สวัสดีค่ะ ขอเรียกตัวเองว่าตูนนะคะ นี่เป็นครั้งแรกค่ะพึ่งสมัครเมื่อกี้นี้เลย ตูนอ่านของคนอื่นมาเยอะแต่ไม่เคยมีบัญชีเป็นของตัวเองคิดมานานว่าซักวันต้องมาไขข้อสงสัยของตัวเองในนี้บ้างวันนี้เลยขอจัดหน่อยค่ะ การพิมพ์อาจจะไม่น่าอ่านเพราะไม่เคยและไม่ได้มาแต่งนิยายค่ะ

เริ่มเลยนะคะเรื่องที่จะเล่าเป็นเรื่องในบ้านและครอบครัวของตูนค่ะรู้ว่ามันเป็นเรื่องส่วนตัวที่ไม่น่าเอามาเล่ามาแชร์ แต่มันคาใจจริงๆเรื่องนี้ไม่เคยเล่าให้ใครฟังมาก่อน อยากจะทราบว่าปัญหาที่ตูนแม่และน้องเจอมันจะมีใครเจอแบบเราบ้าง ครอบครัวของตูนเป็นครอบครัวเล็กๆสมาชิกก็มี ยาย แม่ น้าสาว ตูน แล้วก็น้องสาว ทั้งหมด 5 คน พ่อแยกกันอยู่กับแม่ได้ 5-6 ปีแล้วอันนี้จะขอไม่พูดถึง จะขอพูดถึงเหตุของปัญหาคือ 'ยาย' เริ่มเลยตั้งแต่ที่น้าสาวเรียนจบระดับ ป.ตรีขอเรียกว่าน้านิดนะคะ (ปล.น้านิดคือน้องของแม่ตูน/แม่ตูนและน้านิดห่างกัน17ปีน้านิดเป็นลูกหลงของยาย) พอเรียนจบก็กลับมาใช้ชีวิตอยู่บ้านซึ่งช่วงเรียนน้านิดเรียนตจว.อยู่หอตลอด 4 ปีช่วงแรกๆที่กลับมาก็แฮปปี้ดีเพราะครอบครัวของตูนสนิทกันทุกคนมีไรเปิดใจคุยกันหมดตูนกะน้านิดห่างกันแค่ 6 ปีช่วงนั้นน้านิดอายุ 24(เรียนช้า)แม่ของตูนน่าจะประมาณ 41 น้านิดได้งานที่บริษัทไม่ไกลบ้านทำงานได้ปีกว่าๆน้านิดก็ได้พาแฟนที่เจอกันในบริษัทซึ่งอายุน้อยกว่าน้านิด 3 ปีขอเรียกว่าพี่ซีและนี่เป็นจุดเริ่มต้นของพฤติกรรมยายตูนที่แปลกๆ

ขอเล่าถึงนิสัยยายตูนก่อนจะมีพี่ซีเข้ามานะคะยายเป็นคนใจดี เป็นคนตลกชอบเล่าเรื่องตลกให้ตูน น้องและ แม่ขำ แต่เวลายายดุยายจะน่ากลัวมาก ทุกคนในบ้านจะเกรงใจยายเพราะยายเป็นคนชอบปรนนิบัติคน(เขียนแบบนี้รึป่าว)ทำให้ลูกหลานทุกอย่างเวลาแม่ดุหรือว่าตูนยายจะออกรับแทนให้ ตูนรักยายมากไม่เคยเถียงหรือดื้อกับยาย พูดถึงเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างยายกับแม่ ยายกับแม่ตูนตัวติดกันมากจนเพื่อนๆตูนเรียกว่าดูโอ้ ทั้งสองก็ยังมีเรื่องทะเลาะงอนกันอยู่เรื่อยๆแต่ไม่บ่อย ถึงยังไงทะเลาะกันตั้งแต่เล็กจนโตตูนไม่เคยเห็นแม่เถียงยาย แม่ยอมยายทุกอย่าง ขอเล่าเท่านี้เดียวยาว มาต่อเรื่องหลักดีกว่า...

