อ้างอิงเหตุการณ์ที่มาจากอันนี้นะครับ

http://m.ppantip.com/topic/33009570

  คือเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมาผมได้ไปเที่ยวสวนผึ้งมาครับ  ไปโดยการขับมอเตอร์ไซค์ไปเที่ยวกันกับเเฟนขับไปจากราชบุรีอะครับ  ทางก็ขึ้นๆลงๆเขาวันเเรกก็ไปไม่ได้ไกลจากตัวอำเภอสวนผึ้งมากเท่าไร ก็เลยยังไม่เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น

           วันต่อมาวันอาทิตย์  ผมก็ออกจากที่พักก็เกือบเที่ยงเเละ ก็จะไปร้านกาเเฟ AMANTE กันก็ขับไปเรื่อยๆ
ช่วงออกจากสวนผึ้งช่วงนี้จะเป็นทางขึ้นลงเขาเยอะมาก  ก็ไปถึงจุดหมายปลายทาง  โดยดี  พอถ่ายรูป  สั่งชาเขียวมากินแล้วก็ให้อาหารกระต่าย  
 (ที่นี้เขามีกระต่ายไว้ให้เราให้อาหารกระต่ายด้วยครับ  น่ารักทุกตัวเลย
แล้วก็มีน้องผู้หญิงคนหนึ่งค่อยดูเเลกระต่ายอยู่
ค่อยให้อาหาร ผมกับเเฟนหยอดค่าอาหารไปหลายรอบอยู่
รู้สึกได้ว่าเหมือน้องเขาอยากมาเล่นด้วย  หรือมีส่วนรวม  น้องก็เดินวนไปวนมา ให้อาหารกระต่ายบ้าง อุ้มกระต่ายบ้าง   จนสุดท้ายก่อนกลับผมก็เดินไปหาน้องเขา  เเละบังเอิญเเฟนผมมีเศษเยอะเลยขอมาให้น้องเขา แล้วผมก็บอกกับน้องเขาไปว่าพี่ให้ไปหยอดกระปุกนะ  น้องเขายิ้มเเละยกมือไหว้ผม ผมยิ้มเเละรู้สึกดีมากๆกับการที่ได้เห็นรอยยิ้มเเบบนั้น ) นอกเรื่องนิดนึง ::>_<::



                     เสร็จจากตรงนี้ก็จะไปที่อื่นต่อ ก็ขับรถออกมา
ได้ไม่ถึง 500 เมตรเป็นช่วงลงเขา ได้ยินเสียงเหมือนไรขาดสักอย่างเเล้วเครื่องก็ฟรีไปเลย
(คิดในใจซวยเเล้วครับพี่น้อง  ~T_T~ )  
สรุปสายพานรถขาด เข็นสิครับ ก็เลยโบกถามหาร้านซ่อมเเถวนั้น  เขาก็บอกว่ามีร้านซ่อมครับ อยู่บนเขาต้องขึ้นไปทางนู้น  ผมนี้แบบเข็นก็ว่าเหนื่อยเเล้วต้องเข็นขึ้นเขาเนี่ยนะ เลยไม่เอาดีกว่าเลยเข็นลงมาหน่อยนึงเจอกับเเยกเข้าก็เห็นสถานีตำรวจเล็กๆอยู่ก็เลยเข้าไปหา เเต่เขาหลับอยู่เลยไม่ได้เรียก เกรงใจ เลยถามป้าร้านอาหารข้างๆว่าพอมีรถให้เช่ายกรถไปซ้อมหน่อยไหมครับ ป้าเขาบอกมีนะ เเต่ไม่มีคนขับนะ  ป้าเขาเลยโทรไปหาคนขับให้
 คนที่ขับรถได้เลยบอกๆเดียวมา  ผมก็รอๆๆ
รออยู่สักพักใหญ่ ก็ยังไม่มา ผมเลยเขาไปหาพี่ตำรวจ  ก็เลยปลุกเขาเขาก็ตื่นๆเเบบตกใจนิดนึง คือแบบเข้าใจอารมคนที่ตกใจคนตกใจเวลาคนมาปลุกไหมครับ  (ผมนี้เเอบขำนิดนึง)  เขาก็ถามๆแล้วพยามช่วยผมว่าจะไปซ่อมที่ไหนดี  เขาก็ออกมาคุยกับป้าคนที่ผมคุยเอาไว้ว่าจะเช่ารถเขาไปว่ามีร้านที่ไหนบ้าง  ป้าเขาก็บอกว่าเดียวน้องเขาจะเช่ารถยกไป
   พอลุงตำรวจได้ยิน  ก็เลยพูดขึ้นมาว่า งั้นเอารถหลวงไปดีกว่าเนอะ  ผมก็ยิ้มในใจีใจจัง  ไม่ต้องเสียค่าเช่ารถเเล้ว

