เงินเยอะขนาดนั้นผมไม่มีปัญญาไปขอหรอกครับเรียก 800000 บาท ทอง 8 บาท ผมจะหาจากไหนไปให้ ผมสงสารแม่ ตอนนี้ที่บ้านผมก็ติดหนี้ เยอะอยู่แล้วคนในบ้านต้องช่วยกันหมุนเงินจ่ายหนี้ ผมเองเป็นคนแล้งน้ำใจไม่เคยไปจุนเจือทางบ้านเลยใจอยากช่วยนะแต่ตัวของตัวเองยังเอาไม่รอดเลยจะให้เอาเงินที่ไหนไปช่วย ญาติผู้ใหญ่ของแฟนสั่งมาว่าถ้าไม่มีเงินมาขอจะไล่ผมกลับบ้านไม่ให้อยู่บ้านเขาแล้ว ผมก็คุยกับแฟนว่าจะเอายังไงกันดีคำตอบคือ เธอบอกว่าไม่รู้แล้วแต่ญาติผู้ใหญ่ ผมอยากให้เราช่วยหาทางแก้ปัญหาแต่ไม่ได้คำตอบอะไรจากเธอ ก็คงมีวิธีเดียวก็คงต้องเลิกกันเพราะผมบอกว่าถ้าไม่ไปหมั่นหรือแต่งตามที่ญาติผู้ใหญ่ท่านบอกผมคงเข้าทางท่านไม่ได้ ส่วนแฟนผมเธอก็บอกว่าเธอก็คงเข้าหน้าทางญาติผมไม่ได้เหมือนกัน ไม่เคยคิดเลยว่าจะมาจบกันเพราะแบบนี้ ไม่ว่าอุปสักอะไรเราก็ผ่านกันมาได้ตลอด แต่เรื่องนี้จนปัญญาจริงๆ ต้องมาเลิกกันทั้งๆที่รักกัน ความรู้สึกนี้มันบอกไม่ถูกเลยจริงๆ คงเป็นเพราะความจน คำเดียวที่ ทำให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ แต่ซักวันผมจะดิ้นรนตัวเองให้มีแบบคนอื่นให้ได้ ไม่ได้หวังให้เธอรอหรอกนะ เพราะผมรู้ว่าเธอไม่ชอบหวังอะไรลมๆ แล้งๆ แค่จะทำให้รู้ว่าซักวันหนึ่ง ต้องทำได้ แค่นั้น ผมได้บอกว่าผมจะไปจากชีวิตเธอ แต่ผมไม่ได้ยินคำพูดที่ออกจากปากเธอที่จะรั้งผมไว้ แค่นี้ก็พอเดาได้แล้วหล่ะว่าเธออยากจะมีอนาคตที่ดีกว่าตอนนี้ ผมได้แต่ทำใจ จะว่าไปเรื่องทำใจผมก็ทำใจ มาตลอดตั้งแต่เริ่มคบกันแล้ว ผมอายุก็เยอะแล้วจะไปเริ่มใหม่กับใครคงไม่เอาแล้วหล่ะ แต่เธออายุยังน้อยยังเจอคนที่ดีๆ อีกเยอะ แล้วก็เรื่องฐานะผมไม่น่าเอาเธอมาลำบากกลับผมเลย เธออยู่กลับครอบครัวเธอ เธอมีกินมีใช้ได้สบาย แต่มาอยู่กลับผมต้องทำงาน บางวันเงินจะกินยังไม่มีกันเลย ทุกวันนี้ผมก็มาอยู่บ้านเธอ ใช้รถเธอ ผมไม่เคยสบายใจเลยเพราะมันไม่ใช่ของของผม ผมพยายามที่จะไม่ใช้รถเธอเอามอเตอร์ไซเก่าๆที่บ้านมาใช้ แต่ต่อไปคงไม่ได้ใช้หรืออยู่ที่นี่อีกแล้วหล่ะ ผมไม่ได้โกรธหรือเกียจใครหรอกนะผมเข้าใจว่าผู้ใหญ่ท่านมีเหตุผลของท่าน ผมก็คงกลับไปอยู่บ้านผมเอง ขอใช้ชีวิตต่อไปนี้กับตัวเองและเพื่อนบ้างเป็นบางครั้ง จริงๆแล้วเมื่อก่อนก็อยู่คนเดียวไม่มีใครมาซักพัก ทำไมจะอยู่คนเดียวแบบเมื่อก่อนอีกไม่ได้หล่ะ ผมรักเธอนะ รักมากจริง แต่ที่ผมตัดสินใจแบบนี้ ผมอยากให้เธอได้สบายใจ และสบายกายไม่ต้องทนลำบากกับผมส่วนธุรกิจที่ทำร่วมกันผมจะทยอยคืนเงินทุนที่เธอมาลงทุนไว้แน่นอน ชีวิตไม่มีอะไรแน่นอนเมื่อเช้าเรายังนั่งคุยกันหัวเราะกันอยู่เลย พอมาตอนเย็นกลับมาเจอเรื้องแบบนี้ พรุ่งนี้เช้าเราก็กลายเป็นคนอื่นไปแล้ว