เนื่องจากเป็นกระทู้แรกที่พิมพ์ผิดพลาดยังไงขออภัยด้วยค่ะ
ถ้าพูดถึงความรัก ก็ควรมีกันแค่2คนใช่ไหมคะ..
เราคบกับแฟนมา3ปีค่ะ ทะเลาะกันบ่อย เขาเป็นคนที่อารมณ์ร้อน ทำอะไรไม่ค่อยคิดและเราเป็นฝ่ายบอกเลิกเขาตลอดค่ะ แทบจะทุกครั้งที่ทะเลาะกัน ตอนรักแรกๆอะไรก็หวานดูเข้าตาเสียหมดพอเริ่มเข้าสู่ปีที่3 เขาก็มารับ-ส่งเราตลอด แต่คุยกันน้อยลงเหมือนต่างฝ่ายต่างปลง รักอิ่มตัว...จนมีผู้ชายคนนึงเข้ามาค่ะ เขาเป็นรุ่นพี่เรา ตอนแรกเราก็คุยกันไปกันมา รุ่นพี่ก็รู้นะคะว่าเรามีแฟนแล้วแต่เขาก็ยังเลือกที่จะคุยกับเรา เราคุยกันมาจะ4เดือนแล้วค่ะ รู้ตัวว่าแย่ว่าเลวนะคะ แต่เราก็ยังอยากคุยกับรุ่นพี่อยู่ ซึ่งตอนนี้รู้สึกเป็นคนเห็นแก่ตัวอยากเก็บไว้ทั้งสอง..เราก็ยังรักแฟนเราแต่กับรุ่นพี่ที่เข้ามาเราก็ยังไม่รู้ว่าหลงกับสิ่งใหม่ๆ พอเจอกับตัวเองมันรู้สึกตันๆไปเลยค่ะ TT เราเป็นคนขี้เกรงใจค่ะไม่อยากทำร้ายน้ำใจเขา ปฏิเสธไม่เป็น...
**ถ้ามีเวลาก็จะมาเล่าถึงประสบการณ์ความรักในช่วง3ปีที่ผ่านมานะคะ ว่าเราเจออะไรมาบ้าง
ปล.ขอบคุณที่เข้ามาดูและอ่านจนจบนะคะ
รักที่ไม่ได้มีแค่เราสอง
ถ้าพูดถึงความรัก ก็ควรมีกันแค่2คนใช่ไหมคะ..
เราคบกับแฟนมา3ปีค่ะ ทะเลาะกันบ่อย เขาเป็นคนที่อารมณ์ร้อน ทำอะไรไม่ค่อยคิดและเราเป็นฝ่ายบอกเลิกเขาตลอดค่ะ แทบจะทุกครั้งที่ทะเลาะกัน ตอนรักแรกๆอะไรก็หวานดูเข้าตาเสียหมดพอเริ่มเข้าสู่ปีที่3 เขาก็มารับ-ส่งเราตลอด แต่คุยกันน้อยลงเหมือนต่างฝ่ายต่างปลง รักอิ่มตัว...จนมีผู้ชายคนนึงเข้ามาค่ะ เขาเป็นรุ่นพี่เรา ตอนแรกเราก็คุยกันไปกันมา รุ่นพี่ก็รู้นะคะว่าเรามีแฟนแล้วแต่เขาก็ยังเลือกที่จะคุยกับเรา เราคุยกันมาจะ4เดือนแล้วค่ะ รู้ตัวว่าแย่ว่าเลวนะคะ แต่เราก็ยังอยากคุยกับรุ่นพี่อยู่ ซึ่งตอนนี้รู้สึกเป็นคนเห็นแก่ตัวอยากเก็บไว้ทั้งสอง..เราก็ยังรักแฟนเราแต่กับรุ่นพี่ที่เข้ามาเราก็ยังไม่รู้ว่าหลงกับสิ่งใหม่ๆ พอเจอกับตัวเองมันรู้สึกตันๆไปเลยค่ะ TT เราเป็นคนขี้เกรงใจค่ะไม่อยากทำร้ายน้ำใจเขา ปฏิเสธไม่เป็น...
**ถ้ามีเวลาก็จะมาเล่าถึงประสบการณ์ความรักในช่วง3ปีที่ผ่านมานะคะ ว่าเราเจออะไรมาบ้าง
ปล.ขอบคุณที่เข้ามาดูและอ่านจนจบนะคะ