก่อนว่าเค๊าน่ะจ่ายเยอะกว่านะ
แบบนี้เรายังต้องควรหวังให้ลูกมีพ่อแบบนี้อยู่อีกหรือ เคยบังคับเราทำแท้งเสียด้วยซ้ำ แต่เราไม่ทำ ตอนเราท้องอยู่เปลี่ยนผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า
มองย้อนกลับไปเราทนมาได้ไงไม่รู้ จะบอกว่าเกลียดเลยก็ได้ ไม่อยากจะติดต่อยุ่งเกี่ยวอะไรใดๆ อีกต่อไป เรื่องลูกก็ให้ลูกเลือกและตัดสินใจเอง โตแล้วอยากไปหาพ่อก็ไม่ว่า แต่ตอนนี้ไม่อยากให้คนในครอบครัวต้องยุ่งเกี่ยวกัน
***โดยเฉพาะแม่ของเรา
มีครอบครัวใหม่ก็อยากสร้างความสัมพันธ์ ความผูกพันให้ดีๆ ให้ลูกมีครอบครัวที่ดี ถ้าเด็กโตแล้วคงจะเข้ากับพ่อเลี้ยงยากด้วย
จริงอยู่พ่อเลี้ยงจะสู้พ่อแท้ๆได้หรอ จะรักลูกเราหรอ แต่หลายๆคนก็โตมาโดยไม่มีพ่อแท้ๆที่ไม่ดีเยอะแยะ เลี้ยงดูโดยพ่อเลี้ยง พ่อบุญธรรม เราก็คนนึงที่มีพ่อแท้ๆก็เหมือนไม่มีเราก็ไม่ได้รู้สึกขาดพ่อเลย แต่รู้สึกเหมือนคนแปลกหน้าด้วยซ้ำ
ก็รู้ก็รักว่านี่พ่อเรานะ แต่ไม่มีความผูกผัน ประมาณนั้น
ในส่วนของแฟนใหม่เรา เค๊าก็กลายเป็นเอาลูกเค๊ามาเลี้ยงเอาเมี่ยงเค๊ามาอม รึเปล่าแบบนี้ แฟนเป็นคนจีนด้วย ไม่อยากให้เค๊าคิดแบบนี้ อย่างน้อยได้เลี้ยงดูเต็มที่โดยที่ไม่ใช่ฝ่ายเราพาเด็กๆไปติดต่อพ่อเค๊าเอง ถ้ามีพ่อดีๆก็ไม่ว่าหรอกนะคะ
พ่อเลี้ยงอาจรักไม่เท่าพ่อแท้ๆแต่ก็วางแผนการศึกษาและอนาคตให้ลูกอย่างดี ทำงานหนักก็เพื่อเจ้าลิง2ตัว ยิ่งโตมาค่าใช้จ่ายก็จะยิ่งเยอะ (คำพูดของเค๊าเอง)
โตมาเด็กๆเลือกหรืออยากไปหาพ่อแท้ๆก็แล้วแต่เค๊า
**อ่อ แฟนใหม่แม่เราก็บอกไม่ชอบไม่ถูกชะตา**
😣😖😫😩 อาจเพราะเค๊าเป็นคนเงียบๆเอาใจใครไม่เป็น
แต่เราก็เห็นแม่เราแอนตี้ตลอดอ่ะ อดีตอ่ะพอเข้าใจ แต่คนปัจจุบัน เค๊าทำให้เรามีความรับผิดชอบดูแลแม่ได้มากขึ้นกว่าเดิม จากที่ไม่เคยดูแลแม่ได้เลย ตั้งแต่คบกับแฟนใหม่มา เราพยายามทำให้แม่ทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ ไม่เคยทำให้แม่ต้องเดือดร้อนเลย ดูแลท่านอย่างดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ อาจมีทะเลาะกันบ้างเพราะความคิดไม่ตรงกัน แต่แม่เราก็ยังจะไม่ชอบขี้หน้าอีกหรอ ต้องการลูกเขยแบบไหนอ่ะ
