ต้องบอกก่อนเลยว่า กระทู้นี้เป็นกระทู้แรก และเจ้าของกระทู้เป็นเด็ก ม.๖ เรียนอยู่เชียงใหม่
เรื่องมี่จะเล่าเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในชวิตจริง จากในรั้วโรงเรียน สังคมใหม่ที่ได้เจอ และคนหลายประเภท
แต่นางคนที่จะพูดถึงนี้ รับรองว่าชีไม่เหมือนใคร และทุกคนจะต้องบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า "คนแบบนี้ก็มีด้วยหรอ"
ถ้ามีอะไรที่ไม่ดีไม่สมควรก็ขอโทษด้วยค่ะ

ย้อนไปเมื่อสองปีก่อน เมื่อตอนเข้ามาเรียน ม.๔ อีนางคนนี้จ้า เพื่อนในห้องที่เป็นเด็กเก่าไม่ชอบนางเยอะมาก ตอนนั้นเราก็เข้ามาใหม่ๆเนอะ ก็แปลกใจว่าทำไมอ่ะ เขาก็น่ารักดีนะ ดูเป็นคนดีมีมารยาท สงบเสงี่ยมเจียมตัว แต่ทำไมเพื่อนๆในห้องถึงบอกว่าอย่าไปยุ่งกับนาง นางคือเจ้าแม่เจ้าแม่ดราม่า บลาๆๆๆ ตอนนั้นเราก็ไม่ได้อะไรมาก คือไม่ได้สนิทกันไงก็เฉยๆไป ครั้งแรกๆๆๆ เลยที่รู้นิสัยนางคือ เราเรียนศิลป์ภาษาเกาหลี ปีนั้นเราต้องไปโชวเต้น cover dance คือเราก็ซ้อมกันพอสมควร ซ้อมมาแบบลวกๆ เอาให้ได้ท่าจนจบเพลง เพราะเวลามันมีจำกัดมาก แต่ทุกคนก็เต้นได้จนจบเพลง พอถึงวันที่จะไปโชวกันจริงๆ เพื่อนๆเข้าช่วยกันแต่งหน้า แต่อีนางแต่งแต่ตัวเองเจ้าาาา เริ่ดดด นางอยากให้ตัวเองดูดีที่สุด และไม่แปลก ตอนถึงเวลาจริงเพื่อนๆเขาเต้นกันตามที่ซ้อมกันมา แต่!! แต่นางแย่งซีนเพื่อนทั้งวงจ่าา คือทุกคนคงเข้าใจอารมนะว่าแบบ เหมือนเรามาด้วยกันแต่นางไม่คิดว่ามีคนอื่นมาด้วยอ้ะ ละที่เต้นอ่ะ มันเต้นไม่เหมือนตอนซ้อมดด้วยนะเจ้า พอจบทั้งหมดนี้เรื่องมันก็จบด้วยการนินทาบลาๆ ว่าทำไม่นางถึงกระทำตัวแบบนี้ ยังมีตอนวันเกิดนาง ที่นางเชิญเพื่อนทั้งห้องไป นางบอกว่าให้เพื่อนใส่ชุดราตรีไป วันเกิดนางจัดขึ้นที่โรงแรมแห่งหนึ่ง แต่ก็นะ นางมโนไปถึงกาแล็กซี่นู้นแหละ แต่เพื่อนก็ไม่มีใครเอ่ยปากไปสักคน //แต่นี่มันเป็นแค่น้ำจิ้ม
เจอตอน ม.๕หน่อยเป็นไง ตอนนั้นางไม่มีใครคบ ย้ำๆๆๆๆ!!!!"เพื่อนในห้องไม่มีใครคบนาง" แต่เรามีเพื่อนในกลุ่มคนนึง ชีเป็นแม่พระที่แสนดี แม่พระจะชอบสงสารซาตานค่ะ แต่ตอนนั้เราก็ไม่รู้พิษภัยอะไรของนางมากเลยยอมๆไป เพราะสงสารด้วยเพราะนางจะโดนเพื่อนในห้องด่าตลอด แต่ถ้าอยู่กับเราเพื่อนในห้องจะเกรงใจเรา เพราะเห็นว่านางเป็นเพื่อนเรา นางเลยไม่โดนใครด่าอีกเลย เรื่องแรกเลยคือ เรามีคนรู้ใจคนนึง เป็นเพื่อนของเพื่อนนางอีกที รู้จักเพราะเคยไปซ้อมดนตรีด้วยกัน เขาก็มาจีบไง ก็สวยอ่ะ ฮ่าๆๆๆ (อย่าคะทุกคน อย่าพึ่งด่าเดี๊ยนในใจ 555) แล้วนางก็เชียร์ให้เราคคบกับคนนั้น เชียร์ให้เขามาจีบเรา พอเราลองคุยกัน นางเดือดค่าาาา นางอัพสเตตัสในเฟสบุ๊ค ว่าทำไมล่ะถึงเลือกเรา ทั้งที่นางชอบเขาก่อน นางมาก่อน นางเจอก่อน นางน่าจะได้ดิ ทำไมเราต้องได้ เอ้าาาาาา!!