ในสมัยเรา (Gen Y) มีคุณธรรมพื้นฐานที่พ่อแม่มักจะพร่ำสอนอยู่เสมอ ได้แก่
- เป็นคนซื่อสัตย์ ไม่เอาของที่ไม่ใช่ของเรา แล้วก็ยกสุภาษิต "ซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นาน"
- เป็นคนต้องรู้จักกตัญญู ใครมีพระคุณต้องตอบแทน
- ต้องเป็นคนมีสัมมาคารวะ เห็นผู้ใหญ่ต้องไหว้ เป็นเด็กต้องมือไม้อ่อน
- ต้องตรงต่อเวลา ไปก่อนเวลานัดประมาณครึ่งชั่วโมง
- รักพี่น้อง (เลือดข้นกว่าน้ำ) ทะเลาะกับน้องทีไร ต้องเสียสละให้น้องทุกที
       จริยธรรมอีกหลายอย่างที่พ่อกับแม่ไม่ได้บอกตรงๆ แต่ทำให้ดูเป็นตัวอย่าง เช่น ประหยัด รู้ค่าของเงิน ไม่ใช้ของทิ้งๆ ขว้างๆ มีน้ำใจต่อคนรอบข้าง ฯลฯ ที่สำคัญที่สุด พ่อกับแม่ไม่เคยตั้งความหวังว่าลูกต้องเรียนหนังสือได้ที่หนึ่ง บอกลูกเสมอว่า ขยัน ตั้งใจเรียนหนังสือเพื่ออนาคตที่ดี เอาตัวรอดในสังคมได้ ก็พอแล้ว
       ครอบครัวเป็นหน่วยทางสังคมที่เล็กแต่สำคัญที่สุด ลักษณะของคนสะท้อนมาจากการเลี้ยงดู โดยเฉพาะคุณธรรมจริยธรรมที่ปลูกฝังกันตั้งแต่ที่บ้าน
       ทว่าทุกวันนี้เรามักจะได้ยินคนวิจารณ์เด็กสมัยนี้ ทำนองว่า  เด็กยุคนี้ไม่ดีอย่างนั้น ไม่ดีอย่างนี้ สู้สมัยก่อนไม่ได้ ฯลฯ
เราจึงอยากรู้ว่าพ่อแม่สมัยนี้สอนอะไรลูกๆ กันบ้าง ปลูกฝังคุณธรรมพื้นฐานอะไรให้เด็กๆ บ้าง หรือมีปัญหากับการสอนลูกๆ อย่างไรบ้างก็ได้ค่ะ