เพราะอะไร คนที่แรกๆปากก็บอกรักนักหนา แต่กลับมาทิ้งกันไป ตอนยามยาก
เคยพบเห็นอยู่หลายต่อหลายครั้ง แรกๆคนส่วนใหญ่ พอใจกัน ก็มักจะพยายามทำทุกอย่าง เพื่อที่จะให้เขารัก และ คบหา จนมาถึงจุดๆนึงก็อาจจะแต่งงาน แต่ทำไมพอถึงช่วงเวลาตกอับ เช่น ฝ่ายนึงอาจจะเป็นพนักงาน เงินเดือนสูง แต่ถูกบีบให้ออก หรือไม่ก็ ลุกเจ้าของธุรกิจพันล้าน หมดตัว เป็นหนี้สิน แต่อีกฝ่ายนึงกลับมาหมางเมิน ทิ้งไปไม่ใยดี ทั้งที่ตอนแเรกปากก็บอกรักนักหนา หรือว่า นี่มันเกี่ยวกับ สัญชาติญาณในการเอาตัวรอดของสิ่งมีชีวิต หรือ ถ้าพูดภาษามนุษย์หน่อยก็คือ จริงๆรักแต่ตัวเองนั่นแหล่ะ ตอนแรกที่มาคบหา อาจจะเห็นเพราะหน้าตาดี ร่ำรวยมีฐานะ แต่พอไม่มีสิ่งเหล่านี้แล้ว ความรักต่างๆก็เลยหมดลง
ก็เลยสงสัยว่า ถ้างั้นตอนแรก เราจะดูสังเกตอย่างไรว่า คนๆนั้น ไม่คบหาเพราะสิ่งภายนอก ยินดีร่วมทุกข์ศุข แล้วถ้าหาก เจอต้องประสบเหตุการณ์ดังกล่าว จะมีวิธีจัดการจิตใจตัวเองอย่างไร แล้วคนที่จะไปหารักใหม่อีก นี่ไม่เข็ดอีกหรอ เพราะเห็นคนพวกนี้ สุดท้ายก็ไม่พ้น ต้องเป็นทุกข์อย่างเดิมอีก เพราะมนุษย์เป็นแบบนี้ น้อยคนมากที่จะมองเห็น
เพราะอะไร คนที่แรกๆปากก็บอกรักนักหนา แต่กลับมาทิ้งกันไป ตอนยามยาก
เคยพบเห็นอยู่หลายต่อหลายครั้ง แรกๆคนส่วนใหญ่ พอใจกัน ก็มักจะพยายามทำทุกอย่าง เพื่อที่จะให้เขารัก และ คบหา จนมาถึงจุดๆนึงก็อาจจะแต่งงาน แต่ทำไมพอถึงช่วงเวลาตกอับ เช่น ฝ่ายนึงอาจจะเป็นพนักงาน เงินเดือนสูง แต่ถูกบีบให้ออก หรือไม่ก็ ลุกเจ้าของธุรกิจพันล้าน หมดตัว เป็นหนี้สิน แต่อีกฝ่ายนึงกลับมาหมางเมิน ทิ้งไปไม่ใยดี ทั้งที่ตอนแเรกปากก็บอกรักนักหนา หรือว่า นี่มันเกี่ยวกับ สัญชาติญาณในการเอาตัวรอดของสิ่งมีชีวิต หรือ ถ้าพูดภาษามนุษย์หน่อยก็คือ จริงๆรักแต่ตัวเองนั่นแหล่ะ ตอนแรกที่มาคบหา อาจจะเห็นเพราะหน้าตาดี ร่ำรวยมีฐานะ แต่พอไม่มีสิ่งเหล่านี้แล้ว ความรักต่างๆก็เลยหมดลง
ก็เลยสงสัยว่า ถ้างั้นตอนแรก เราจะดูสังเกตอย่างไรว่า คนๆนั้น ไม่คบหาเพราะสิ่งภายนอก ยินดีร่วมทุกข์ศุข แล้วถ้าหาก เจอต้องประสบเหตุการณ์ดังกล่าว จะมีวิธีจัดการจิตใจตัวเองอย่างไร แล้วคนที่จะไปหารักใหม่อีก นี่ไม่เข็ดอีกหรอ เพราะเห็นคนพวกนี้ สุดท้ายก็ไม่พ้น ต้องเป็นทุกข์อย่างเดิมอีก เพราะมนุษย์เป็นแบบนี้ น้อยคนมากที่จะมองเห็น