ออกตัวก่อนนะครับว่ากระทู้นี้ไม่ได้ตั้งใจจะเหยียดเชื้อชาติ ดูหมิ่นดูแคลน ประนามหยามเหยียด คนไทยด้วยกันเองแต่อย่างใด
ผู้โดยสารคนไทยที่ดีๆก็มี(มั้ง ฮ่าๆๆ) แต่กระทู้นี้แค่จะนำเหนออีกแง่มุมของความแสบๆคันๆ บางครั้งถึงขั้นต้องท่องพุธโธ พุธโธ รัวๆๆๆในใจ
ก็มีบ่อยของผู้โดยชาวสยามประเภทที่แสนจะมีไมตรีจิตเท่านั้น

จากประสบการณ์การเป็นกะจ๊วตมาเกือบจะสิบปี เจอผู้โดยสารมาเรียกได้ว่าแทบจะทั่วโลก  ถ้านับคำด่าใส่หน้าเป็นเหรียญห้าสิบตังส์
คาดว่าจะสามารถดาวน์รถ ไม่สิ ซื้อสดดีกว่า มาสด้าสามสีแดงได้คันนึงทีเดียว

1. ใสๆ
  ในช่วงทำงานปีแรกๆ หัวใจดวงน้อยยังมุ่งมั่นกับการบริการจนตัวตาย โดยผมเริ่มทำงานกับสายการบินตะวันออกกลางก่อนที่แรก
ในจินตนาการ:  ขอโทษครับ ไม่ทราบว่า กระผมจะขอน้ำดื่มสักแก้วได้ไหมครับ
                  : ได้ครับทั่นผู้โดยสาร ไม่ทราบจะรับน้ำอุ่นหรือน้ำเย็นดีครับ
                  :  กระผมขอเป็นน้ำเย็นครับ
                  :  ได้ครับ กรุณารอสักครู่นะครับ (ยิ้มพิมพ์ใจ ใสใส แบ๊วแบ๊ว)

ในความเป็นจริงอันแสนโหดร้าย : แป๊ก!!! (ดีดนิ้ว)
                                         :  Yes sir. How may I help you? ขอรับนายทั่น
                                         :  water!!
                                         :  Would you like hot or cold?  อยากจะรับเป็นน้ำร้อนหรือน้ำเย็นครับ
                                         : You think!! เมริงคิดสิวะ สมองอ่ะ สมอง
                                         : เอิ่มมมม     เดินเข้าไปหยิบน้ำเย็นให้เพราะเห็นว่าในเครื่องค่อนข้างร้อน
                                         : what is it?  (อ่าว น้ำสิเว้ย เมริงเห็นเป็นเห็ดหูหนูรึไง) don't you see I am cough
                                         :     บอกกันสักคำมั้ย คิดว่ากรุมีญาณ? คิดว่าเมริงซื้อตั๋วมาแล้วกรุจะเดาใจเมริงไปถึงอดีตชาติ?

นี่ครับทำงานวันแรก จำขึ้นใจ แต่นี่แขกซึ่งวีรกรรมนี่เด็ดดวงควงคฑา วิ้งๆๆๆๆ ไม่แพ้ไทยทีเดียว เดี๋ยวค่อยเล่ากันทีหลัง