น้านิดได้เอาพี่ซีมารู้จักกับทางบ้านยายและแม่ก็ต้อนรับดีมากโดยเฉพาะยายเพราะยายเป็นคนเฟรนลี่แบบนี้แต่ไหนไรเวลาต้อนรับเพื่อนตูนก็เทคดีมาก ช่วงแรกที่พี่ซีเข้าบ้านยายจะบอกให้แม่ทำอาหารเย็นเผื่อพี่ซีด้วยเพราะแม่ต้องทำกับข้าวให้ตูนกับน้องกินหนักๆเข้าบอกให้แม่ทำกับข้าวให้น้านิดไปทำงานแล้วให้ทำเผื่อพี่ซีไปกินที่ทำงานด้วยแม่ไม่ได้บ่นอะไรแต่ตัวตูนเองก็คิดๆละว่าแบบ 'อ้าวให้แม่ทำอีกแค่แม่ดูเรากะน้องก็เหนื่อยละ' อีกเรื่องนึงคือน้านิดเปลี่ยนไปตั้งแต่มีแฟนเพราะช่วงกลับมาอยู่บ้านขยันมากซักผ้าตัวเองรีดผ้าไปทำงานแต่พอมีพี่ซีกลับไม่เอาซักกอย่างวันๆน้านิดนั้งกดไลน์เสื้อผ้ายายจึงต้องเป็นคนรีดซักให้ทีนี้คนที่ต้องรับไปก็คือแม่ตูน ช่วงนั้นเรายอมรับว่าเดือดแทน โดยยายให้เหตุผลว่านิดต้องทำงานแม่ตูนว่างๆก็ทำงานบ้านไปซึ่งปกติแม่ตูนก้ทำทุกอย่างอยู่แล้วกวาดถูบ้านแล้วที่น่าโมโหก็คือเวลาอยู่ต่อหน้าน้านิดยายจะบอกว่ายายซักให้รีดให้นะคือตอนนั้นเป็นช่วงแรกเริ่มของพฤติกรรมยายคืองงมากว่าทำไมยายต้องบอกว่ายายทำ แม่ตูนก็รู้แต่ก็ไม่ว่าไรแปะทองหลังพระต่อไป จนวันหนึ่งน้านิดกลับมาเล่าให้แม่กับยายว่าที่ทำงานชมฝีมือข้าวแม่อร่อยพี่ซีก็ชมแม่กับตูนก็ไม่ได้คิดไรแต่เห็นยายเฉยๆพออยู่ลับหลังน้านิดยายบิกกับแม่ว่าทีหลังแกไม่ต้องทำข้าวให้นิดซีกินละนะฉันจะทำเอง แล้วก็งอนแม่เฉยงงไก่ตาแตก ตอนนั้นจะให้คิดว่ายายหมั่นใส้แม่หรอที่โดนชมก็คิดไม่ลงก็แบบแม่ลูกกันนะคิดงั้นได้ไงหลังจากนั้นยายไม่ให้แม่แตะกับข้าวแตะเสื้อผ้าน้านิดอีกเลย ก็คิดว่าดีแล้วๆแม่ได้ไม่เหนื่อย มีวันนึงช่วงทานมื้อเย็น ปกติแม่ยายน้องของตูนจะทานอาหารพร้อมกัน(ตูนไดเอทไม่กินเย็น) แต่พอน้ายิดโทรมาจากที่ทำงานว่าวันนี้จะกลับไปทานมื้อเย็นที่บ้านนะแต่ดึกหน่อย ยายบอกจะรอพร้อมกัน แม่เลยบอกยายว่ากินกันก่อนไหมน้านิดบอกกลับดึก ยายบอกพวกแกกินกันก่นก็ได้ฉันจะรอนิดซี ด้วยความที่แม่กลัวยายงอนเลยบอกว่างั้นรอด้วย แต่ยายกลับดูฉุนเฉียวบอกแม่แกก็กินไปก่อนสิจะรอทำไม แม่ก็งงๆก็เลยกินก่อน พอน้านิดพี่ซีกลับมาก็นั้งทานกันสามคน น้านิดซื้อกับข้าวมาเยอะแยะแม่เลยเดินเข้าไปแจมบ้างซึ่งเป็นเรื่องปกติของบ้านนี้นก็เดินๆเข้าๆออกโต๊ะอาหารเวลามีใครทาน พอวันต่อมายายดูเฉยๆใส่แม่ แม่เลยเข้าไปถามยายเป็นอะไร ยายสะบัดแล้วบอก แกไม่ต้องเข้ามายุ่งเวลาพวกฉันกินข้าวได้ไหมเดินๆเข้าๆออกๆจะมาอ่อยแฟนน้องรึไง ตอนนั้นตูนอึ้ง แม่ก็อึ้งคือยายคิดได้ไงแม่ก็ 40+ พี่ซีพึ่ง 20 กว่า แล้วแฟนน้องใครจะทำแล้วนี่คือยายที่เป็นแม่ของแม่กลับมาพูดอะไรที่เหมือนหึงคนอื่นแทนลูกสาว ซึ่งคนอื่นนั้นก็คือลูกของยายแท้ๆ  ไม่ไหวละเดียวมาต่อค่ะเรื่องยาวมาก