อี แล้วใครล่ะยุให้เขารักกัน หลังจากนั้นเราก็เลยรู้ว่านางแอบชอบคนที่คุยกับเรามานานแล้ว แต่นางก็ไม่พูดอะไรค่ะ เวลานางอยู่กับเรานางก็ทำเหมือนไม่มีอะไรตลอด นางชอบไปโวยวายในเฟส เราเลยนิ่งไว้แล้วแอบไปนินทาให้แม่พระฟัง แต่แม่พระชีรักเรามากค่ะ ชีบอกว่านางชอบมาบ่นเรื่องนี้กับชีตลอดตอนนั้เราก็มีความรู้สึกแค้นเล็กๆในใจ แต่สักพักเราก็เลิก เพราะมันไม่ใช่ เรื่องนี้ก็จบไป ต่อมาก็ยังมีเรื่องที่นางโชวเต้นงานวันเด็ก สาบานว่าวันนั้นพวกเราบอกให้นางแล้วว่าอย่าเต้นแย่งซีนคนอื่นนะ แต่ผลลัพธ์หรอ ไม่เหลือค่ะ (นางถีบหน้าเพื่อนในวงกลางสี่แยกไฟแดง) แล้วนางก็แย่งซีนทุกคนเหมือนเดิม สิ่งที่ไม่ดีของนางคือ นางชอบอ่อยผู้ชายในห้องค่ะ ชอบะพูดคะขากับผู้ชายตลอด ผู้ชายเขาก็จะเห็นว่ามันน่าเอ็นดูอ่ะเนอะ แต่ผู้หญิงล่ะ แหม่ๆๆ สตอตัวแม่ อีกอย่างนางชอบดราม่าค่ะ นางชอบคิดว่านางสวย นางชอบตีสนิทกับผู้ชาย นางชอบบอกใครต่อใครว่าคนนั้นคนนี้ชอบนางทั้งที่นางเป็นฝ่ายเข้าหา นางชอบทำตัวเหมือนมีแฟนคลับเป็นร้อยๆ แล้วถามว่าคนที่เกลียดนางล่ะ? เป็นพันเลยเจ้าค่ะ 55555 ทำตัวน่าสงสาร ถามว่ามีใครสงสารมั้ย? คำตอบคือไม่เลย นางยังชอบลอกงาน ชอบก็อปไอเดีย เวลาเรียนถ้าครูถามคำถาม เราจะตอบก่อน เพราะเราตอบได้เสมอ แต่มันค่ะ มันชอบพูดซ้ำเราละนางจะพูดให้ดังกว่าเพื่อให้ครูได้ยินว่านางตอบได้นะ มีครั้งนึง เรารู้คำตอบละ แต่เราแกล้งพูดคำตอบผิดเบาๆแค่นั้นแหละ มันพูดตามดังมาก แล้วไงอ่ะ? หน้าแตกอ่ะดิ ๕๕๕ เพื่อนๆที่เรียนคงเข้าใจความรู้สึกว่าเวาโดนก็อปไอเดียมันเสียความรู้สึกแค่ไหน โกรธด้วย นางชอบทำอะไรเลียนแบบเราตลอด แม้แต่การแต่งตัว การทำผม แต่นะ นางก็เป็นได้แค่พวกของก็อปเกรด c เมื่อก่อนชอบไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด นิสัยประจำตัวของนางคือชอบแย่งซีนคือตอนนั้นเรารักนางนะ แต่บางอารมณ์คือ ถ้าได้หักหน้านางเราก็แอบสะใจเหมือนกัน
