ผมโคตรจะ โคตรที่จะขี้เกียจเลยครับ ขออนุญาติสาธยายความขี้เกียจให้ฟังซักเล็กน้อย
คือผมทำงาน 7 วันนะครับ หลายๆคนอาจงงว่า เห้ย ทำงาน 7 วันนี่มันไม่ขี้เกียจแล้ว บ้าป่าว คือผมทำงาน 7 วันจริง แต่รู้สึกว่าตัวเองก็ยังขี้เกียจ
เริ่มจากตอนเช้า ผมต้องทำงานเช้า 8.30 น ใช้เวลาเดินทางประมาน ครึ่ง ชม จากบ้านผมไปที่ทำงาน เพราะฉะนั้น ผมต้องออกจากบ้านประมาน 8 โมง
แต่ความขี้เกียจของผม มันทำให้ทุกวันผมตื่น 8 โมง เคยลองตั้งปลุกตั้งแต่ 7 โมงเช้า ผลปรากฏว่า นอนกลิ้งไปกลิ้งมา ละก็ลุกไปอาบน้ำตอน 8 โมงอยู่ดี
สายทุกวันประมาน 15 นาที แต่ด้วยความที่ เจ้านายผมเค้าใจดี เลยหยวนๆให้ คือจริงๆแล้วผมอยากลุกนะครับ แต่ร่างกายมันลุกไม่ไหวจริงๆ ไม่รู้เป็นไร เคยลองตื่นมาทำนู่นทำนี่ ตอนเช้าดู เช่น ดูหนัง เล่นเกม เล่นเฟซ โทรศัพท์ตกใส่หน้าเลยครับ (เผลอหลับ)

ความขี้เกียจของผมยังไม่หมดแค่นัน้ บางวันผมกลับบ้านมา ผมหิวข้าว แต่ผมขี้เกียจเดินไปอุ่นอาหารกิน หรือทำอาหาร ผมเลยไม่กินมันซะเลย

ซื้อผลไม้ ผมก็เลือกเฉพาะอันที่ไม่ต้องปอกเปลือก เพราะ ขี้เกียจปอก
ผ้าผมก็ส่งซักรีดตลอด                                  เพราะ ขี้เกียจซัก
กับข้าวซื้อกินตลอด                                   เพราะ ขี้เกียจทำ
ไลน์ก็ไม่ค่อยตอบ อยากคุยก็โทรหาตลอด           เพราะ ขี้เกียจพิม
ไปเดินช็อปปิ้งก็ไม่ซื้อของ                       เพราะ ขี้เกียจถือ
ตัดผมสกินเฮดเลย                                   เพราะ ขี้เกียจเซท

ผมเป็นคนง่วงนอนตลอดเลยครับ ตั้งแต่จำความได้ ไม่มีซักครั้งที่ นอนๆแล้วจะไม่หลับ

จากที่เคยถามๆคนรอบตัวมาได้คำแนะนำมาว่า

1. พยาธิเยอะ ไปถ่ายพยาธิซะ มันทำให้ง่วงตลอดเวลา (อันนี้ผมคิดว่าผมอวบ คนมีพยาธิน่าจะผอมมั้ง ไม่น่าจะเป็นไปได้)
2. สูบบุหรี่ ทำให้ร่างกายเหนื่อยง่ายเป็นปกติ (ผมเห็นหลายๆคนสูบจัดกว่าผมอีก มันยังกระฉับกระเฉงกว่าผมเลย)
3. ไม่ค่อยออกกำลังกาย (อันนี้อาจเป็นไปได้ แต่ผมก็ทำงานขยับตัวตลอดเวลานะครับ ละทำไมคนอื่นไม่เป็นอ่าา)
4. เป็นสันดานความขี้เกียจ (อันนี้ผมว่าเข้าข่ายสุดเลยมาขอคำแนะนำครับ)

คืออยากเป็นคนกระฉับกระเฉิงอะครับ มีอะไรหลายๆอย่างที่อยากทำมาก แต่ไม่ได้ทำเพราะความขี้เกียจ

ผมมักจะนอนประมาน เที่ยงคืน ตื่น 8 โมงทุกวันครับ

มีอะไรที่ผมจะต้องเปลี่ยนไหมเพื่อให้เป็นคนที่มี กระฉับกระเฉงขึ้น

ขอบคุณครับบบ

ปล. อย่าว่าผมนะครับ ผมอ่อนไหวง่าย