เรื่องที่ 1  ทองแท้
ชายคนหนึ่งนั่งทอดถอน.. หายใจอย่างท้อแท้สิ้นหวัง...
เนื่องจาก... ภายในระยะเวลาไม่กี่ปีเขาได้เปลี่ยนงานมาแล้วหลายแห่ง
โดยที่เขาเป็นผู้ "ลาออก" เอง
เหตุผลที่เขา "เปลี่ยนงาน" ซ้ำแล้วซ้ำเล่า คือ "ไม่มีคนเห็นความสามารถที่เขามี"
ไม่เคยได้รับมอบหมายให้ทำงานสำคัญของบริษัท....
ทำงานงกๆ แต่ไม่มีความเจริญก้าวสักที
............
เขามักจะบอกกับใครๆ เสมอว่า "นายจ้างมีตา แต่หามีแววไม่.. สักวันต้องมีคนเห็นคุณค่าของฉันแน่นอน!!!"
.........
แต่แล้ว....
ทุกครั้งที่เขาเริ่มทำใหม่... ก็มักจะจบด้วยการลาออกเช่นเดิม

จนกระทั้งวันหนึ่ง
พ่อชวนเขาออกไปเดินเล่นที่ชายหาด....
เขาได้พรึ่มบ่นถึงปัญหาในการทำงานให้พ่อฟัง. ผู้เป็นบิดานิ่งฟังเงียบๆ. เมื่อสิ้นเสียงลูกชายสุดที่รักเขาจึงก้มลงกำทรายขึ้นมา 1 กำ แล้วคลายมือให้ทรายร่วงลงสู่พื้น..... แล้วามลูกชายว่า
"เจ้าเก็บทรายกำเมื่อครู่ขึ้นมาได้หรือไม่"
ลูกชายขมวดคิ้ว... "จะทำได้ยังไง ทรายมันปนกันไปหมดแล้วนี่ครับ"
จากนั้นพ่อของเขาจึงทอดแหวนทองออกจากนิ้ว ทิ้งลงบนหาดทราย แล้วถามอีก
"ถ้าเช่นนั้น..... ลูกหาแหวนทองพบไหมล่ะ?"
"แน่นอน... หาพบสิครับ จะยากอะไร"
ลูกชายพูดพร้อมกับหยิบแหวนทองขึ้นมาทันที
"ลูกเอ๋ย. หากเจ้าเป็นทองปนอยู่ในทราย. สักวันก็จะมีคนพบแน่นอน แต่ถ้าลูกเป็นแค่เพียงเม็ดทรายเม็ดหนึ่ง ลูกก็จะปนอยู่ในพื้นทรายตลอดไป"
.............
.....อยากให้เซียนม้าเห็นคุณค่า เราก็ต้อง "ขยัน อดทน ฝึกฝน" จนเป็นม้าที่ดีเสียก่อน...

-แปลง มาจากหนังสือ : วางได้ก็ไร้ทุกข์-






เรื่องที่ 2  โคลัมบัส ราชาแห่งนักเดินทาง


"โคลัมบัส" เป็นนักสำรวจและพ่อค้าชาวอิตาลี ในยุคที่เชื่อว่า "โลกแบน"
แต่เขากลับเชื่อว่า "โลกกลม"
และเขาจึงได้เดินเรือไปทางทิศตะวันตก สวนทางกลับเส้นทางเดิมอย่างที่เคยเป็นมา (ในอดีตนั้นสเปนเดินทางไปค้าขายกับจีนโดยร่องเรือไปทางทิศตะวันออก) ด้วยพลังแห่ง "ความหวัง" ว่าจะเจอแผ่นดิน

จนกระทั้ง เมื่อวันที่ 12 ตุลาคม 1492 โคลัมบัสก็พิสูจน์คนทั่วหล้าได้รู้ เขาเอาเรือเทียบฝั่งในวันนั้น วันที่เขาค้นพบแผ่นดินใหม่. จากวันนั้น เขาก็ได้รับฉายาว่า ....นายพลเรือแห่งมหาสมุทร....

แต่ชีวิตไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอไป
ถูกสบประมาทจากคนริบข้าง และข้อกล่าวหา ที่"โคลัมบัส" เจอมาตลอด...

"แค่เดินเรือ ออกไป แล้วบังเอิญพบแผ่นดินใหม่ที่มีอยู่แล้ว มันจะยิ่งใหญ่อะไร"
"ใครๆ ก็ทำได้!!!"

วันหนึ่ง...
ในงานเลี้ยงฉลองความสำเร็จของ"โคลัมบัส" ที่กษัตริย์สเปนจัดขึ้น
ขุนนางที่หมั่นไส้ "โคลัมบัส" มานาน ก็กระแหนะกระแหนเขา ด้วยเหตุผลเดิมๆ
"แค่เดินเรือ ออกไป แล้วบังเอิญพบแผ่นดินใหม่ที่มีอยู่แล้ว มันจะยิ่งใหญ่อะไร"
"ใครๆ ก็ทำได้!!!"

