แม่เราป่วย เราไปดูแลท่าน เพื่อนที่ทำงานของท่านมาเยี่ยม แล้วมาทักเรา อุ๊ยไหมอ้วนขนาดนี้ เราก็ตอบไป ว่า คนอุดมสมบูณ (ถามว่าโกรธไหมที่ถาม เราก็โกรธนะ โกรธมากด้วย เราก็อ้วนมากนะ 110กก แต่ตอนที่เราไปหาแม่ เรา น้ำหนัก 92 เราพยายามมากในการลดแต่เราไม่บอกใคร) แม่เราก็ไล่เราไปที่ระเบียงของโรงบาล พอเขากลับเราก็เข้าไป แม่เรา ร้องไห้ ความดันขึ้น โกรธกับคำพูดที่ตอบเพื่อนเขาไปว่า คนอุดมสมบูรณ์ แม่เราก็เลยพูดมาว่า ตัวอ้วนก็อายพอแล้วนี้ ยังทำตัวน่าอายอีก น้ำตาตกในสิค่ะ เป็นคำที่ฝังในมาก เสียใจมากค่ะ นึกว่าแม่เราจะเข้าใจเรามากที่สุดแต่มันไม่ใช่