แม่เราทำแบบนี้ถูกต้องไหม เราควรต้องทำยังไง
ไม่อยากให้แม่ต้องติดต่อบ้านอดีตสามีอีก เค๊าลืมไปหมดแล้วหรอที่เคยไม่ชอบครอบครัวนั้น และลืมแล้วหรอว่าเค๊าเคยว่าเราเสียๆหายๆยังไงบ้าง ทั้งที่แม่ก็รู้ว่าเค๊าไม่ได้หวังดีกับเรา ยังจะคอยส่งข่าวรายงานทั้งเรื่องดีและไม่ดีของลูกสาวตัวเองให้เค๊ารู้ทำไม
และอีกอย่างแม่ไม่ยอมให้ลูกๆมาอยู่กับเรา ทำไงดีคะ
เราก็ไม่อยากทะเลาะกับแม่หรือผิดใจกัน เพราะเราทำให้ท่านเสียใจเสียน้ำตามามากพอแล้ว แต่สิ่งทีท่านทำมันก็ขัดใจเรา แต่ลูกเราครอบครัวเราทางเดินชีวิตเรา เราจะเลือกเองไม่ได้เลยหรอคะ เราเป็นห่วงอนาคตลูกๆ
ขอบคุณทุกท่านที่สละเวลาอ่าน ช่วยชี้แนะและขอคำแนะนำด้วยนะคะ ไม่อยากมาตั้งกระทู้แบบนี้เลย กลัวแม่เห็น เดี๋ยวเป็นเรื่องอีก แต่เราจนปัญญาจริงๆคะ ไม่รู้จะปรึกษาใคร
ผิดพลาดประการใด ชี้แนะได้เลยนะคะ กระทู้แรกคะ
ถ้าเวิ้นเว้อไปก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยคะ มันอัดอั้น
แม่ ทำแบบนี้ถูกต้องไหม เราควรทำยังไงเพื่อแก้ปัญหา เพื่อไม่ให้เกิดปัญหาและกระทบกระทั่งกัน
เรามีลูกกับอดีตสามี 2 คน คะ ไม่ได้แต่งงานไม่ได้จดทะเบียน ตอนเราคบกัน แม่เราก็ไม่ชอบอดีตสามีและครอบครัวเลย และค่อยยุให้เลิกอยู่ตลอดเวลาสาเหตุที่ไม่ชอบก็มีเยอะแยะมากมาย ทั้งไม่มาสู่ขอ และคบกันตอนเรายังเรียนไม่จบ
เรากับเค๊าทะเลาะกันบ่อยมาก จนถึงขั้นลงไม้ลงมือ ทำร้ายเราหลายหน ต่อหน้าแม่เราก็เคย ครอบครัวเค๊าก็ไม่ว่าอะไรเค๊าเลย เหมือนจะเข้าข้างเสียด้วยซ้ำ ทั้งบ้านเลย ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรผิดเลย ตามประสาที่ทะเลาะก็เรื่องผู้หญิงทั้งนั้น ที่บ้านเค๊าพูดว่าเราอ่ะ จะโวยวายทำไม เรื่องเกิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนวันนึงเราไม่ทนแล้ว
สาเหตุใหญ่คือจับได้ว่าหลอกเรามาเป็นเวลา 2 ปี ที่มีผู้หญิงคนอื่นตั้งแต่เรายังไม่ท้องลูกคนที่ 2 จับได้มาครั้งนึง แต่รวมหัวกันกับผู้หญิงหลอกเราว่าเลิกกันแล้วไม่ได้ติดต่อกันเลย เราเคยโทรหาผู้หญิงคนนั้น ก็บอกเราว่าเลิกติดต่อนานแล้ว
