สวัสดีค่ะ
วันนี้ขอมาระบายหน่อย รู้สึกเหนื่อยและหมดกำลังใจเป็นอย่างมาก...
ขอแนะนำตัวนิดนึงว่า เราเป็นครูในโรงเรียนแห่งหนึ่งในชนบท เป็นโรงเรียนใกล้บ้านค่ะ เราสอนวิชาคณิตม.ต้น โดยโรงเรียนเรานั้นม.ต้นจะแยกห้องหญิงล้วน กับชายล้วนค่ะ วันไหนที่เราได้สอนห้องหญิงล้วนเราจะมีความสุขมาก นักเรียนตั้งใจเรียน นั่งทำงานเรียบร้อย วันไหนที่ได้สอนห้องชายล้วยจะรู้สึกหมดกำลังใจมากๆเลย เพราะนักเรียนชายส่วนมากจะไม่ตั้งใจเรียน คือเราอาจจะเป็นครูผู้หญิงที่ตัวเล็กหน่อย เลยทำให้ดูไม่น่าเกรงขามรึเปล่า เราคิดแบบนั้น
เราจะบรรยายสภาพในห้องเรียนให้ฟังนะคะ
พอเข้าสอน นร.ก็มาขอเข้าห้องน้ำราวๆ2-3คน เราก็ให้ไป เข้าห้องก็บอกเคารพครู เช็คชื่อ ช่วงนี้ยังเงียบดี แต่พอเริ่มเข้าสู่บทเรียนเท่านั้นแหล่ะ มาแล้ว เสียงคุย เล่นกัน ดีดหนังยางใส่กัน ไล่จับ คือ พอดุทีนึงก็เงียบไปทีนึง สักพักก็จะหายไปทีละคนๆ คือนักเรียนไม่นั่งที่เลย แล้วเวลาเราพูดเราก็ต้องตะเบ็งเสียงเพื่อต่อสู้กับเสียงนร.อีกราวๆ20คนที่ไม่ตั้งใจเรียน บางทีอยากจะกรี้ดออกมา - - วันไหนที่เราสอนห้องชายล้วนเราจะรู้สึกว่าเราเป็นครูที่ไม่เอาไหนมากๆ ทำไมเราควบคุมชั้นเรียนไม่ได้นะ ต้องทำยังไง? หักคะแนนก็แล้ว ก็ได้แปปนึง แล้วอาการเดิมก็มาอีก ตีก็ช่วยได้นิดนึง แต่เราไม่ค่อยชอบการตี เพราะรู้สึกว่ามันไม่ได้ทำให้นักเรียนมีจิตสำนึกเพิ่มมาเลย
อย่างวันนี้เราอธิบายหน้ากระดาน มีตัวอย่างให้ แล้วเราก็ให้นักเรียนทำแบบฝึกหัดในใบงาน ก็มีคนสนใจจะทำแค่ 5-6 คน นอกนั้นคุย พอเราถามว่าไม่ทำเหรอคะ นักเรียนก็จะถามว่าให้ทำอะไร ? คือ.....มันทำให้เราต้องอดทนกับสภาพแบบนี้มากจริงๆ พอเราบอกว่าถ้าใครไม่ทำครูจะจดชื่อแล้วให้ครูประจำชั้นจัดการ นักเรียนก็แสดงท่าทีไม่พอใจ แบบว่าโกรธที่เราจะจดชื่อ ซึ่งตอนที่เราบอกว่าให้นั่งทำแบบฝึกหัดดีๆก็ไม่ยอมทำกัน พิมพ์ไปแล้วอย่างจะร้องไห้จริงๆเลย
ระดับความไม่ตั้งใจเรียนจะมากน้อยตามระดับชั้นที่เรียน ม.1 ชายล้วน ก็ปวดหัวที่สุด ม.2 ชายล้วน ก็ปวดหัวรองลงมา ม.3 ชายล้วน ก็ปวดหัวเบาที่สุด คือคุณเข้าใจมั้ยว่าสภาพแวดล้อมของนักเรียนในเมืองกับชนบทมันค่อนข้างต่างกัน อาจจะไม่ทุกที่นะ แต่เราหมายถึงส่วนใหญ่ อีกอย่างโรงเรียนเราไม่ได้รับสมัครโดยการคัดเลือกนักเรียน ใครมาสมัครก็รับหมด ทำให้ต้องเจอกับนักเรียนทุกสภาพ มีตั้งแต่เด็กที่ตั้งใจเรียนยันเด็กที่ติดบุหรี่ ติดน้ำกระท่อม (มีตั้งแต่ระดับม.1- ม.6)
ไม่รู้สิรู้สึกท้อมากๆเลย รู้สึกไม่อยากสอนนักเรียนชายล้วนเลย แต่มันก็เลือกไม่ได้ เราคงเป็นครูที่ไม่มีศักยภาพจริงๆนั่นแหละ
บางทีเราก็คิดนะ เราอยากให้คนที่สอนเก่งๆลองมาสอนนักเรียนชายล้วนโรงเรียนเราในวิชาที่เราสอนดู เผื่อว่าอาจจะดีกว่าที่เราสอนก็เป็นได้
มีใครพอจะแนะนำอะไรได้บ้างมั้ยคะ
รู้สึกเหนื่อยกับการเป็นครู
วันนี้ขอมาระบายหน่อย รู้สึกเหนื่อยและหมดกำลังใจเป็นอย่างมาก...
