บางทีคุณอาจจะคิดว่ามันดูปัญญาอ่อนที่แค่เรื่องขอโทษแม่ต้องตั้งกระทู้ถาม แต่เราก็ไม่รู้จะไปปรึกษาใครดีจริงๆ คืออยู่ๆก็รู้สึกโคตรจะผิดต่อแม่ขึ้นมานึกย้อนๆไปเราทำให้แม่เสียความรู้สึกมามากจริงๆ คือเราเป็นคนขี้โมโห ใจร้อน พูดตรง เป็นพวกเวลาโกรธแล้วไม่เคยเบรกอารมณ์อยู่ เวลาโมโหขึ้นมาก็จะพ่นสิ่งที่อยู่ในหัวออกมาหมดโดยไม่สนใครหน้าไหนเลยแม้กระทั่ง ..แม่ ยิ่งเรานึกไปเรายิ่งรู้สึกผิดแบบอยากตบหน้าตัวเองสักร้อยครั้ง ถ้าจะเดินเข้าไปบอกว่า ขอโทษนะแม่มันก็ยังไงๆอยู่เพราะเรายังไม่ได้ทำอะไรผิดเลยแต่ถ้าจะให้รอทำผิดกับแม่แล้วมาขอโทษทีหลังมันก็ไม่ใช่อีก ยิ่งเราเป็นพวกเย็นชาในสายตาคนอื่นด้วยสิ แม่คงไม่คิดว่าเราจะทำเรื่องแบบนี้ด้วย แถมยังมีทิฐิกับความอายมากซะด้วย คิดไปคิดมา เผลอก็ไม่ได้ทำอีกจะรอให้ถึงวันแม่ก็นานไป ถึงตอนนั้นคงลืมหรือเถียงแม่จนลืมตัวบ้าง

คือพิมพ์มาซะยาว.. ถ้าเพื่อนๆชาวพันติ๊ปคนไหนที่เคยรู้สึกแบบเราก็ช่วยหน่อยเถอะ พลีสสส T^T