เพื่อนๆมักจะถามเราเสมอว่ามีเเฟนหรือยัง? ทำไมไม่มี? ไม่มีใครเอาหรอ? ติดต่อหนุ่มให้มั้ย?  จนเรารู้สึกว่าขี้เกียจตอบคำถามเดิมๆซ้ำๆเเล้วอ่ะ  เพราะจะให้ตอบกี่ครั้งคำตอบมันก็ยังเหมือนเดิม  คือเราไม่เคยมีเเฟนเลยซักคนไม่ใช่ว่าไม่มีใครเข้ามานะ เเต่เราติดนิสัยเด็กๆ ติดเกม บ้าการ์ตูน ชอบคอสเพลย์ คลั่งหนุ่ม 2D บ้าบอของเราไปเรื่อย เลยยังไม่อยากคิดเรื่องมีเเฟน ตอนนี้เราก็อายุเบญจเพศเข้าไปเเล้ว ก็โดนว่าเหมือนกันว่าไม่รู้จักโตคนอื่นๆเค้าสร้างครอบครัวมีหลักฐานกันไปหมดเเล้ว  สมัยนี้มันต่างกันนะ อยู่ตัวคนเดียวก็สร้างเนื้อสร้างตัวได้ไม่ต้องมีภาระเพิ่มด้วย เห็นพ่อกับเเม่เป็นตัวอย่างก็ไม่ต้องคิดอะไรมากเเล้วก็ยกย่องท่านจิงๆที่ส่งเสียเลี้ยงดูลูกจนจบมีงานทำ  ตอนนี้ชีวิตก็เเฮปปี้ดี ไม่จำเป็นต้องไปดูหนังกับแฟน ไปเที่ยวกับเเฟน กินข้าวกับเเฟน เเล้วอีกมากมายบลาๆ  ความสุขแบบฉาบฉวยบางทีได้มาง่ายๆก็เสียไปง่ายๆเหมือนกันนะ ^__^