จนมาจับได้อีกครั้ง เราก็เลิกเลย มาตามง้อบอกจะเลิกกับผู้หญิงคนนั้น แต่เราก็ไม่กลับไป แต่เค๊าก็ไม่ยอมง่ายๆ ยังตามทำร้ายเรา แบบเคยเห็นนักเรียนช่างกลทำร้ายคู่อริไหมคะ แบบนั้นเหมือนโกรธแค้นมาแต่ชาติปางไหนทั้งๆที่เราเป็นผู้หญิงตัวนิดเดียว และยังขู่ฆ่าเรา เพราะเราเอาลูกไปแค่ไม่กี่วัน และยังด่าถึงบุพการีเราต่างๆนานา ต่อหน้าแม่เราอีกด้วย รวมไปถึงแม่ของเค๊าก็พูดจาไม่ดีกับแม่เราและด่าว่าถึงเราด้วย แบบไสไล่ส่งประมาณนั้น (แม่เล่าให้ฟังแล้วบอกเราว่าให้เจ็บให้จำนะ เค๊ามาขอคืนดีก็อย่าคืนดี)
ส่วนลูก คนเล็กอยู่กับแม่ของเรา(ยาย)
คนโตอยู่กับพ่อ ช่วงที่คนโตอยู่กับครอบครัวนั้น แม่คอยพูดเสมอว่า เอาลูกมาดูแลเองตัดขาดกันไปเลย เราก็อยากทำอย่างนั้น แต่ทางพ่อเค๊ากีดกันเรา อย่างที่เล่าตอนต้นเคยขู่ฆ่าเรา แรกๆไม่ยอมให้เราเจอลูกเลย จนเวลานานไปถึงยอม
จนสุดท้ายยอมให้คนโตมาอยู่กับทางครอบครัวเรา ก่อนหน้านี้แม่เราก็ติดต่อไปหาไปนอน บ้านเค๊าบ้าง ปีละ 1-2 ครั้ง คอยเอาลูกคนเล็กไปให้เค๊าเชยชม โดยที่เค๊ามิได้เรียกร้อง
พอได้คนโตมาอยู่กับแม่เรา(ยาย)
ปัญหาเริ่มเกิด บอกก่อนว่าเรารู้นะว่ายังไงเค๊าก็พ่อลูก เราก็ไม่ควรกีดกันเหมือนที่เค๊าทำกับเรา
แต่เราคิดว่า ทางเค๊าควรจะกระตือรือล้นที่อยากจะเจอลูกเองไม่ใช่หรือ ไม่ใช่หน้าที่แม่ของเราคอยประเคนให้เค๊า เป็นสะพานเชื่อมความสัมพันธ์ แม่เราอาจจะมีโทรขอค่าเลี้ยงดูบ้าง เท่าที่รู้ ให้บ้างไม่ให้บ้าง แต่ไม่ได้ให้ทุกเดือน ครั้งละ 1-2 พัน ประมาณนี้ คอยส่งข่าวความคืบหน้าให้เค๊าตลอด พาเด็กๆไปหาเค๊าเอง รวมถึงตัวแม่เราก็ไปนอนไปคลุกคลีกับบ้านเค๊า ถึงแม้ไม่ได้พาหลานไป ตัวเค๊าก็ไปเอง รวมกระทั่งบังคับให้เราเอาเด็กๆไปส่งให้บ้านนู้น ถ้าไม่ทำตามก็โกรธเรา ก็ทะเลาะกัน และเด็กๆก็ไม่อยากไป ถามความสมัครใจแล้ว ไม่ได้ถามแกมบังคับให้เลือกแม่นะคะ เรายังบอกเค๊าว่าไปเถอะลูกย่าก็คงคิดถึง แต่เด็กก็ยังปฏิเสธ จนรถจอดถึงหน้าบ้าน เด็ก ๆ ยังบ่นว่าไม่อยากมาเลย
