สักวา มหาสมุทร สุดกว้างใหญ่    โคลัมบัส ผจญภัย ไล่ค้นหา
ล่องเรือไป จนได้เจอ อเมริกา                   แผ่นดินใหม่ ใหญ่ยิ่งกว่า คุ้มค่าจริง
โคลัมบัส กลับบ้านมา น่ายินดี                  คนมากมี หลากหลาย ทั้งชายหญิง
ต่างจัดงาน สรรเสริญให้ ไม่ประวิง            เป็นเกียรติให้ ผู้ใหญ่ยิ่ง สิงห์ทะเล

คนทั่วไป ยกให้เป็น เช่นฮีโร่                     แต่ขุนนาง กลับโมโห คอยหักเห
ด้วยอิจฉา หาเรื่องกัน อยู่ยันเต                ค่อนขอดไป ให้สรวญเส เฮฮากัน
ในงานเลี้ยง ขุนนางด่า คอยว่าร้าย          แค่เดินเรือ เรื่องง่ายๆ ใช่สร้างสรรค์
แผ่นดินใหม่ ไม่เห็นแปลก คอยแดรกดัน โชคของมัน ดันพบได้ โดยบังเอิญ

"เรื่องแบบนี้ ใครๆ ก็ทำได้ !"               เลิกกราบไหว้ บูชามัน เลิกสรรเสริญ
ล่องเรือมั่ว หัวไม่ใช้ ง่ายเหลือเกิน          พวกขุนนาง ถากถางเพลิน จำเริญใจ
โคลัมบัส ใช่อัดอั้น ท่านหัวเราะ              แล้วยิ้มเยาะ อยากเฉาะกลับ ให้จับไข้
จึงหยิบไข่ ในงาน มาสองใบ                  ท้าขุนนาง จงตั้งไข่ ให้ซ้อนกัน

เจองี้เข้า เหล่าขุนนาง ต่างส่ายหน้า      ปริศนา ใครจะแก้ คงแค่ฝัน
ใครตั้งไข่ ให้ซ้อนได้ ไม่มีวัน                 แล้วท่านนั้น ตั้งปัญหา สามารฤา ?
โคลัมบัส จึงจัดให้ ในทันที                    ปัญหานี้ แก้ง่ายๆ สบายบรื๋อ
หยิบไข่มา หนึ่งใบ ไม่ยึกยือ                  ใช้นิ้วมือ ดีดหัวท้าย ไข่บุบเลย

แล้วก็วาง ตั้งไข่บุบ ให้เป็นฐาน             แล้วจัดการ วางอีกใบ ซ้อนไปเฉย
เหล่าขุนนาง ต่างโวยวาย ไม่ชมเชย     กลับเยาะเย้ย เฉลยมา น่าขำจริง
"ทำแบบนี้ ใครๆ ก็ทำได้ !"               โคลัมบัส ยกมือไหว้ ถ้าง่ายยิ่ง
"แล้วทำไม ท่านไม่ทำ?" ถามจริงๆ   เหมือนหนูวิ่ง ยิ่งถีบจักร ยิ่งดักดาน

พวกท่านคิด ติดในกรอบ ชอบเสียดสี   พูดอวดดี ทำไม่ได้ ไม่กล้าหาญ
คงจะชอบ ติดกรอบไป จนวายปราณ   น่าสงสาร ท่านนั้นคิด ติดกะลา
ขอให้เม่า กล้าเข้าไว้ ไปตามฝัน          กล้าฝ่าฟัน คลื่นลมไป ไม่ผวา
คิดแล้วทำ โคลัมบัส ล่องนาวา           ได้ค้นพบ อเมริกา เพราะกล้าเอย



หลายคนว่า ที่โคลัมบัสพบอเมริกา เป็นแค่เรื่องบังเอิญครับ
ความจริง ก็บังเอิญอยู่ เพราะตอนแรกนั้น โคลัมบัสคิดว่าจะล่องเรือไปอินเดียหรือจีน
แต่ไม่ว่าจะเป็นเรื่องบังเอิญหรือไม่ ก็เป็นการค้นพบอันยิ่งใหญ่
ถ้าโคลัมบัสไม่หาญกล้า ฝ่าคลื่นลมออกเรือไป ก็คงไม่ค้นพบอเมริกาหรอกครับ

นักลงทุนหลายคน ประสบความสำเร็จ ได้เป็นมหาเศรษฐีจากตลาดหุ้น
บางคนก็อิจฉา หาว่า เผอิญถือหุ้นถูกตัว ประสบความสำเร็จได้เพราะโชค เพราะบังเอิญ
"โอ๊ย...ไอ้คนนั้นน่ะเร้อ เผอิญเขาถือหุ้น XXX เอาไว้ แล้วหุ้นมันขึ้นไปสิบเด้งเอง มันไม่ได้เก่งหรอก"
ความจริง "ไอ้คนนั้น" เขากล้าซื้อหุ้นตัวที่เขาเชื่อมั่นว่าจะไป และกล้าถือไว้จนได้สิบเด้งต่างหาก
ไม่ใช่โชคดี หรือ บังเอิญหรอกนะครับ

วันนี้ยาวมาก ชดเชยเมื่อวานที่ไม่ได้โพสต์สักวา แค่นี้ก่อนนะครับ
ขอให้ทุกท่านเชื่อมั่นและกล้าหาญถือหุ้นที่ดีของท่าน และพบกับหุ้นสิบเด้งตามที่ฝันไว้นะครับ