ประสบการณ์ฟินข้ามปี

สวัสดีคุณผู้อ่านทุกท่านค่า
วันนี้เรามีประสบการณ์จริง ที่พึ่งประสบพบเจอสดๆร้อนๆมาฝากกันค่ะ
*อาจพิมพ์งงๆหรือไม่เข้าใจไปบ้างก็ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

เริ่มเลยนะ

.....เมื่อวันสิ้นปีที่ผ่านมา
เรากับพี่สาว แล้วก็แฟนของพี่ ได้ไปเคาท์ดาวน์ที่เซนทรัลเวิล์ดมาค่ะ
ขอแทนชื่อพี่เราว่า เอ และแฟนพี่ชื่อ บีนะคะ

เราสามคนเดินทางไปถึงที่งานประมาณ 4 ทุ่มกว่าๆ

เราเดินเข้างานทางฝั่งประตูน้ำค่ะ
ตรงนั้นมันจะมีประตูทางเข้าอยู่ใช่มั้ยคะ
แต่เพราะคนค่อนข้างแออัดมาก เราเลยเดินไปทางลานเบียร์แทนค่ะ กะว่าอยู่ข้างๆงานก็พอ ไม่อยากไปเบียดกับคนเยอะๆ

เราเดินมาถึงตรงลานเบียร์ซักยี่ห้อนึงอ่ะค่ะ ที่มีวง mild แสดงอยู่ เยื้องๆทางด้านหลังเวที

แล้วพี่บีแกก็พาเราเดินเลาะๆมาตรงป้ายทางออก(ที่ไม่รู้ว่าออกไปไหน)

ตรงนั้นนี่คนเยอะมากกกกกกก
แต่เราสามคนก็เบียดเสียดมาอยู่จนติดรั้วจนไ้ด้ค่ะ

ด้วยความที่เราอยู่ในสุด
และผู้คนก็เข้าออกทางนี้อย่างหนาแน่น
เราเลยโดนเบียดค่ะ
เบียดอย่างรุนแรงมาก หงุดหงิดสุดตอนนั้น
อยากกลับบ้านเลย เซ็ง

พี่บีดันเรามาจนถึงสุดรั้วจนได้ค่ะ
เราเลยหันหน้าไปทางเวทีซะเลย
จะได้ไม่โดนชนจนไปจูบใครเข้า
พร้อมฟังเพลงพี่ดาและพยายามทำจิตใจให้สงบไปพลาง

เหตุแห่งความฟินบังเกิดแล้วค่ะ
.....

เราถูกกระแทกที่ไหล่เข้าดังอั่ก
หันขวับเลยค่ะ
.....ไม่เจอหน้าใครเลย....
เฮ้ย!!!!!!
เจอแต่หน้าอกค่ะ หน้าอกของผู้ชายคนนึง
เราก็เงยหน้าขึ้นมอง
อมยิ้ม23อมยิ้ม24อมยิ้ม07
.......น่ารักดีแฮะ......

เขาคงรู้ตัวว่าเรามองเขาอยู่อ่ะ เขาเลยก้มหน้าลงมามองเราค่ะ

ปริ๊ง~~~~
เหมือนคนรอบๆตัวหมุนคว้างอย่างรวดเร็ว
เหมือนมีแค่เราสองที่จ้องมองสบสายตา
เราเอามือโอบรอบคอเขา เขาก้มลงจุมพิศเราเบาๆที่กลางหน้าผาก

เย้ย!!!! ไม่ใช่แล้ว

ตอนนั้นเรานี่รู้สึกใจเต้นตุบๆอ่ะ
ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
หน้าตาเขาก็ไม่ได้หล่อเวอร์วังอลังการอะไร
แม้จะจัดได้ว่าอยู่ในเกณฑ์ดีก็เหอะ

ทันทีที่เขามองลงมา
เรานี่ก้มหน้าเลยค่ะ แอบอมยิ้มอยู่คนเดียว
และค่อยๆแอบสำรวจบอดี้เขา

รองเท้าหนังสีน้ำตาลเข้ม
กางเกงยีนขายาวสีดำ เสื้อสีดำ
กับหมวกสีดำปีกแดง
.....เข้ากันดีกับใบหน้าเขาสุดๆ อมยิ้ม02

ตอนแรกเราแอบสงสัยค่ะ
ว่าเขาเป็นฝรั่งหรือไทย
ผิวเขาไม่ได้ขาวแบบฝรั่งจ๋าอ่ะค่ะ
แต่ก็ไม่ได้ดำ คือหน้าตาสีผิวทำนองอเล็กซ์ เรนเดลล์ประมาณนั้น

แต่เพื่อนเขาที่มาด้วยกันคือฝรั่งแบบฝรั่งเลยอ่ะ ไม่มีสาลี่ผสม
แล้วเพื่อนเขาก็ถามเขาว่าอะไรซักอย่างที่เราไม่ได้ยิน
พอได้ฟังเขาตอบเท่านั้นแหละ
...ละลาย...
สำเนียงแบบนี้ ฝรั่งใช่เลย
บวกกับเสียงของเขาที่ไพเราะเสนาะหู
ตรึงเข้าไปในหัวใจสุดๆ 55555 แอบเวอร์

