ปกติบริษัทจะไม่รับเด็กจบใหม่ แต่เราเกรดค่อนข้างสูง และหัวหน้าเห็นว่ามีความพยายาม ตั้งใจ เลยรับทำงาน ซึ่งตำแหน่งที่เราทำเป็นตำแหน่งที่พึ่งเปิดใหม่ เหมือนจะเปิดให้เราโดยเฉพาะเพราะเราเรียนด้านนี้มา (ตอนแรกสมัครอีกตำแหน่งหนึ่ง)

ไม่ว่างานจะยากแบะหนักแค่ไหนเราไม่เคยท้อเลย ชอบด้วยซ้ำ ขอให้มีอะไรทำ แต่ด้วยความที่มันเป็นตำแหน่งใหม่ งานก็จะยังมีไม่เยอะ บางครั้งวางก็จะไปช่วยพี่ๆคนอื่นทำงานบ้าง ช่วงๆแรกๆก็โอเคค่ะเพร่ะคิดว่านี่คือปกติของพนักงานใหม่อยู่แล้ว

จนกระทั้งมีพนักงานใหม่เข้ามา เรียนจบมาซักพักแต่ไม่มีปสก. ทำงานครั้งแรกเหมือนกับเรา แต่ตำแหน่งเขาคือมีอยู่ก่อนแล้วนะคะ
เวลาเราเห็นหัวหน้าบ้าง พี่ๆในแผนกบ้างสอนงานเค้าอะ เรานึกถึงตัวเองตอนแรกคือมันไม่ใช่แบบนี้ เรื่องเนื้องานยังพอเข้าใจว่าคนละส่วนกัน แต่บางเรื่อง เช่น การเบิกเงิน การฝากงานให้ masenger อะไรเล็กๆน้อยๆ คือสอนละเอียดมาก นี่คืออะไร ทำยังไง ไปไหนต่อ ทุกอย่างเราต้องถามเอง ไม่ได้อะไรกับการต้องมาถามวิธีเองนะ แต่คือทำไมไม่สอนให้เหมือนกันอะ

มีครั้งหนึ่ง กรรมการบริษัทเคยเผลอพูดว่าตำแหน่งเราไม่ค่อยสำคัญกับบริษัทแบบนี้เท่าไหร่ คือ... ท้อมาก อยากลาออก แต่เกรงใจหัวหน้าที่เขาช่วยผลักดันเรา  เหนื่อยเนอะ