กระทู้นี้เขียนจริงจังครั้งแรก ฝากด้วยนะคะ (หลังจากกระทู้แรกเขียนเรื่องถามทาง555)
แนะนำตัวก่อนค่ะ...
เราเป็นเด็ก ตจว จะเรียกว่าบ้านนอกก็ได้ค่ะ55>,< เข้ามาเรียนกทมตอนป.ตรี แล้วตอนนี้จบโท ก็ตัดสินใจทำงานที่กทม.
แล้วที่ทำงานอยู่ใจกลางเมืองเลยค่ะ ก็เลยต้องอาศัย Bts ตามระเบียบ ขึ้นมาทุกวัน4เดือนแล้ว ขอระบายความอัดอั้นหน่อยค่ะ
------> เริ่ม เลย แล้ว กัน นะ คะ
เวลาเราขึ้น bts ทุกเช้ารู้ก็รู้ว่ามันทั้งเบียด ทั้งเสียด ยัดเยียดกันเป็นปลากระป๋องก็ไม่ปาน แต่ก็จะมีมนุษย์อยู่จำพวกหนึ่งที่สร้างความรำคาณ
และเดือดร้อนเป็นอย่างมากในทุกเช้า ขอเรียกคนเหล่านั้นว่า "มนุษย์เป้" ค่ะ ไม่ใช่มนุษยืป้านะคะ ขอย้ำ! มนุษย์เป้!!!ค่ะ
ข้อมูลจำเพาะของมนุษย์เป้
เพศ : ชาย/หญิง/อื่นๆ (พบมากในเพศชายวัยมหาลัยขึ้นไป)
บุคลิก : จะเป็นมนุษย์ที่สะพายเป้ตุงๆใหญ่ๆ ประหนึ่งได้มาจากยอดเขาเหลียงซานก็ไม่ปาน เป็นเป้ศักดิ์สิทธิ ถอดไม่ได้ วางไม่ได้ ใส่มันตลอดเว
ลักษณะท่าทาง : โอ้ยยยย...กว่าจะเยื้องย่างร่างกายเข้ามาใน bts แต่ละที พี่ท่านต้องรวบรวมลมปราณ มาจากบ้านซะอย่างงั้น
(ไอ้เราก็ได้แต่ภาวนาว่า พี่เอ้ย เข้าไปไวๆซะทีเหอะ เด๋วปิ้บ ปิ้บ ปิ้บ ละ
อดขึ้น จาแสกนนิ้วไม่ทันเอา)
พี่แกก็หาแคร์โลกภายนอกไม่ แถมบางคนจ้า...เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ซะไม่มี นอกจากเปิดมือถือ เสียบหูฟัง แล้วยังแบ่งปันเพลงที่โหลดมาให้โลกภายนอกรู้ด้วย
เปิดซะดังไป2โบกี้ (ไอ้เราก็นึกในใจ..."หูดับ" ไปแล้วมั้งเนี่ย เปิดมันซะขนาดนี้) แต่ก็ไม่สามารถพูดอะไรได้ ได้แต่มองแบบคนส่วนใหญ่ไป
แถมบางคนนะเปิดมัน ร็อคเมทัลเลยอ่ะ ไอ้เรานี่จิตวิณญาณแตกซ่านแต่เช้าเลยเชียว 555
ก็ดูเหมือนมันธรรมดาเนอะ...แต่ที่เริ่มไม่ไหวแล้วมันอยู่ตรงนี้คะ
เมื่อวาน : ปิ๊บๆๆ พี่แกค่อยๆเดินเข้ามา พร้อมเป้ใหญ่ๆ เดินแบบไม่มองใคร เข้าไปได้กูกดมือถือเปิดเพลง สพายเป้หลังตุงสบาายใจเฉิบ
แล้วหลายคนเดินเข้าขบวนไม่ทัน (เพราะเป้ใหญ่และเยื้องย่างนี่แหละ)
แล้ววันนี้ : ปิ๊บๆๆ พี่แกรีบวิ่งชาร์ตประหนึ่งว่าจะแสกนนิ้วไม่ทัน เดินเข้าไป
ผั่วะ พรึดดดดดดดดดด... พรุ่งตัวแบบลำแสง กระเป๋า กระแทกคนเป็นทางยาววววใใใ
เพื่อเบียดตัวเองเข้าไปด้านใน บ้างโดนหัว คนตัวเล็กก็โดนกระเป๋าเบียดหน้าแหกกระแทกกันไป
