บอกไว้ก่อนนะคะ ว่าเลิกกับแฟนไปตอนต้นปีใหม่ที่ผ่านมาค่ะ (คบกันมาประมาณ 1 ปี 5 เดือน)
ที่ตั้งกระทู้เอาไว้เผื่อเล่าเหตุการณ์ ดูไม่มีอะไรตื่นเต้นหรือหวือหวานะคะ
เริ่มต้นจากการเกริ่น
มันอาจจะผิดมาตั้งแต่ต้นที่เราเปิดใจรับเค้าเข้ามาก็ได้
ตัวเอง : เป็นผู้หญิง (การศึกษาเทียบเท่า ป.โท, ครอบครัวคนจีน, ลูกคนเล็ก)
ก่อนหน้าที่จะเจอเค้าคนนี้ ตั้งใจว่าจะเป็นโสด เพราะคิดว่ามี ผช.ไม่ดี โสดสบายใจกว่า (ปล. แต่ตอนนี้ก็กลับมาคิกอย่างงี้ละคะ)
เดิม เกลียดอาชีพตำรวจมาก แต่ตำรวจชอบมาจีบจัง แต่เค้าว่าเกลียดอะไรก็ดึงดูดสิ่งนั้นมาหา (ตอนนี้มุ่งมั่นว่าจะไม่เกลียดละ)
เจอเค้าครั้งแรกที่สวนสาธารณะ คือเราไปออกกำลังกาย วิ่งเจอกัน
ครั้งแรกที่เจอ ผช. ก็สร้างภาพ ไม่สูบบุหรี่ ดื่มสุราบ้าง ออกกำลังกายคะ ประกอบกับช่วงใกล้ๆเข้าพรรษา เพิ่งย้ายมายังไม่มีเพื่อนให้เมามากนัก ตามด้วยเข้าพรรษา จึงเป็นเหตุให้เราเข้าใจผิด
่ช่วงแรกก็เรียกว่าโปรโมชั่นได้มั๊ง ดูแลเป็นห่วงเป็นใยรักกันดี :: ต่อมา...อยู่ๆก็มีผญ.มาทักในไลน์ ในinbox แล้วบอกว่า เป็นแฟนคนก่อนตอนที่เพิ่งย้ายมา (เห้ย...จึงไปเคลียร์กันกับผช. เพราะผช.บอกว่าไม่มี ไม่คุย ไม่เคย :: สุดท้ายความจริงก็ค่อยๆออกมา คือ มาจีบเราไปด้วย พอจีบเราติด แล้วไปทิ้งเค้า เอิ่ม...สงสารจัง...สงสารตัวเองด้วย) จึงเป็นเหตุให้ห่างกันไปสักพัก
ผช. : ลักษณะนิสัย นิ่งๆเงียบๆ ไม่ค่อยชอบพูด ไม่ค่อยชอบโทร ไม่ค่อยชอบแชท
คิดอะไรไม่ค่อยรู้ จริงๆติดเพื่อน ติดเบียร์
ตลอดเวลาที่คบและรู้จักกันมา ทะเลาะกันบ่อยมาก เรื่อง ความใส่ใจ สนใจ เอาใจใส่
จนเป็นต้นเหตุให้รักกันน้อยลง
ร่วมกับเหตุผลของอาชีพตำรวจนี้
ความคิดของผญ. อายุ 30 ปี ชีวิตมั่นคง
ผญ. ต้องการความมั่นคงในชีวิต เก็บเงินไว้
ผช. ยังติดเพื่อนฝูง รักสนุก มีหนี้ติดตัวมาจากการซื้อรถ ใช้เงินมากแต่ไม่ใช่ให้แฟน เอาไว้ให้นาย บางครั้งไม่มีเงินจะกินข้าว แต่ก็ต้องไปเลี้ยงลูกน้อง
ความคิดของผช. อายุ 34 ปี
ผญ. ต้องการอะไรเยอะแยะ
ผช. ชั้นใช้ชีวิต แบบนี้ มีความสุขดี
สรุป สุดท้ายจึงคิดว่า เข้ากันไม่ได้ ก็คือ ไม่ได้รักกันนั่นแหละ เหมือนกัน
ตอนเลิกกัน บอกว่าจะเป็นพี่น้องกันได้ ก็เป็นได้จริงๆนะคะ แต่เวลาต้องผ่านช่วงเพิ่งเลิกกันไปก่อน
ปล. ตอนนี้เราเป็นพี่น้องกับเค้าได้นะ แต่ผช.เค้าไม่อยากเป็นพี่น้องกับเรา ^.^
ปล.2 ตอนแรกมีเหงาบ้าง แต่การยอมรับความจริงดีที่สุด .. ถ้าเราไม่คิดจะปรับตัวหากัน หรือว่าปรับแล้วไปกันไม่รอด ก็ควรจะยอมรับความจริง .. หนทางชีวิตยังมีอีกยาวไกล .. หันกลับไปมองรอบข้าง ยังมีคนที่รักเราอยู่มากมาย ..
