เราเคยกับคนคนนึงตั้งอยู่มัธยม คบกันได้ประมาณ 2 เดือน เพราะเราเบื่อ ตอนที่เราคบกับเขาเราก็ไม่ได้มีใคร มีแค่เขาคนเดียว แต่ดันไปบอกเขาว่าเราเป็นแค่กิ๊กกันนะ หลังจากเลิกกัน เราก็มีคนอื่นไปเรื่อยๆโดยที่เราก็ยังคุยและเป็นเพื่อนสนิทกัน เราคุยกันได้ทุกเรื่องโดยที่ไม่คิดอะไร เวลาผ่านมา 2 ปี เขาขอกลับมาคบกับเราตลอด แต่เราเองก็เลือกที่จะเป็นฝ่ายปฏิเสธ เพราะคิดว่าเขารักเราและคงจะไม่ไปไหน จนมาวันนึงเขาไปมีแฟน แต่เขาก็ยังให้ความสำคัญกับเราอยู่ เราก็เลยไม่ได้คิดอะไร หลังจากที่เค้าเลิกกับแฟนคนนี้ เค้ากลับมาถามเราว่า เราจะกลับไปคบกับเขาหรือเปล่า เราก็เหมือนเดิมปฏิเสธเขาไป แต่ก็ยังคุยกับเขาตลอด ผ่านไปแค่ ไม่กี่วัน เค้าไปคบกับผู้หญิงอีกคนแล้วบอกว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนสุดท้ายของเขา ผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่อยู่เคียงข้างเขามาตลอด เขาถึงเลือกจะคบกัลผู้หญิงคนนี้ แล้วตอนนี้เขาก็ไม่สนใจเราเหมือนเดิมอีกแล้ว ไม่ว่าเราจะขอให้เขากลับคืนมา เขาก็บอกแค่ว่า เขาขอโทษ เขาเสียใจ มันสายไปแล้ว
เรารู้ว่าเรามันแย่ที่ไม่ยอมพูดความรู้สึกออกไป แล้วยังปฏิเสธเค้านับครั้งไม่ถ้วน แต่ทุกครั้งที่คนอื่นถามเราเรื่องของเค้า เราจะบอกทุกคนเสมอว่า "เค้าคือคนพิเศษ คือคนสุดท้ายของชีวิต คือคนที่เราไม่สามารถทำให้เขาเสียใจได้อีกแล้ว" ...แต่วันนี้ มันไม่มีแล้วล่ะ
#เหตุผลที่เราปฏิเสธเขาไป เราก็แค่ไม่อยากทำให้เขาต้องเสียใจอีกครั้ง เพราะเราเป็นคนขี้เหงา ยิ่งอยู่ห่างไกลกัน เราไม่แน่ใจว่าเราจะซื่อสัตย?กับเขาได้ไหม #แต่ถึงแม้วันนี้มาพูดมันก็คงไม่มีประโยชน์อะไร #แค่อยากขอให้วันนึงเขามาอ่าน แค่นั้นเอง...
เคยรักใครแต่ปากแข็งไหม? ยิ่งรู้ว่าเขารักเรายิ่งไม่ยอมพูด
เรารู้ว่าเรามันแย่ที่ไม่ยอมพูดความรู้สึกออกไป แล้วยังปฏิเสธเค้านับครั้งไม่ถ้วน แต่ทุกครั้งที่คนอื่นถามเราเรื่องของเค้า เราจะบอกทุกคนเสมอว่า "เค้าคือคนพิเศษ คือคนสุดท้ายของชีวิต คือคนที่เราไม่สามารถทำให้เขาเสียใจได้อีกแล้ว" ...แต่วันนี้ มันไม่มีแล้วล่ะ
#เหตุผลที่เราปฏิเสธเขาไป เราก็แค่ไม่อยากทำให้เขาต้องเสียใจอีกครั้ง เพราะเราเป็นคนขี้เหงา ยิ่งอยู่ห่างไกลกัน เราไม่แน่ใจว่าเราจะซื่อสัตย?กับเขาได้ไหม #แต่ถึงแม้วันนี้มาพูดมันก็คงไม่มีประโยชน์อะไร #แค่อยากขอให้วันนึงเขามาอ่าน แค่นั้นเอง...