ว่าด้วยสำนวนภาษาและข้อมูลทางประวัติศาสตร์ของการสังคายนาพระไตรปิฎกพบว่าคำภีย์อภิธรรมเป็นคำภีย์ชั้นหลัง
คล้ายกับคำภีย์ชั้นอรรถกถาของฝ่ายมหายานเช่นปรัชญาปารมิตาสูตรที่รจนาขึ้นมาเพื่อบรรยายเรื่องของอนัตตาและการบรรลุธรรม
คำภีย์ชั้นอรรถกถานี้ล้วนเป็นผลงานของสุดยอดอรรถกถาจารย์ในยุคสมัยนั้นๆที่ยังมีการเจริญภาวนาในไตรสิกขากันเป็นปรกติ
แตกต่างกับอรรถกถาจารย์ในยุคนี้ที่นิยมการอ่านคำภีย์เป็นหลักเท่านั้นล่าสุดเราจึงได้คำภีย์อรรถกถาเป็นพุทธวจนะของลพ.คึกฤทธิ์