ขอเกริ่นก่อนนะคะ... ความรักของเราไม่ค่อยราบรื่นสักเท่าไหร่ เพราะแฟนไม่มีเวลาให้ นานๆเจอกันที คุยโทรศัพท์ก็แค่ไม่กี่นาที
เวลาว่างจากการทำงาน เขาก็จะพักผ่อนด้วยการเล่นเกมส์ เรามีแฟนแล้วแต่ก็เหมือนอยู่ตัวคนเดียว
ทำอะไร ทำคนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียว เป็นแบบนี้มานาน เราเหงามาก แต่ก็ทำไรไม่ได้ มีคนเข้ามาคุยด้วยหลายคน สุดท้ายเราก็เบื่อคนพวกนั้น
เพราะเราไม่ต้องการอยากคุยกับคนพวกนั้น คนเดียวที่เราต้องการคือเวลาจากแฟน บางทีเราก็โดนด่าว่า "ทำไมไม่ให้เวลาเค้าเป็นอิสระ จะคุยอะไรกันนักหนา"
วันนึงคุยไม่ถึง 5 นาทีเองนะ เราเข้าใจว่าทำงาน เราก็แค่เรียกร้องขอเวลาจากคนที่รักก็เท่านั้น
จนวันนึงมีผู้ชายคนนึงเข้ามา คุยกันทุกวัน เรารู้สึกสบายใจเวลาได้คุยกับเขา จากแต่ก่อนที่ต้องร้องไห้ทุกวันเรื่องแฟน
จนทุกวันนี้เสียงร้องไห้กลายเป็นเสียงหัวเราะ ทุกวันนี้คุยกับเขามากกว่าแฟนตัวเองซะอีก มีความสุขทุกครั้งที่ได้คุยกัน
ตอนนี้เราชอบหรือหลงก็ไม่รู้ เพราะเขาเข้ามาในช่วงเวลาที่เหมาะมาก
เวลาที่เราอยู่กับแฟนแต่ก่อน เราจะมีความสุขมาก โซเชี่ยลนี่ไม่แตะเลยเวลาอยู่ด้วยกัน
แต่เดี่ยวนี้หรอ อยู่กับแฟนแต่ดันคิดถึงเขาซะงั้น
ชอบหรือแค่หลง
เวลาว่างจากการทำงาน เขาก็จะพักผ่อนด้วยการเล่นเกมส์ เรามีแฟนแล้วแต่ก็เหมือนอยู่ตัวคนเดียว
ทำอะไร ทำคนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียว เป็นแบบนี้มานาน เราเหงามาก แต่ก็ทำไรไม่ได้ มีคนเข้ามาคุยด้วยหลายคน สุดท้ายเราก็เบื่อคนพวกนั้น
เพราะเราไม่ต้องการอยากคุยกับคนพวกนั้น คนเดียวที่เราต้องการคือเวลาจากแฟน บางทีเราก็โดนด่าว่า "ทำไมไม่ให้เวลาเค้าเป็นอิสระ จะคุยอะไรกันนักหนา"
วันนึงคุยไม่ถึง 5 นาทีเองนะ เราเข้าใจว่าทำงาน เราก็แค่เรียกร้องขอเวลาจากคนที่รักก็เท่านั้น
จนวันนึงมีผู้ชายคนนึงเข้ามา คุยกันทุกวัน เรารู้สึกสบายใจเวลาได้คุยกับเขา จากแต่ก่อนที่ต้องร้องไห้ทุกวันเรื่องแฟน
จนทุกวันนี้เสียงร้องไห้กลายเป็นเสียงหัวเราะ ทุกวันนี้คุยกับเขามากกว่าแฟนตัวเองซะอีก มีความสุขทุกครั้งที่ได้คุยกัน
ตอนนี้เราชอบหรือหลงก็ไม่รู้ เพราะเขาเข้ามาในช่วงเวลาที่เหมาะมาก
เวลาที่เราอยู่กับแฟนแต่ก่อน เราจะมีความสุขมาก โซเชี่ยลนี่ไม่แตะเลยเวลาอยู่ด้วยกัน
แต่เดี่ยวนี้หรอ อยู่กับแฟนแต่ดันคิดถึงเขาซะงั้น