โคลัมบัส ไม่ตอบโต้ แต่หยิบ "ไข่" ใบหนึ่งขึ้นมา
"ท่านตั้งไข่ใบนี้ให้ได้ซิ"
ขุนนางคนนั้นรับไข่มาและพยามตั้งไข่ให้ได้ แต่เมื่อปล่อยมือ ไข่ก็ล้มทุกครั้ง
"ไม่มีใครตั้งไข่ได้หรอก!!!"
ขุนนางกระแทกเสียงเขียว พร้อมกับท้าทายโคลัมบัส
"หรือท่านตั้งได้!"

โคลัมบัส รับไข่ใบนั้นมา แล้วเคาะเบาๆ
ให้"ไข่"บุบ
จากนั้นก็นำไข่ตั้งบนโต๊ะ
...ไข่ใบนั้นไม่ล้ม........
ขุนนางโวยวายเสียงดังทันที
"แบบนี้ใครๆ ก็ทำได้"
โคลัมบัส "ยิ้ม". ตอบสั้นๆ "แล้วทำไม ท่าน ไม่ ทำ"
ก่อนเดินจากไป..........
......................;..;..............

จาก : ยังหายใจต้องไม่แพ้
โดย : หนุ่มเมืองจันท์





เรื่องที่ 3
คาถา .... พลังบวก....

ณ เมืองแห่งหนึ่ง มีพระราชาและมหาดเล็กคู่ใจ มหาดเล็กเป็นคนคิดบวกสุดๆ
วันหนึ่ง พระราชากำลังทำความสะอาดดาบ เพื่อเตรียมออกไปล่าสัตว์ แต่แล้วพระราชาก็ทำดาบหล่นไปตัดนิ้วหัวแม่เท้าขาด พระราชานึกถึงมหาดเล็กคู่ใจ อยากรู้ว่ามหาดเล็กจะตอบว่าอย่างไร จึงเรียกมหาดเล็กมาถาม

"เจ้าคิดยังไง"
"ดี พะยะค่ะ". มหาดเล็กตอบ

พระราชาได้ฟังคำตอบ โมโหมาก ตะโกนตอบว่า
"อะไรกัน นิ้วหัวแม่เท้าข้าขาด เจ้ายังบังอาจบอกว่าดีอีก!!!"
พระราชาจึงสั่งให้ทหารนำตัวมหาดเล็กไปขัง

จากนั้น พระราชาก็ไปล่าสัตว์กับทหารจำนวนหนึ่งอย่างสนุกสนาน
ขณะที่ล่ากวางนั้น เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น!
มนุษย์กินคนบุกเข้ามาจับพระราชาและทหารเข้าไปไว้ในป่าลึก
เพื่อเป็นอาหารวันละคน วันละคน..... จนวันสุดท้ายเหลือพระราชาองค์เดียว
ขณะที่มนุษย์กินคนกำลังก่อไฟย่างพระราชานั้น เจ้ามนุษย์กินคนก็เหลือบไปเห็นเท้าของพระราชาที่ไม่มี "นิ้วหัวแม่เท้า"
หัวหน้ามนุษย์กินคนจึงบอกว่า "คนนี้ไม่มีหัวแม่เท้า เป็นกาลกิณี กินไม่ได้!!! ปล่อยไป!"
พระราชาจึงเป็นคนเดียวที่รอดจากการถูกมนุษย์กินคนจับกิน. และกลับมาที่พระราชวังได้

เมื่อกลับมาถึงพระราชวังก็นึกถึงมหาดเล็กคู่ใจ
"จริง ที่มันพูดนะ นิ้วเท้าขาดก็ดี. ทำให้รักษาชีวิตไว้ได้"
เมื่อคิดได้ดังนั้น จึงสั่งให้ทหารนำตัวมหาดเล็กเข้าเฝ้า และถามความเห็น

"อยู่ในคุกเป็นอย่างไรบ้าง?"
"ดี พะยะค่ะ".
มหาดเล็กตอบเช่นเคย
"ดียังไงวะ!! ถูกจับขังเนี่ย!!?" พระราชาตะคอกถามด้วยโมโห ปนกับไม่เข้าใจ
"ก็ถ้ากระหม่อมไม่ติดคุก ก็คงถูกมนุษย์กินคนกินไปแล้ว พะยะค่ะ!"
.......
..............
จาก : ถอดรหัสความคิด เพื่อชีวิตที่มีคุณค่า
เขียน : รศ.ดร.ชัยณรงค์ วงศ์ธีรทรัพย์



ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกคนค่ะ  

สู้ๆๆๆ  นร้าาาาาา คร้าาาาาาาาาา

https://www.facebook.com/pages/Office-%E0%B8%8B%E0%B9%88%E0%B8%B2/272092642980798