แล้วเขาก็หยิบไอโฟนสี่สีขาวเขามาถ่ายรูป
ถ่ายแบบรอบอ่ะ ทั่วทุกสารทิศ
เราก็พลอยโดนลูกหลงจากแขนและอกเขาไปด้วยบ้างนิดๆหน่อยๆ
เราก็ทำเป็นไม่สนใจ ร้องเพลงของเราไป

ซักพักรู้สึกได้ว่าเขามองจ้า
เงยหน้าขึ้นไป คือเห็นเลยว่าแอบหลบตาอ่า
เราก็ก้มหน้า แอบอมยิ้มเล็กๆ
คือเขินเว้ยแก มองเราทำไม

แล้วไงต่อรู้มั้ย
เค้าถ่ายกล้องหน้ามุมสูงค้าบ
คือเขาอาจจะอยากได้วิวคนเยอะๆข้างล่างอ่ะแหละ แต่ตอนนั้นคือไม่รู้มโนหรือจริง
รู้สึกเขาแอบถ่ายให้เห็นเราด้วยอ่ะ
เพราะเราแอบเหล่ไปนิดนึง
แล้วเขาก็ไม่ได้ถ่ายมุมเดียวนะ
อีกมุมนึงเราก็ว่าเป็นมุมที่เห็นเราได้ชัดอ่ะ
คือถ้าหันอีกข้างเราก็จะไม่คิดนะ
แต่นี่ มันทำให้เราคิดอ่ะ
ว่าเขาอาจแอบถ่ายเราก็เป็นได้ อิอิ

...มหกรรมคนเบียดเสียดมาอีกครั้ง
คนผลักกันมาเยอะมาก จนเราเซไปเซมา
พี่บีก็เอาแขนข้างนึงมาช่วยกันให้
แต่แขนพี่บียาวไม่พอไง เพราะต้องกันให้พี่เอด้วยด้วย ข้างซ้ายเราเลยโดนเต็มๆ

ซักพักเขาก็เขยิบใกล้เข้ามาอีกนิด
ซึ่งตอนแรกก็ใกล้มากอยู่แล้วนะ
แต่นี่ยิ่งใกล้เข้าไปอีก อ๊ากกกกก
เขาเอาแขนข้างขวาเขาอ่ะ มาเกาะที่รั้ว
ฝั่งซ้ายของเรา อ๊างง

นั่นหมายความว่า เราเหมือนกำลังอยู่ในกำบังอ้อมกอดของเขาไงล่ะ

นี่มันฉากในนิยายชัดๆ
พระเอกยกเเขนมาปกป้องนางเอก
เฮ้ยคือมันใช่

คือตอนนั้นถ้าใครไม่รู้คือคิดว่าเป็นแฟนกันแน่อ่ะ หน้าเรานี่ชิดกับอกกับคางเขามากก เหมือนจะกอดกันเลยอ่ะ

.....กลิ่นตัวเขาหอมชะมัด

ด้วยความเขินๆ เราเลยเบี่ยงข้างๆนิดนึง ให้เห็นแค่แขนพอ เดี๋ยวใจสั่น 55555
ปล่อยให้เขาดมหมวกหูเสือดาวกลิ่นหอมตลบอบอวนของเราไป

คนยังคงเบียดกันไม่อย่างสิ้นสุด
แต่เราไม่รับรู้ถึงการโดนเบียดอะไรเลย
เพราะมีเขาผู้นั้นเป็นกำบังให้อยู่

อีกเหตุการณ์ที่ทำให้เขินมากๆคือ
มีฝรั่งตัวใหญ่ๆคนนึงชนเขาจากด้านหลังค่ะ
หน้าอกเขาเลยชนมาที่เราเต็มๆ
ตอนนั้นเรารู้สึกตัวร้อนผ่าวเลยล่ะ
เพราะพึ่งสัมผัสได้ถึงลมหายใจที่รดผ่านหน้าผากไปตะกี๊

......ใกล้กว่านี้ไม่มีอีกแล้ว
(ส่วนไหนของใบหน้าเขาต้องโดนผมไม่ก็หมวกเราบ้างแหละ)
(ดีนะ พึ่งสระผมมา)

มีช่วงนึงเราแอบเหล่ขึ้นไปมองหน้าเขา
เขาอมยิ้มด้วยล่ะ อ๊ายยย
น่ารัก

คือยืนอยู่นานไม่นานนี่กะเวลาไม่ถูกละ
รู้แต่ว่าใจเต้นมากกก
ซักพักเพื่อนเขาก็บ่นๆไรไม่รู้
แล้วเขากับเพื่อนก็พากันเดินออกไป

....เสียดาย...

ตอนนั้นแบบ อะไรอ่า ไปละอ่อ โห่ย
แต่ก็อมยิ้มมีความสุขอยู่นะ
อารมณ์หงุดหงิดตะกี๊หายไปเป็นปลิดทิ้ง
ในใจคิด แค่นี้ก็ดีกว่ายืนนับถอยหลัง โสดๆเหงาๆคนเดียวล่ะวะ

....ยัง ยัง มันยังไม่จบแค่นี้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่