คืองี้ เราก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันว่าเป็นคนขี้เกียจมาตั้งแต่ตอนไหน บทจะทำงานก็ทำเต็มที่มากนะ ไม่มีขาดตกอะไร แต่พอทำงานไปช่วงนึงมันถึงจุดอิ่มตัว รู้แล้วว่างานนี้เป็นยังไง เราก็เบื่อ ไม่ทำ ปล่อยทิ้งดื้อๆลาออก ไม่ใช่ว่าเราไม่มีภาระที่ต้องแบก เรามี ไหนจะค่าอยู่ ค่ากิน แต่สุดท้ายเราก็ไม่เอาอะไรเลย ใช้เงินเก็บจนเคยตัว รู้ตัวอีกทีคือเราขี้เกียจมากๆไม่เป็นอันทำอะไร ทำแค่สิ่งที่ไม่เกิดประโยชน์อะไรเลย เสียเงินเสียเวลา แถมเงินเก็บก็ค่อยๆลดลงไปอีก แต่ภาระที่ต้องจับจ่าย ผ่อนหนี้สินก็ยังต้องจ่ายอยู่เหมือนเดิม ตอนนี้เราไม่มีเอนเนอจี้อะไรเลย อยากที่จะลุกขึ้นมาทำอะไรนะ แต่มันก็แค่อยาก แล้วก็รู้สึกแย่กับตัวเองที่ขี้เกียจ ไร้ค่า ขี้แพ้ ที่ปล่อยให้ปัญหามันเข้าใกล้ตัวมาเรื่อยๆ ควรเริ่มจากตรงไหนก่อนดีที่จะทำให้ตัวเองกลับมาขยันได้จริงๆ อ่อนแอมาก 🥹🥹