เรื่องเงินทองเราก็ส่งให้แม่ทุกเดือนรวมทั้งค่าเทอม เราก็เป็นคนรับผิดชอบ อาจจะไม่มากมายพอเท่าที่แม่เราต้องการก็ได้ ฐานะของบ้านเรา
ระดับกลางๆ แม่มีรายได้ 5-6 หมื่นบาท/เดือน เราก็บอกแม่ว่าไม่ต้องขอเค๊าก็ได้เราดูแลของเราเองได้ เลี้ยงได้ดีกว่าพวกเค๊าเลี้ยงด้วยซ้ำ ทำไมจะต้องไปยุ่งวุ่นวายกับทางนู้นอีก เค๊าอยากเจอลูกให้เค๊ามาหามาติดต่อเอง ลูกโตแล้วก็ค่อยให้เค๊าเลือกเอง
เรามีแฟนใหม่กำลังจะแต่งงานกัน เค๊าก็รับลูกเราได้ เงินทองที่ให้ก็มาจากแฟนเรานี่ละ เค๊าต้องเป็นคนขับรถไปรับไปส่งที่บ้านอดีตสามีทุกครั้ง เราก็เกรงใจเค๊า เค๊าก็รู้สึกแปล็บๆ เค๊าเคยพูด แต่ที่เจ็บสุดคือ ส่งเด็กๆไม่เท่าไหร่ แต่รับส่งแม่ยายไปบ้านอดีตสามีเก่านี่สิ พูดไม่ออก
ตอนนี้เด็กๆอยู่กับแม่เราที่ต่างจังหวัด เรากับแฟนก็อยากรับลูกมาอยู่ด้วยแต่แม่เราก็ไม่ยอม
เราอยากเน้นอยากฝึกลูกให้เก่งภาษาอังกฤษ
อยู่กับเรา เราจะพยายามสื่อสารเป็นภาษาอังกฤษกับลูก เข้าเรียนเอกชนยายก็บ่นว่าเรียนรัฐบาลก็พอ ตอนนี้เรียน English Program อยู่แต่รู้สึกไม่ก้าวหน้าเลย อาจเพราะลูกไม่ค่อยได้ใช้ อนาคตคุยกันว่าอาจจะส่งเรียนต่างประเทศแม่เราก็ไม่ยอมอีก อีกอย่างช่วงเวลาของความเป็นเด็กกำลังจะหมดไปเราอยากใช้เวลากับลูกเราตอนเป็นเด็กบ้างเพราะมันย้อนกลับมาไม่ได้ อยากอบรมบร่มนิสัย ด้วยตัวเอง ไม่ใช่แม่เราเลี้ยงไม่ดีนะ ส่วนดีก็มีเรื่องสอนให้รู้จักรับผิดชอบตนเอง ทำงานบ้าน(บ้าง) ช่วยเหลืองานกิจการในบ้าน แต่เรื่องอารมณ์ เรารู้ว่าเลี้ยงเรามายังไง แม่เราเป็นโรคเครียด บางครั้ง แม่เราอารมณ์ร้อนไม่มีเหตุผล เอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ โกรธไม่พอใจก็ไล่ออกจากบ้าน ด่าคำหยาบคายทำร้ายจิตใจ แถมยังให้ท้ายคนเล็กตลอด ตอนนี้นิสัยเสียมาก ไม่พอใจพี่ชายหรืออยากให้เอาใจใส่ก็ร้อง แกล้งร้องบ้าง แล้วยายก็ดุพี่ชาย โดยไม่มีเหตุผล คนเล็กขี้อ้อน คนโตหัวรั้น (เหมือนเรา) และเด็กก็ไม่มีระเบียบวินัยเลย เรื่องกินข้าว อาบน้ำ พวกนี้ เหมือนเค๊าสงสารหลานจนตามใจ อยากได้อะไรก็ซื้อให้ตลอด เราเป็นห่วงว่าหลานเป็นวัยรุ่นแล้วจะเอาไม่อยู่ โดยเฉพาะคนโตที่หัวรั้นมาก อยู่กับเรา เราดุคะ เราก็อารมณ์ร้อนคล้ายๆแม่เราคะ แต่เรามีบทเรียนแล้ว เราจะไม่ทำอย่างที่แม่เราทำกับเราคะ