เรื่องนี้ก็จัดว่าเด็ดอยู่นะ ครั้งนึงเราไปเล่าให้ยัยแม่พระกับเพื่อนๆในกลุ่มฟังว่าเนี่ พักนี้เราเหนื่อยมากเราต้องทำงานบ้านเลี้ยงหมาสามตัว เรายังไม่มีเวลาว่างไปทำเรื่องส่วนัวเท่าไหร่ ต้องซักผ้าให้พ่อ ถึงจะซักเครื่องก็เถอะ มันก็เหนื่อย ซักผ้าทำงานให้พี่ เสื้อผ้าก็มีแต่น้ำมันเพราะพี่ทำงานอยู่ซ่อมรถ ซักแม้แต่กางเกงในของทุกคน เราไม่ได้ขยะแขยงเลยนะคิดดูดิ ตอนเด็กๆพ่อแม่ยังซักผ้าอ้อมที่เปื้อนสารพัดของเราเลย พอนางฟังจบนางอยากอวดจ้า นางรีบพูดเลย อ๋อหรอ วันก่อนอ่ะ กูเป็นเม็นเว้ย ละแช่กางเกงในไว้ในห้องน้ำ พ่อกูบอกให้ซักแต่กูไม่ซัก ตอนนั้นกูขี้เกียจ พอกูเข้าก้องน้ำไปอีกที พ่อก็ซักกางเกงในให้อ่ะ กางเกงในเป็นเม็นด้วยซ้ำ ///บรรยากาศตอนนั้นคือ เอิ่มมมมมม เงียบกริ้บ วงแตกจ้า ไม่มีใครพูดต่อ อ้อ ข้อเสียของนางอีกอย่างคือนางคิดว่านางเป็นลูกคุณหนู บ้านนางรวย นางไม่เคยทำอะไร แม้แต่กวาดบ้านถูบ้านก็ไม่เป็น พ่อแม่นางทำให้หมด นางเป็นลูกคนเดียว นางคงไม่เคยรู้หรอกว่าทุกอย่างที่พ่อแม่ให้มามันต้องใช้แรงกายพ่อแม่มากแค่ไหนถึงจะได้มา นางคิดว่าพ่อแม่นางรวยให้นางได่ทุกอย่าง แต่ขอโทด บ้านฉันก็ให้ได้ทุกอย่างเจ้า
*****นี่เลยค่ะ เรื่องที่จะพูดต่อไปนี้เด็ดสุดของนางละ******
คือตอนนั้นเราสนิทกันอาจารย์มาก เขาเป็นคนเกาหลี เราเคยพูดกับแกตอนม.๔ละว่าถ้าปิดเทอม ม.๕ เราจะไปเกาหลีด้วยจะไปพักบ้านนางไปเที่ยวกับแก อาจารย์แกโอเคจ้า ตอนนั้นคุยกันสองคน พอถึงเวลาจริงๆ เราก็ไปคุยกับแกเรื่องจะไป ตอนนั้นมีเพื่อนคนนึงเขาได้ทุนไปเกาหลีฟรี ละแกต้องไปส่งเพื่อนที่เกาหลีก่อน  และแกก็จะอยู่ยาวเลย เราเลยบอกว่าเราจะตามไปเพราะติดสอบปลายภาค เอาละไงอีนางจอมก็อปมาได้ยิน นางบอกขอไปด้วย สาบานว่าตอนนั้นในใอยากไปคนเดียว เอานางไปก็เป็นภาระเปล่าๆ พูดเกาหลีก็ไม่ได้ ดูแลตัวเองก็ยังไม่ได้ แต่ด้วยความสงสาร เราเลยเออออไป ละทีนี้สิเพราะอีตัวยุ่ง นางโทรไปขอแม่เลย ณ ตอนนั้น ตอนแรกหม่อมแม่นางไม่ให้ไป แต่นางใช้มารยาจ้านางบอกว่าทำไมเราได้ไปทำไมนางถึงไม่ได้ไปเหมือนเรา แม่นางเลยยอม ละบอกมีงบให้สามหมื่น  และตอนนั้นอาจารย์เลยมาบอกว่าเนี่ย ถ้าพวกเธอจะไปกันสองคนคงต้องพักโรงแรม เราก็เลยไปค้นดูในเว็บกัน เราจพักโรงแรมคืนละพันกว่า จะไปสามวันสี่คืน จำไม่ได้ว่าตอนนั้นพ่อแม่เรามีงบห้าหรือหกหมื่นนี่แหละ นางบอกไม่เอาค่า ที่พักมันแพง ให้เรานอนคนเดียว นางจะไปหาที่ถูกกว่าเพราะนางไม่มีเงิน เราเลยบอกว่า ถ้าไปแล้วอยู่แบบนี้จะไปทำไม ไปเที่ยวแบบนี้มันไม่สนุกหรอกนะ นางก็ยืนยันว่านงจะไปให้ได้เจ้า ช่วงนั้นเราก็ยุ่งๆกับการหาที่พักกับการแพลนทริป