  แล้วเขาก็เเอบบ่นน้อยใจนิดหนึ่งว่านี้
มีรถเเต่งบค่าน้ำมันต่อเดือนมีเเค่พันเดียวเอง
( ผมคิดในใจ พันหนึ่งเนี่ยนะทำไมน้อยัง  
เอาไปเติมยังไม่เต็มถังเลย ใช้หนึ่งเดือนนี้นะ
ทำไมตำรวจที่อยู่ในเมืองกับในพื้นที่ห่างไกลมันชังต่างกันจัง  ตำรวจในเมืองมีรถใหม่ๆขับไปมา ผมเห็นตำรวจทางหลวงเเถวหน้าบ้านผมนี้ขับไปขับมาเหมือนน้ำมันจะเยอะเลย ผมไม่รู้นะว่าเเต่ละหน่วยเขาจัดสรรเเบ่งงบประมาณกันอย่างไร เเต่ผมว่ามันไม่ค่อยเป็นธรรมเอาเสียเลย เขาอยู่บนพื้นที่ห่างไกลบ้างทีมีเหตุไกลๆกลางคืนจะทำเช่นไร )      ผมรู้สึกได้ถึงความกระตือรือล้นที่เขาพยามจะช่วยผมเป็นอย่างมาก  สักพักก็มีลุงตำรวจอีกคนจะออกเวรพอดีเลยจะขับรถไปให้  เเล้วก็มีคนเเถวๆนั่นมาช่วยกันยกรถผม ผมแอบรู้สึกผิดเล็กน้อยที่ไปคุยกับป้าเขาไว้เเล้ว  เเต่ทำไงได้ต้องประหยัดไว้ก่อน
เดียวต้องไปซ่อมรถอีก พอยกรถเสร็จผมก็ไปขอบคุณป้าเขา กับลุงตำรวจคนเเรก  เขาก็อวยพรมา
 เเล้วก็นั่งรถไปเป็นครั้งเเรกที่ได้นั่งรถตำรวจ
ในใจไม่เคยคิดว่าจะได้มานั่ง 555
ลุงตำรวจก็ชวนคุยบ้างระหว่างทาง
พอใกล้ถึงในตัวอำเภอก็พาไปร้านซ่อมร้านเเรกปิดครับ  ลุงตำรวจเเอบบ่นนิดนึงว่า ปิดทำไมปิดเนี่ยวันอาทิต  ไม่ทำมาหากินกันหรือไง  ผมแอบอมยิ้มกับคำบ่นนิดนึง
 เเล้วก็ไปร้านต่อไปก็ปิดอีกครับ
เเต่มีร้านตรงข้ามเปิดอยู่ ผมก็ดีใจเย่ๆมีร้านเปิดเเล้ว
ลุงตำรวจเลยถามว่าจะซ่อมไหม ผมก็บอกอย่างไงก็ไดครับ้
 เเล้วเขาก็เลยบอกว่าร้านนี้ซ่อมไม่เก่งเท่าไร
ไปอีกร้านเเล้วกัน ผมนี้เเอบงงถามผมทำไม -_- 55  เเล้วก็มาได้ร้านสุดท้ายเป็นร้านใหญ่เลย มีอุปกรณ์ขายด้วย ก็เลยเอาร้านนี้ละ ก็ยกลง แล้วพอดีบังเอิญตอนก่อนออกจากร้านกาเฟผมซื้อผลไม้มาพอดี เลยให้ลุงตำรวจไป เเละช่วยเติมน้ำมันให้เขา ที่เขาอุสาช่วยเรา
จากตอนเเรกที่คิดว่าผมไม่อยากพึ่งตำรวจ
กลับทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นเยอะ
  จากอคติกลายเป็นความรู้สึกที่ดีมากๆ
เเต่ก็คงเพราะลุงตำรวจเป็นคนในพื้นที่ด้วย เเต่ถ้าเจอในเมืองหรือที่อื่นๆไม่รู้จะโชคดีเเบบนี้ไหม  ผมไม่ได้อคติกับตำรวจอื่นๆนะครับ
    ขอบคุณตำรวจสองคนที่ผมไม่รู้ชื่ออะ
เเละป้าคนที่โทรหาคนมายกรถผม เเละพี่อีกคนที่บังเอิญขับรถผ่านมาเเละมาช่วยยกดวยนะครับ การเดินทางครั้งนี้ถึงเเม้คิดว่าคงจะหมดสนุกสะเเล้วกับกลายเป็นเจอเรื่องดีๆที่ไม่คิดว่าจะเคยเจอครับ

         ขอบคุณที่อ่านครับ 
ผมก็เล่าอะไรไม่ค่อยเก่งเท่าไร
เเต่แค่อยากขอบคุณคนที่ช่วยเหลือผมครับ

สุดท้ายซ่อมเสร็จเราก็ยังไปกลับไปเที่ยว AlpacaHill Suanphung กันต่อ ถ้าว่างจะเอารูปสวยๆ (มั้ง ไม่รู้คิดไปเองไหม ) มาอวดนะครับ
      
  


ปล. ไปกันกันสองคนใช้ ดีเเทคทั้งคู่ ไม่มีสัญญาณแม้เเต่นิด คือพอมีปัญหาเเล้วติดต่อใครไม่ได้เลยนะครับ ช่วยแก้ด้วยนะครับ คนไปเที่ยวกันเยอะ