และเราอยากตัดปัญหาเรื่องแม่เราคอยสานสัมพันธ์กับทางนั้นด้วย
ไม่ได้จะกีดกันลูกกับพ่อนะคะ แค่ถ้าอยากเจอลูกก็ควรจะกระตือรือล้นเอง เงินทองเราไม่ต้องการจากเค๊าคะ เค๊าเป็นฝ่ายเสนอให้รับคนโตมาเลี้ยงด้วยซ้ำ เหมือนไม่อยากดูแลแล้ว หรือดูแลไม่ไหว เพราะอยู่ก็แทบจะไม่ค่อยได้ดูแลมีแต่ย่าดูแลเป็นส่วนใหญ่ เรารู้เค๊ามีนิสัยยังไง รักลูกน่ะรัก เล่นได้แต่เลี้ยงดูแลไม่ได้ ไม่มีความเป็นพ่อแต่ไหนแต่ไร ไม่เคยเอาใจใส่ลูก และค่อนข้างเป็นคนเห็นแก่ตัว ติดเพื่อนติดผู้หญิง อ่อตอนเลิกกันใหม่ๆ ลูกคนเล็กฝากเลี้ยงกับญาติเค๊าอยู่ ยังโทรมาทวงขอค่าเลี้ยงดูกับเรา 3,000฿ เกี่ยงค่าใช้จ่ายตลอด เรื่องนี้ก็ทะเลาะกันบ่อยมากว่าใครออกเยอะกว่าน้อยกว่า เค๊าจะเริ่มก่อนว่าเค๊าน่ะจ่ายเยอะกว่านะ
แบบนี้เรายังต้องควรหวังให้ลูกมีพ่อแบบนี้อยู่อีกหรือ เคยบังคับเราทำแท้งเสียด้วยซ้ำ แต่เราไม่ทำ ตอนเราท้องอยู่เปลี่ยนผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า
มองย้อนกลับไปเราทนมาได้ไงไม่รู้ จะบอกว่าเกลียดเลยก็ได้ ไม่อยากจะติดต่อยุ่งเกี่ยวอะไรใดๆ อีกต่อไป เรื่องลูกก็ให้ลูกเลือกและตัดสินใจเอง โตแล้วอยากไปหาพ่อก็ไม่ว่า แต่ตอนนี้ไม่อยากให้คนในครอบครัวต้องยุ่งเกี่ยวกัน
***โดยเฉพาะแม่ของเรา
มีครอบครัวใหม่ก็อยากสร้างความสัมพันธ์ ความผูกพันให้ดีๆ ให้ลูกมีครอบครัวที่ดี ถ้าเด็กโตแล้วคงจะเข้ากับพ่อเลี้ยงยากด้วย
จริงอยู่พ่อเลี้ยงจะสู้พ่อแท้ๆได้หรอ จะรักลูกเราหรอ แต่หลายๆคนก็โตมาโดยไม่มีพ่อแท้ๆที่ไม่ดีเยอะแยะ เลี้ยงดูโดยพ่อเลี้ยง พ่อบุญธรรม เราก็คนนึงที่มีพ่อแท้ๆก็เหมือนไม่มีเราก็ไม่ได้รู้สึกขาดพ่อเลย แต่รู้สึกเหมือนคนแปลกหน้าด้วยซ้ำ
ก็รู้ก็รักว่านี่พ่อเรานะ แต่ไม่มีความผูกผัน ประมาณนั้น