จนไปทำพาสปอร์ต ช่วงนั้นเสื้อเหลืองกำลังชุมนุม เขาปิดศาสากลางไม่ให้ทำ ทำได้แค่วันละสองร้อยแต่คนแห่ไปทำกันเป็นพันๆ ถ้าเร็วสุดต้องลง กทม ใช้เวลา๑๕ วัน ช่วงนั้นเราก็ก้ำกึ่งว่าจะไปหรือไม่ไปดี แต่ก็รอเวลาให้ผ่านช่วงนั้นไปก่อน แล้วมีอยู่วันนึง ยายนางเสียชีวิตจ้า ปกติเราจะไม่ชอบกอดเพื่อนนะ ไม่สิๆ ไม่ชอบกอดนางคนเดียว วันนั้นเรากลัวนางร้องไง เราเข้าใจความรู้สึกของการเสียใครสักคน เราเข้าไปกอดนางละบอกนางว่าอย่าร้องเลย มันเป็นเรื่องธรมชาติทุกคนต้องลงเอยแบบนี้ ****นางค่ะ!! นางตอบกลับมาว่านางไม่ได้เสียใจ นางเงยหน้ามาพูดกับเราว่า นางไม่ได้เสียใจนะ แต่กำลังคิดว่าแม่นางเป็นลูกคนเดียว แล้วถ้ายายตายแล้วนางจะได้อะไรบ้างงงงงง เจ้ข้าเอ้ยยยยยยยยย ดู้!!!!! ดูมันพูดดด อีฉันเงิบล่วงหน้าไปสิบปี เพื่อนๆก็พากันเงิบ แล้วก็เงียบไปตามๆกัน หลังจากงานศพยายนางผ่านพ้นไป นางมาบอกว่าคุณน้าของนางจะช่วยออกค่าเครื่องให้ เราก็อ๋ ดีใจด้วย นางเลยชวนไปดูทัวร์ สามหมื่นแปด เราคิดว่าจะเอาอันนี้แหละ  อีกวันมา แม่นางโทรมาบอกว่าให้ไปทัวร์ระดับห้าดาว ห้าหมื่นบาท เราก็บอกว่าคงไม่ได้หรอก ถ้าแบบนั้นเราก็จะไม่มีตังไปช็อบ ละรู้ม้ะๆๆ นางบอกแม่นางว่า "เราไม่มีตัง"  กรี้ดดดด นางบอกว่าฉันไม่มีเงิน เห้ย ความคิดแว๊บแรกคือ ตอนแรกอีนางเองไม่ใช่หรอ ที่บอกว่าไม่มีเงิน ชวนเราไปนอนโรงแรมถูกๆ แล้วตอนนี้ยายนางตาย นางมีเงินแล้วจ้า นี่มันยิ่งกว่าตบหน้ากลางสี่แยกอีกนะเนี้ย ตอนนั้นคือแบบ เจ็บใจมาก แต่สุดท้ายๆๆๆๆ เราก็ไม่ได้ไป สาเหตุเพราะ!! พ่อกับแม่เราเลิกกัน แม่ย้ายไปอยู่สมุย แล้วแม่ต้องการเงินส่วนที่จะให้เราไปเกาหลีอ่ะไปตั้งตัวใหม่ เพราะตอนที่แม่ไป แม่ไปตัวเปล่าๆ ทุกวันนี้เราก็อยู่กับพ่อ เด็ดๆอีกเรื่องคืออ ในก้องจะมีกระเทยติ๋มๆคนนึง มันไม่ชอบผู้ชายด้วย มันกลัวผู้ชายค่ะ แต่ใจเป็นหญิง นางชอบไปแกล้งเขา ชอบไปด่าเขา ละเขาเป็นคนไม่สู้คนอ่ะค่ะ เพื่อนๆพอนึกออกมั้ยคะ มีวันนึงค่ะ วันนั้นคาบว่างนางไปแกล้งกระเทยคนนั้นจ้า จนเขาหมดความอดทน เขาลุกขึ้นจิกหวนางแล้วเหวี่ยงไปเหวี่ยงมา เข้าใจแรงผู้ชายใช่มั้ยคะ แต่นางไม่สู้จ้า นางเงิบ ละเพื่อนในห้องไม่มีใครห้ามเลย ทุกคนดูอย่างสนุกสนาน ไอ้เรานั่งอยู่ตรงนั้นพอดีเลยไง เราเห็นตั้งแต่ช็อตแรกละ แต่แกล้งไม่เห็น พอเราหนำใจเราก็มองซ้ายมองขวา ไม่มีใครคิดจะห้าม เราเลยลุกขึ้นละบอกให้เขาหยุด เขาก็หยุด เพราะเขาเกรใจเราไง เราเป็นคนเข้มๆ หลังจากนั้นไม่มีใครสนใจนางเลยจ่า มีแต่คนไปถามกระเทยว่า เป็นอะไรหรอเกิดไรขึ้น นางยืนอึ้งๆสักพักก็นั่งลง เพื่อนๆพากันจับกลุ่มเม้าท์กันจนฟันเหยิน รวมถึงเราด้วย ปล่อยให้นางนั่งว้าเหว่คนเดียวท่ามกลางผู้คนทั้งห้อง ด้วยสายตาสมน้าหน้า