เราเข้ากันไม่ได้ หรือว่า เราไม่รักกันแล้ว
ที่ตั้งกระทู้เอาไว้เผื่อเล่าเหตุการณ์ ดูไม่มีอะไรตื่นเต้นหรือหวือหวานะคะ
เริ่มต้นจากการเกริ่น
มันอาจจะผิดมาตั้งแต่ต้นที่เราเปิดใจรับเค้าเข้ามาก็ได้
ตัวเอง : เป็นผู้หญิง (การศึกษาเทียบเท่า ป.โท, ครอบครัวคนจีน, ลูกคนเล็ก)
ก่อนหน้าที่จะเจอเค้าคนนี้ ตั้งใจว่าจะเป็นโสด เพราะคิดว่ามี ผช.ไม่ดี โสดสบายใจกว่า (ปล. แต่ตอนนี้ก็กลับมาคิกอย่างงี้ละคะ)
เดิม เกลียดอาชีพตำรวจมาก แต่ตำรวจชอบมาจีบจัง แต่เค้าว่าเกลียดอะไรก็ดึงดูดสิ่งนั้นมาหา (ตอนนี้มุ่งมั่นว่าจะไม่เกลียดละ)
เจอเค้าครั้งแรกที่สวนสาธารณะ คือเราไปออกกำลังกาย วิ่งเจอกัน
ครั้งแรกที่เจอ ผช. ก็สร้างภาพ ไม่สูบบุหรี่ ดื่มสุราบ้าง ออกกำลังกายคะ ประกอบกับช่วงใกล้ๆเข้าพรรษา เพิ่งย้ายมายังไม่มีเพื่อนให้เมามากนัก ตามด้วยเข้าพรรษา จึงเป็นเหตุให้เราเข้าใจผิด
่ช่วงแรกก็เรียกว่าโปรโมชั่นได้มั๊ง ดูแลเป็นห่วงเป็นใยรักกันดี :: ต่อมา...อยู่ๆก็มีผญ.มาทักในไลน์ ในinbox แล้วบอกว่า เป็นแฟนคนก่อนตอนที่เพิ่งย้ายมา (เห้ย...จึงไปเคลียร์กันกับผช. เพราะผช.บอกว่าไม่มี ไม่คุย ไม่เคย :: สุดท้ายความจริงก็ค่อยๆออกมา คือ มาจีบเราไปด้วย พอจีบเราติด แล้วไปทิ้งเค้า เอิ่ม...สงสารจัง...สงสารตัวเองด้วย) จึงเป็นเหตุให้ห่างกันไปสักพัก
ผช. : ลักษณะนิสัย นิ่งๆเงียบๆ ไม่ค่อยชอบพูด ไม่ค่อยชอบโทร ไม่ค่อยชอบแชท
คิดอะไรไม่ค่อยรู้ จริงๆติดเพื่อน ติดเบียร์
ตลอดเวลาที่คบและรู้จักกันมา ทะเลาะกันบ่อยมาก เรื่อง ความใส่ใจ สนใจ เอาใจใส่
จนเป็นต้นเหตุให้รักกันน้อยลง
ร่วมกับเหตุผลของอาชีพตำรวจนี้
ความคิดของผญ. อายุ 30 ปี ชีวิตมั่นคง
ผญ. ต้องการความมั่นคงในชีวิต เก็บเงินไว้
ผช. ยังติดเพื่อนฝูง รักสนุก มีหนี้ติดตัวมาจากการซื้อรถ ใช้เงินมากแต่ไม่ใช่ให้แฟน เอาไว้ให้นาย บางครั้งไม่มีเงินจะกินข้าว แต่ก็ต้องไปเลี้ยงลูกน้อง
ความคิดของผช. อายุ 34 ปี
ผญ. ต้องการอะไรเยอะแยะ
ผช. ชั้นใช้ชีวิต แบบนี้ มีความสุขดี
สรุป สุดท้ายจึงคิดว่า เข้ากันไม่ได้ ก็คือ ไม่ได้รักกันนั่นแหละ เหมือนกัน
ตอนเลิกกัน บอกว่าจะเป็นพี่น้องกันได้ ก็เป็นได้จริงๆนะคะ แต่เวลาต้องผ่านช่วงเพิ่งเลิกกันไปก่อน
ปล. ตอนนี้เราเป็นพี่น้องกับเค้าได้นะ แต่ผช.เค้าไม่อยากเป็นพี่น้องกับเรา ^.^
ปล.2 ตอนแรกมีเหงาบ้าง แต่การยอมรับความจริงดีที่สุด .. ถ้าเราไม่คิดจะปรับตัวหากัน หรือว่าปรับแล้วไปกันไม่รอด ก็ควรจะยอมรับความจริง .. หนทางชีวิตยังมีอีกยาวไกล .. หันกลับไปมองรอบข้าง ยังมีคนที่รักเราอยู่มากมาย ..