ในส่วนของแฟนใหม่เรา เค๊าก็กลายเป็นเอาลูกเค๊ามาเลี้ยงเอาเมี่ยงเค๊ามาอม รึเปล่าแบบนี้ แฟนเป็นคนจีนด้วย ไม่อยากให้เค๊าคิดแบบนี้ อย่างน้อยได้เลี้ยงดูเต็มที่โดยที่ไม่ใช่ฝ่ายเราพาเด็กๆไปติดต่อพ่อเค๊าเอง ถ้ามีพ่อดีๆก็ไม่ว่าหรอกนะคะ
พ่อเลี้ยงอาจรักไม่เท่าพ่อแท้ๆแต่ก็วางแผนการศึกษาและอนาคตให้ลูกอย่างดี ทำงานหนักก็เพื่อเจ้าลิง2ตัว ยิ่งโตมาค่าใช้จ่ายก็จะยิ่งเยอะ (คำพูดของเค๊าเอง)
โตมาเด็กๆเลือกหรืออยากไปหาพ่อแท้ๆก็แล้วแต่เค๊า
**อ่อ แฟนใหม่แม่เราก็บอกไม่ชอบไม่ถูกชะตา**
😣😖😫😩 อาจเพราะเค๊าเป็นคนเงียบๆเอาใจใครไม่เป็น
แต่เราก็เห็นแม่เราแอนตี้ตลอดอ่ะ อดีตอ่ะพอเข้าใจ แต่คนปัจจุบัน เค๊าทำให้เรามีความรับผิดชอบดูแลแม่ได้มากขึ้นกว่าเดิม จากที่ไม่เคยดูแลแม่ได้เลย ตั้งแต่คบกับแฟนใหม่มา เราพยายามทำให้แม่ทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ ไม่เคยทำให้แม่ต้องเดือดร้อนเลย ดูแลท่านอย่างดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ อาจมีทะเลาะกันบ้างเพราะความคิดไม่ตรงกัน แต่แม่เราก็ยังจะไม่ชอบขี้หน้าอีกหรอ ต้องการลูกเขยแบบไหนอ่ะ
แม่เราทำแบบนี้ถูกต้องไหม เราควรต้องทำยังไง
ไม่อยากให้แม่ต้องติดต่อบ้านอดีตสามีอีก เค๊าลืมไปหมดแล้วหรอที่เคยไม่ชอบครอบครัวนั้น และลืมแล้วหรอว่าเค๊าเคยว่าเราเสียๆหายๆยังไงบ้าง ทั้งที่แม่ก็รู้ว่าเค๊าไม่ได้หวังดีกับเรา ยังจะคอยส่งข่าวรายงานทั้งเรื่องดีและไม่ดีของลูกสาวตัวเองให้เค๊ารู้ทำไม
และอีกอย่างแม่ไม่ยอมให้ลูกๆมาอยู่กับเรา ทำไงดีคะ
เราก็ไม่อยากทะเลาะกับแม่หรือผิดใจกัน เพราะเราทำให้ท่านเสียใจเสียน้ำตามามากพอแล้ว แต่สิ่งทีท่านทำมันก็ขัดใจเรา แต่ลูกเราครอบครัวเราทางเดินชีวิตเรา เราจะเลือกเองไม่ได้เลยหรอคะ เราเป็นห่วงอนาคตลูกๆ
ขอบคุณทุกท่านที่สละเวลาอ่าน ช่วยชี้แนะและขอคำแนะนำด้วยนะคะ ไม่อยากมาตั้งกระทู้แบบนี้เลย กลัวแม่เห็น เดี๋ยวเป็นเรื่องอีก แต่เราจนปัญญาจริงๆคะ ไม่รู้จะปรึกษาใคร
ผิดพลาดประการใด ชี้แนะได้เลยนะคะ กระทู้แรกคะ
ถ้าเวิ้นเว้อไปก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยคะ มันอัดอั้น