ผมเป็นคนที่เรียนค่อนข้างโอเคครับ คือไม่ได้แย่เท่าไหร่ แล้วก็ไม่ได้ดีถึงขนาดมีโอกาสสอบติดทุกคณะ ผมรู้สึกว่าสังคมที่ผมอยู่มันค่อนข้างมีแต่ความเห็นแก่ตัว นั้นก็คือ พวกคนกลุ่มหนึ่งพยายามหาช่องทางเอาเปรียบคนอื่นตลอดเวลา เช่น ฝากงานคนอื่นทำ ทำเป็นตัวถ่วง คือ ผมเป็นหัวหน้าห้องอะครับ การเป็นหัวหน้าห้องในแบบที่ผมคิด คือ ต้องมีความรับผิดชอบสูง เป็นที่พึ่งของครูและเพื่อนได้ เป็นคนรวบรวมงานส่ง เป็นคนทำนู้นนี่ เป็นศุนย์กลางของห้อง ผมก็ทำทุกอย่างนะครับ แต่ประเด็นคือ มันเหนื่อย ยิ่งผมใจดีกับพวกเพื่อนๆบางกลุ่มในห้องแค่ไหน มันก็ยิ่งได้ใจ ผมไม่ได้ห่วงนะครับ เรื่องลอกการบ้าน แล้วผมก็ไม่ได้คาดหวังว่าจะต้องได้ผลตอบแทนอะไร แต่สิ่งที่ผมอยากได้คือ ช่วยทำในสิ่งที่ควรจะทำด้วย เช่น ผมบอกให้ส่งงานถึงวันนี้ๆ แต่มันก็ยังช้า แล้วก็ เลทไปหลายวัน อีกปัญหา1ก็คือ เวลามีการทำงานแบบเป็นงานของทุกคนในห้องต้องช่วยกันทำ กลับไม่มีใครเป็นคนรับงาน ดำเนินงาน ซึ่งเอาจริงๆมันก็เป็นหน้าที่ของผม แต่งานบางงานผมก็ไม่ถนัดที่จะควบคุม คนบางคนก็เป็นหัวหน้างานมาหลายครั้งแล้ว ผมก็เข้าใจนะว่าเขาเหนื่อย แต่คนอื่นๆที่ไม่เคยคิดอะไรเลยเอาแต่เล่นไปวันๆ ผมอยากรู้ว่ามันคิดอะไรอยู่กันแน่ ผมก็ไม่ได้เป็นหัวหน้าห้องที่ดีสักเท่าไหร่หรอกนะครับ บางทีก็โดนว่าบ้างนิดหน่อย แต่ผมมั่นใจว่าผมพยายามทำอย่างเต็มที่ที่สุด ผมพยายามเป็นผู้นำของห้องที่ดี รับฟังความคิดเห็นของคนอื่นตลอด ไม่ได้เอาตัวเองเป็นใหญ่ เพราะยังไงคนเราก็ไม่ได้จะคิดเรื่องเจ๋งๆออกมาได้คนเดียวถูกไหมละครับ บางคนมีความคิดที่ไฉไลมากๆ ก็เอาข้อดีของแต่ละคนๆ มารวมกัน ซึ่งมันเป็นเรื่องดีมากๆ ผมเป็นห่วงเพื่อนทุกคนนะ แบบถ้าคนนึงไม่ยอมฝึกทำอะไร ให้มีประสบการณ์ไว้ก่อน พอไปเข้ามหาลัยมันก็จะลำบากถูกไหมครับ ผมก็รู้นะว่า พวกมันคงคิดว่า " กูก็ทำเป็นนั้นแหละ แต่กูแค่ไม่อยากทำ" เวลามีงานไรเข้ามา ผมก็รับตลอด ผมแค่คิดว่า ถ้าเราไม่ทำแล้วใครจะทำละ ผมรู้สึกว่าตัวเองแบกรับเรื่องพวกนี้อยู่คนเดียว ผมไม่กล้าที่จะบอกทุกคนว่า มันไม่โอเคนะ ผมก็เป็นคนเหมือนกันอะ เหนื่อยเหมือนกัน แล้วก็ไม่ได้ฉลาดไปกว่าคนอื่น
ผมอยากรู้ว่า ผมยังเป็นผู้นำที่ไม่ดีหรอครับ ผมรู้สึกเหนื่อยบางครั้งก็ท้อ อยากจะร้องไห้นะ แต่ก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา ก็เลย พยายามข่มตัวเองไว้ตลอด ขอคำแนะนำช่วยเล่าประสบการณ์แบบนี้ให้ฟังหน่อยครับ แล้วมีวิธี คำแนะนำอย่างไหร่เกี่ยวกับการจัดการเรื่องพวกนี้บ้าง ขอบคุณครับ
ผมไม่ค่อยเข้าใจตัวเอง กับสังคมที่ผมอยู่สักเท่าไหร่
ผมอยากรู้ว่า ผมยังเป็นผู้นำที่ไม่ดีหรอครับ ผมรู้สึกเหนื่อยบางครั้งก็ท้อ อยากจะร้องไห้นะ แต่ก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา ก็เลย พยายามข่มตัวเองไว้ตลอด ขอคำแนะนำช่วยเล่าประสบการณ์แบบนี้ให้ฟังหน่อยครับ แล้วมีวิธี คำแนะนำอย่างไหร่เกี่ยวกับการจัดการเรื่องพวกนี้บ้าง ขอบคุณครับ