การเดินจงกรม เวลาได้สมาธิ  คือ การเดินไปเรื่อย ๆ เพลิน ๆ ตัวเบา ๆ หรือป่าวค่ะ  เราไม่เคยเดินได้เลยอ่ะ   มีบางช่วงบางตอน ที่เวลาแผ่เมตตา เคยเห็นตัวเอง อยู่ตรงหน้า เหมือนเราส่องกระจก มันละเอียดถึงขั้น มองเห็นปาก พูดสัตพา สัตตา อ่ะ  แต่ทำได้ครั้งเดียวนะคะ

เคยถามพระ ท่านว่ามันเป็นนิมิตร  เหมือนได้สมาธิ  แค่แปลกใจว่า ที่ได้สมาธิแบบนี้ คือจิตสงบแล้วเหรอ  ตอนแรกนึกว่า นึกภาพตัวเองได้งัย เพราะเวลาเรานั่งกัมมัธฐาน ( ไม่รู้เขียนถูกป่าวนะ ) พยายามนึกเท่าไหร่ ก็นึกภาพตัวเองไม่ออกอ่ะ  ทำไมเดินสมาธิ ถึง เห็นภาพตัวเองได้  

เพื่อน ๆ มีข้อมูลอะไรมาแชร์ไหมคะ มาคุยกันค่ะ