ผมกับแฟนเราพบกันหลังจากที่เธอเลิกกับแฟนเก่าของเธอ  เธอมีลูกติดมาคนนึงอายุ2ขวบ  ตอนที่จีบกันผมไม่ทราบว่าเธอมีลูก
มาทราบก็ตอนที่ผมหลงรักเธอไปแล้ว ตอนนั้นก็เริ่มทำใจ เพราะตอนนั้นผมไม่ได้เจอหน้าลูกเธอบ่อยๆ(ลูกเธออยู่กับพ่อแม่ที่ต่างจังหวัด)
ความรักของเราก็ราบรื่น มีทะเลาะกันบ้าง  ผมเป็นคนค่อนข้างเอาแต่ใจตัวเอง ไม่ค่อยจะยอมเธอ แต่ในใจจริงๆผมรักเธอมาก เรามิได้แต่งงานกัน
ความสัมพันธ์กับลูกเธอก็ปกติ  จนลูกเธอย่างเข้าสู่วัยรุ่น ลูกเธอไปทำเรื่องที่ผมโกรธมาก(ท้องกับแฟน) ความสัมพันธ์ระหว่างผมกับลูกเธอ
จึงค่อนข้างแย่ลง  หลังจากนั้นลูกสาวเธอก็คลอดลูกมา  ก็เลยกลายเป็นว่าต้องมารับภาระกับเด็กคนนี้อีกคน  ทำไงได้ก็เรารักเขาไปแล้วนี่(คิดในใจ)
กับครอบครัวเธอผมก็ปกติ ให้ความช่วยเหลือทุกอย่าง ผมเป็นคนชอบเก็บตัว ไม่ค่อยสุงสิงกับคนที่สนิท แต่ใจผมไม่ได้คิดอะไร
          ปัญหาทุกอย่างก็ผ่านไป ย่างเข้าสู่ปีที่20ของการคบหากัน เราก็ทะเลาะกันเริ่มจะถี่ขึ้น (ปกติก็ทะเลาะกันประจำเธอก็มาง้อผมแล้วเราก็ให้อถัยกัน)ที่เราทะเลาะกันถี่ขึ้น ก็มาจากความไม่เข้าใจกัน ความหึงหวง เนื่องจากเธอย้ายที่ทำงานใหม่ มีกลุ่มเพื่อนผู้ชาย มีผู้ชายไลน์มาหา ถึงแม้ว่าจะเป็นเพื่อนเราก็อดคิดไม่ได้ แต่ไม่เป็นไร ผมให้เกียรติเธอ
             ในที่สุดฟางเส้นสุดท้ายก็ขาดลง  วันนั้นเราทะเลาะกันอย่างรุนแรง ด้วยเรื่องอื่นจนผมเผลอลงไม้ลงมือกับเธอ ผมเสียใจมาก และสัญญาว่าจะไม่ทำแบบนั้นอีก  แต่เหตุการณ์ไม่เป็นแบบที่ใจคิด คราวนี้เธอไม่ให้อภัยผม และต้องการที่จะเลิกกับผมโดยที่เธอบอกว่า ผมเข้ากับลูกเธอไม่ได้ เธออึดอัด ครอบครัวเธอก็อึดอัดที่เธอคบกับผม  ผมขอโอกาสเธอให้ผมได้พิสูจน์ตัวเองอีกครั้ง เธอไม่รับปาก  เธอบอกว่าเธออดทนกับผมมานานมากแล้ว
              หากเธอให้โอกาสผม ผมก็พร้อมที่จะเปิดใจกับลูกเธอให้มากขึ้นอีก พร้อมที่จะปรับปรุงในสิ่งที่เธอและครอบครัวอึดอัด ผมลองทำใจหากว่าจะต้องเสียเธอไปจริงๆปรากฎว่า ผมทำใจไม่ได้ คิดถึงเธอห่วงหาอาลัยอาวรเธอ ไม่มีวันไหนเลยที่ผมไม่ร้องไห้เพราะคิดถึงเธอ
              หากเธอได้อ่านกะทู้นี้อยากจะบอกเธอว่า ผมรักเธอมากและพร้อมที่จะเข้าใจเธอให้มากขึ้น ขอเพียงแค่เธอให้โอกาสผมได้พิสูจน์ตัวเองและสัญญาว่าจะไม่ทำให้เธอผิดหวัง  ให้โอกาสคนอย่างผมบ้าง
               ผมควรทำอย่างไรดีครับ อยากกลับไปใช้ชีวิตกับเธอ ผมรักเธอมากไม่อยากเสียเธอไป