สำหรับคาทอลิกจะตีความแบบกว้างเรื่องความรอด คือ พระเยซุคริสต์ได้เข้ามาในโลก และสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนได้ไถ่มนุษยชาติทุกคนโดยสมบูรณ์แล้ว พระองค์ไม่ได้เลือกคนใดคนหนึ่งให้ได้รับบความรอด โดยเมื่อวันพิพากษามาถึงมีเงื่อนไขในการเข้าสวรรค์คือ ปฏิบัติต่อผู้เล็กน้อยที่สุดและการทำตามน้ำพระทัยพระบิดา(มธ.25:31-46,มธ.7:21-27) ดังนั้นคาทอลิกจะเน้นในเรื่องของการปฏิบัติให้เห็นเป็นรูปธรรมมากกว่า ให้คนอื่นเห็นพระเจ้าผ่านการใช้ชีวิตประจำวัน เช่น การทำสำคัญมหากางเขน สวดสายประคำ การทำกิจเมตตา ช่วยเหลือผู้ยากไร้ จัดเทศกาลต่างๆ โดยเฉพาะการออกไปสู่ชุมชนและคนต่างศาสนาอื่นๆจะต้องอยู่อย่างสันติ ไม่ใช่การสร้างความขัดแย้ง

การพิพากษาครั้งสุดท้าย (มธ.25:31-46)
             31"เมื่อบุตรแห่งมนุษย์จะเสด็จมาในพระสิริรุ่งโรจน์eพร้อมกับบรรดาทูตสวรรค์ทั้งหลาย พระองค์จะประทับเหนือพระบัลลังก์อันรุ่งโรจน์  32บรรดาประชาชาติfจะมาชุมนุมกันเฉพาะพระพักตร์ พระองค์จะทรงแยกเขาออกเป็นสองพวก ดังคนเลี้ยงแกะแยกแกะออกจากแพะ  33ให้แกะอยู่เบื้องขวา ส่วนแพะอยู่เบื้องซ้าย  34แล้วพระมหากษัตริย์จะตรัสแก่ผู้ที่อยู่เบื้องขวาว่า ‘เชิญมาเถิด ท่านทั้งหลายที่ได้รับพระพรจากพระบิดาของเรา เชิญมารับอาณาจักรเป็นมรดกที่เตรียมไว้ให้ท่านแล้วตั้งแต่สร้างโลก  35เพราะว่า เมื่อเราหิว ท่านให้เรากิน เรากระหาย ท่านให้เราดื่ม เราเป็นแขกแปลกหน้า ท่านก็ต้อนรับ  36เราไม่มีเสื้อผ้า ท่านก็ให้เสื้อผ้าแก่เรา เราเจ็บป่วย ท่านก็มาเยี่ยม เราอยู่ในคุก ท่านก็มาหา'h

            37"บรรดาผู้ชอบธรรมจะทูลถามว่า ‘พระเจ้าข้า เมื่อไรเล่าข้าพเจ้าทั้งหลายเห็นพระองค์ทรงหิว แล้วถวายพระกระยาหาร หรือทรงกระหาย แล้วถวายให้ทรงดื่ม  38เมื่อใดเล่าข้าพเจ้าทั้งหลายเห็นพระองค์ทรงเป็นแขกแปลกหน้า แล้วต้อนรับ หรือทรงไม่มีเสื้อผ้า แล้วถวายให้  39เมื่อใดเล่าข้าพเจ้าทั้งหลายเห็นพระองค์ประชวรหรือทรงอยู่ในคุกแล้วไปเยี่ยม'  40พระมหากษัตริย์จะตรัสตอบว่า ‘เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ท่านทำสิ่งใดต่อพี่น้องผู้ต่ำต้อยที่สุดของเราคนหนึ่ง ท่านก็ทำสิ่งนั้นต่อเรา'

           41"แล้วพระองค์จะตรัสกับพวกที่อยู่เบื้องซ้ายว่า ‘ท่านทั้งหลายที่ถูกสาปแช่ง จงไปให้พ้น ลงไปในไฟนิรันดรที่ได้เตรียมไว้ให้ปีศาจและพรรคพวกของมัน  42เพราะว่า  เมื่อเราหิว ท่านไม่ให้อะไรเรากิน เรากระหาย ท่านไม่ให้อะไรเราดื่ม  43เราเป็นแขกแปลกหน้า ท่านก็ไม่ต้อนรับ เราไม่มีเสื้อผ้า ท่านก็ไม่ให้เสื้อผ้า เราเจ็บป่วยและอยู่ในคุก ท่านก็ไม่มาเยี่ยม'  44พวกนั้นจะทูลถามว่า ‘พระเจ้าข้า เมื่อไรเล่าที่ข้าพเจ้าทั้งหลายเห็นพระองค์ทรงหิว ทรงกระหาย ทรงเป็นแขกแปลกหน้า หรือไม่มีเสื้อผ้า เจ็บป่วย หรืออยู่ในคุก และไม่ได้ช่วยเหลือ'  45พระองค์จะตรัสตอบว่า ‘เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ท่านไม่ได้ทำสิ่งใดต่อผู้ต่ำต้อยของเราคนหนึ่งท่านก็ไม่ได้ทำสิ่งนั้นต่อเรา'  46แล้วพวกนี้ก็จะไปรับโทษนิรันดร ส่วนผู้ชอบธรรมจะไปรับชีวิตนิรันดร"