อ่ะๆ ตอนนี้ก็จบไป นี่มีเท่าที่นึกออกนะ จิงๆคือ มีเยอะมากๆๆๆๆๆๆ เยอะมากจริงๆ
ต่อมา ตอน ม.๖ ตอนนี้ก็ยังคบกับนางอยู่ ช่วงนี้จริงๆมันคือช่วงปิดเทอมใหญ่ แต่ รร เราไม่ปิดไง เจ๋งอ่ะ มีซัมเมอร์ อาจารย์คงคิดว่านักเรียนฟิตมากมั้ง เรื่องที่ทำให้แตกหักเลยคื อตอนใกล้จบซัมเมอร์ เราย้อมผมสีแดงมาโรงเรียน ย้ำเลยว่าสีแดง นางเห็นแล้วนางอิจฉาค่ะ อีกวันนางทำสีชมพูมา แล้วแบบ ทุกคนคิดภาพดิ ย้อมผมสีชมพูแป๊ดอ่ะ แล้วนางให้หม่อมแม่นางทำให้อ่ะ คิดสภาพดิ บอกกับเราว่าแม่นางทำให้ แต่นางบอกคนอื่นว่านางเสียไป700 หืมคนเรา ยังไม่หมดนะ นางเห็นเราโพสรูปครีมเปลี่ยนสีผม กับค่าใช้จ่ายค่าทำผม นางเอาตามค่า นางบอกว่าผมนางใช้สี5หลอด แต่คือ? อะไร? สีห้าหลอดได้มาชมพูไม่ทั่วหัวนี่นะ เสียไป700 แต่ได้ผมชมพูๆดำๆเนี่ยนะ โอ้ววว บร้ะเจ้าาาา ไปพูดกับเด็กมันยังไม่เชื่อเลยมั้ง ตอนนั้นสาเหตุที่แตกหักคือ ตอน ม.๕ นางชวนทำไฮไลท์ปลายผม นางบอกนางจะไม่ย้อม พอเห็นฉันทำเท่านั้นแหละ หืม ความรู้สึกตอนนั้นมันคือสุดๆแล้วไง คือแบบ นี่จะเอาทุกเรื่องเลยกะเจ้า? ขอได้มัย ขอสักอย่างที่จะไม่ทำเลียนแบบกู มันคงจะวิเศษมาก มหรรษศจรรย์มากในชีวิตกูเลย...จากนั้นเราก็ไม่พูดกับมัน มันก็รู้ตัวนะ
และหลังจากนั้น เพื่อนในห้องก็กลับไปด่านางอีกอย่างที่เคยเป็น มีเพื่อนมาคุยว่า เธอเลิกคบกับมันก็ดีแล้ว เมื่อก่อนเราเกรงใจเธอเราเลยไม่กล้าด่ามัน เราเลยบอกด้วยความเมตตาปราณีไปว่า ต่อไปนี้"เต็มที่นะ ไม่ต้องเกรงใจ" ละเพื่อนในห้องก็ไม่มีใครคบนางอีกจ้า นางกลายเป็นเหมือนส่วนเกิน นางต้องกลับไปคบเพื่อนเก่าที่อยู่ห้องอื่น ซึ่งเพื่อนเก่านางน่ารักมาก เคยพาพวกมารุมตบนางแต่นางก็ไม่แคร์นะ นางขอให้มีคนนั่งกินข้าวด้วยพอไม่ต้องจริงใจเพราะเรื่องจริงใจนางไม่ถนัดค่ะ
และล่าสุดเมื่อเช้านี้ นางมานั่งจีบผู้ชายหน้าห้องค่ะ ทั้งที่นางมีแฟนอยู่แล้ว นางสามารถมากค่ะ นางคุยกับผู้ชายโรงเรียนเดียวกันหลายคน ไม่พอนะ นางคบกับแฟนเก่าน้องรหัส ละคบกับคนที่เพื่อนชอบพร้อมกันค่ะ สุดท้ายนี้ขอเสียงปรบมือใให้ความสามารถของนางด้วยค่ะ ความสามารถที่คนดีๆทำไม่ได้.