คนส่วนใหญ่ได้มองหน้า แล้วพี่แกก็มายืนกินที่ แถมฟังเพลงต่ออย่างสบายใจเฉิบ (คือถ้าโดนเรา คงจัดหนักไปแล้ว)
ไม่ได้มีคนเดียวนะคะ มีมนุษย์เป้หลายคนมากกกกกกก...บางคนเอาหนังสือการ์ตูฯมาอ่านด้วย กาง2แขนอีก แหม่!สร้างแลนมาร์คกันเลยเชียว
เพื่อนๆเคยเจอแบบนร้มั้ยคะ? แล้วจะทำไงกันดี? ช่วยบอกทีนะคะ^_____^
สวนเราตอนนี้ก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกันค่ะ...มันอยู่ที่มารยาทส่วนบุคคลมากๆ
ยังไงก็ฝากนะคะ
ทุกคนที่ใช้เป้ทั้งหลาย แล้วโดยสาร พาหนะสาธารณะ (ไม่ว่าจะเป็น รถเมล์/เรือ/bts/MRT ฯลฯ) ช่วยมีน้ำใจ...เห็นใจคนร่วมเดินทางด้วย
พวกเค้าเสียเงิน มาพอๆกับคุณ ตอนเช้าก็รีบไปทำงานๆพอๆกับคุณ หนูอาจจะตัวไม่เล็กเลยไม่ค่อยโดน555 (แต่สงสารผู้หญิงที่โดนกระแทกหัวกระแทกหน้า)
และคนไม่มีที่ยืนจากการกีดกันของกระเป๋าคุณ
ขอความกรุณา..."ขึ้นรถแล้ว ช่วยถอดกระเป๋าเถอะค่ะ เอามาวางที่เท้าพี่ก็ได้ คงไม่กระทบกับราคากระเป่าหรือรองเท้าซักเท่าไหร่ เพื่อความสะดวก สบาย และน้ำใจต่อเพื่อนร่วมเดินทางนะคะ"
ปล.ลองทำกันดูนะคะ "ถอดกระเป๋า พี่ไม่ได้เท่ห์น้อยลงหรอก แถมมีเสน่ห์ขึ้นอีกตังหาก...เชื่อสิ"
^^
เจอมนุษย์เป้ นิสัยแย่มว๊ากกกก...ทำไงดีคะ???
แนะนำตัวก่อนค่ะ...
เราเป็นเด็ก ตจว จะเรียกว่าบ้านนอกก็ได้ค่ะ55>,< เข้ามาเรียนกทมตอนป.ตรี แล้วตอนนี้จบโท ก็ตัดสินใจทำงานที่กทม.
แล้วที่ทำงานอยู่ใจกลางเมืองเลยค่ะ ก็เลยต้องอาศัย Bts ตามระเบียบ ขึ้นมาทุกวัน4เดือนแล้ว ขอระบายความอัดอั้นหน่อยค่ะ
------> เริ่ม เลย แล้ว กัน นะ คะ
เวลาเราขึ้น bts ทุกเช้ารู้ก็รู้ว่ามันทั้งเบียด ทั้งเสียด ยัดเยียดกันเป็นปลากระป๋องก็ไม่ปาน แต่ก็จะมีมนุษย์อยู่จำพวกหนึ่งที่สร้างความรำคาณ
และเดือดร้อนเป็นอย่างมากในทุกเช้า ขอเรียกคนเหล่านั้นว่า "มนุษย์เป้" ค่ะ ไม่ใช่มนุษยืป้านะคะ ขอย้ำ! มนุษย์เป้!!!ค่ะ
ข้อมูลจำเพาะของมนุษย์เป้
เพศ : ชาย/หญิง/อื่นๆ (พบมากในเพศชายวัยมหาลัยขึ้นไป)
บุคลิก : จะเป็นมนุษย์ที่สะพายเป้ตุงๆใหญ่ๆ ประหนึ่งได้มาจากยอดเขาเหลียงซานก็ไม่ปาน เป็นเป้ศักดิ์สิทธิ ถอดไม่ได้ วางไม่ได้ ใส่มันตลอดเว
ลักษณะท่าทาง : โอ้ยยยย...กว่าจะเยื้องย่างร่างกายเข้ามาใน bts แต่ละที พี่ท่านต้องรวบรวมลมปราณ มาจากบ้านซะอย่างงั้น
