สวัสดีครับ ชาวฮิปสเตอร์
   เนื่องด้วยกระแสฮิปกำลังมา ไอ้เราก็อยากจะเท่แบบเค้าบ้าง ไม่รู้ว่าจะต้องเริ่มจากตรงไหน ตัดสินใจเข้าร้านเกมแถวบ้าน ค้นข้อมูลบนอินเตอร์เน็ต มันบอกว่า ฮิปเตอร์กับกาแฟมันของคู่กัน ร้านกาแฟแถวบ้านก็มีแต่แบบโบราณ กลัวกินไปแล้วจะไม่ฮิปเท่าเขา
   เกิดความคิดถ้าชงกินเองก็น่าจะดี พวกกาแฟดีบดูในเน็คราคาอุปกรณ์ก็ไม่กี่บาท คงเหมาะกับฮิปสเตอร์ทุนน้อยแบบเรา รู้แบบนั้น ผมนี้รีบออกจากร้านเกม ตรงไปร้านขายอุปกรณ์กาแฟ ลงทุนซื้อเครื่องบด กับเครื่องดีบ ราคารวมกันหกร้อยกว่าบาท เห็นเม็ดกาแฟที่ร้านก็ว่าจะซื้อ แต่จำได้ว่าน้าข้างบ้านแกไปน่านแล้วซื้อกาแฟคั่วมาฝาก แต่ที่บ้านไม่มีเครื่องชงมันก็เลยรกบ้านผมอยู่อย่างนั้น
   กลับมาบ้าน หามุมที่โรแมนติกที่สุด วางเครื่องบด กับเครื่องดีบไว้บนโต๊ะ เทเม็ดกาแฟลงไป จังหวะนั้นผมรู้สึกได้ถึงความเป็นฮิปสเตอร์ที่มันหลั่งไหลออกมาจากภายใน มือที่หมุนเครื่องบดสั่นไปมาตามแรงเหวี่ยง เสียงบดดังกังวานรอบบรรยากาศ แต่อยู่อยู่ทุกอย่างมันก็หยุด
   ไม่มีเสียงบดอีกแล้ว ไม่มีกลิ่นของกาแฟอีกต่อไป มันเกิดอะไรขึ้นเนี้ย ทำไมเครื่องไม่บดกาแฟตามแรงหมุน มันเสียเหรอ เป็นไปไม่ได้ นี้ผมพึงซื้อมาเลยนะ มันจะมาตายในหน้าที่แบบนี้ได้ยังไงผมไม่ยอม แกยังบดกาแฟได้ไม่ถึงสองขีดด้วยซ้ำ
   ความโรแมนติกที่ผมพยามสร้างขึ้นมาหายไปต่อหน้าต่อตา ทำไมฮิปสเตอร์มันเป็นยากจังว่ะ ผมทำอะไรไม่ถูกได้แต่เหม่อลอย มองดูเครื่องบดกาแฟที่จากไปแล้วอยู่อย่างนั้น ชีวิตจริงมันชั่งไม่ฮิปเลย ดีที่ร้านมันมีใบเสร็จ แต่โลกนี้ก็ยังโหดร้ายเสมอ
   ดอกจันสามตัวที่เรียงอยู่บรรทัดสุดท้าย มันพยายามจะบอกกับผมว่า สินค้าซื้อแล้วไม่รับเปลี่ยนคืน
   เหมือนโลกทั้งใบมันหยุดหมุน ไม่มีกลางวันอีกแล้ว ต่อไปนี้จะมีแต่กลางคืนที่มืดมิด ผมทำใจไม่ได้มันโหดร้ายเกินไป ผมแค่อยากจะเป็นฮิปวเตอร์จิบกาแชิวชิวเพียงเท่านั้น
   ทางสายนี้ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเสียแล้ว แต่ยังดีที่บ้านผมมีครกอ่างศิลา ยังพอแกขัดแทนเครื่องบดที่จากไปได้อยู่บ้าง ผมไม่รู้ว่าการที่ผมเอาครกมาบดกาแฟมันจะฮิปมั้ย มันทำให้ผมรู้สึกได้ ว่าทางสายนี้ไม่ใช่แนวที่ผมจะเลือกเดิน
  " ผมขอหยุดการเป็นฮิปสเตอร์ไว้เพียงเท่านี้ ขอบคุณครับ "