(ไอ้เราก็ได้แต่ภาวนาว่า พี่เอ้ย เข้าไปไวๆซะทีเหอะ เด๋วปิ้บ ปิ้บ ปิ้บ ละ
พี่แกก็หาแคร์โลกภายนอกไม่ แถมบางคนจ้า...เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ซะไม่มี นอกจากเปิดมือถือ เสียบหูฟัง แล้วยังแบ่งปันเพลงที่โหลดมาให้โลกภายนอกรู้ด้วย
เปิดซะดังไป2โบกี้ (ไอ้เราก็นึกในใจ..."หูดับ" ไปแล้วมั้งเนี่ย เปิดมันซะขนาดนี้) แต่ก็ไม่สามารถพูดอะไรได้ ได้แต่มองแบบคนส่วนใหญ่ไป
แถมบางคนนะเปิดมัน ร็อคเมทัลเลยอ่ะ ไอ้เรานี่จิตวิณญาณแตกซ่านแต่เช้าเลยเชียว 555
ก็ดูเหมือนมันธรรมดาเนอะ...แต่ที่เริ่มไม่ไหวแล้วมันอยู่ตรงนี้คะ
เมื่อวาน : ปิ๊บๆๆ พี่แกค่อยๆเดินเข้ามา พร้อมเป้ใหญ่ๆ เดินแบบไม่มองใคร เข้าไปได้กูกดมือถือเปิดเพลง สพายเป้หลังตุงสบาายใจเฉิบ
แล้วหลายคนเดินเข้าขบวนไม่ทัน (เพราะเป้ใหญ่และเยื้องย่างนี่แหละ)
แล้ววันนี้ : ปิ๊บๆๆ พี่แกรีบวิ่งชาร์ตประหนึ่งว่าจะแสกนนิ้วไม่ทัน เดินเข้าไป
ผั่วะ พรึดดดดดดดดดด... พรุ่งตัวแบบลำแสง กระเป๋า กระแทกคนเป็นทางยาววววใใใ
เพื่อเบียดตัวเองเข้าไปด้านใน บ้างโดนหัว คนตัวเล็กก็โดนกระเป๋าเบียดหน้าแหกกระแทกกันไป
คนส่วนใหญ่ได้มองหน้า แล้วพี่แกก็มายืนกินที่ แถมฟังเพลงต่ออย่างสบายใจเฉิบ (คือถ้าโดนเรา คงจัดหนักไปแล้ว)
ไม่ได้มีคนเดียวนะคะ มีมนุษย์เป้หลายคนมากกกกกกก...บางคนเอาหนังสือการ์ตูฯมาอ่านด้วย กาง2แขนอีก แหม่!สร้างแลนมาร์คกันเลยเชียว
เพื่อนๆเคยเจอแบบนร้มั้ยคะ? แล้วจะทำไงกันดี? ช่วยบอกทีนะคะ^_____^
สวนเราตอนนี้ก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกันค่ะ...มันอยู่ที่มารยาทส่วนบุคคลมากๆ
ยังไงก็ฝากนะคะ
ทุกคนที่ใช้เป้ทั้งหลาย แล้วโดยสาร พาหนะสาธารณะ (ไม่ว่าจะเป็น รถเมล์/เรือ/bts/MRT ฯลฯ) ช่วยมีน้ำใจ...เห็นใจคนร่วมเดินทางด้วย
พวกเค้าเสียเงิน มาพอๆกับคุณ ตอนเช้าก็รีบไปทำงานๆพอๆกับคุณ หนูอาจจะตัวไม่เล็กเลยไม่ค่อยโดน555 (แต่สงสารผู้หญิงที่โดนกระแทกหัวกระแทกหน้า)
และคนไม่มีที่ยืนจากการกีดกันของกระเป๋าคุณ
ขอความกรุณา..."ขึ้นรถแล้ว ช่วยถอดกระเป๋าเถอะค่ะ เอามาวางที่เท้าพี่ก็ได้ คงไม่กระทบกับราคากระเป่าหรือรองเท้าซักเท่าไหร่ เพื่อความสะดวก สบาย และน้ำใจต่อเพื่อนร่วมเดินทางนะคะ"
ปล.ลองทำกันดูนะคะ "ถอดกระเป๋า พี่ไม่ได้เท่ห์น้อยลงหรอก แถมมีเสน่ห์ขึ้นอีกตังหาก...เชื่อสิ"
^^