ขอแนะนำตัวนิดนึงว่า เราเป็นครูในโรงเรียนแห่งหนึ่งในชนบท เป็นโรงเรียนใกล้บ้านค่ะ เราสอนวิชาคณิตม.ต้น โดยโรงเรียนเรานั้นม.ต้นจะแยกห้องหญิงล้วน กับชายล้วนค่ะ วันไหนที่เราได้สอนห้องหญิงล้วนเราจะมีความสุขมาก นักเรียนตั้งใจเรียน นั่งทำงานเรียบร้อย วันไหนที่ได้สอนห้องชายล้วยจะรู้สึกหมดกำลังใจมากๆเลย เพราะนักเรียนชายส่วนมากจะไม่ตั้งใจเรียน คือเราอาจจะเป็นครูผู้หญิงที่ตัวเล็กหน่อย เลยทำให้ดูไม่น่าเกรงขามรึเปล่า เราคิดแบบนั้น
เราจะบรรยายสภาพในห้องเรียนให้ฟังนะคะ
พอเข้าสอน นร.ก็มาขอเข้าห้องน้ำราวๆ2-3คน เราก็ให้ไป เข้าห้องก็บอกเคารพครู เช็คชื่อ ช่วงนี้ยังเงียบดี แต่พอเริ่มเข้าสู่บทเรียนเท่านั้นแหล่ะ มาแล้ว เสียงคุย เล่นกัน ดีดหนังยางใส่กัน ไล่จับ คือ พอดุทีนึงก็เงียบไปทีนึง สักพักก็จะหายไปทีละคนๆ คือนักเรียนไม่นั่งที่เลย แล้วเวลาเราพูดเราก็ต้องตะเบ็งเสียงเพื่อต่อสู้กับเสียงนร.อีกราวๆ20คนที่ไม่ตั้งใจเรียน บางทีอยากจะกรี้ดออกมา - - วันไหนที่เราสอนห้องชายล้วนเราจะรู้สึกว่าเราเป็นครูที่ไม่เอาไหนมากๆ ทำไมเราควบคุมชั้นเรียนไม่ได้นะ ต้องทำยังไง? หักคะแนนก็แล้ว ก็ได้แปปนึง แล้วอาการเดิมก็มาอีก ตีก็ช่วยได้นิดนึง แต่เราไม่ค่อยชอบการตี เพราะรู้สึกว่ามันไม่ได้ทำให้นักเรียนมีจิตสำนึกเพิ่มมาเลย
อย่างวันนี้เราอธิบายหน้ากระดาน มีตัวอย่างให้ แล้วเราก็ให้นักเรียนทำแบบฝึกหัดในใบงาน ก็มีคนสนใจจะทำแค่ 5-6 คน นอกนั้นคุย พอเราถามว่าไม่ทำเหรอคะ นักเรียนก็จะถามว่าให้ทำอะไร ? คือ.....มันทำให้เราต้องอดทนกับสภาพแบบนี้มากจริงๆ พอเราบอกว่าถ้าใครไม่ทำครูจะจดชื่อแล้วให้ครูประจำชั้นจัดการ นักเรียนก็แสดงท่าทีไม่พอใจ แบบว่าโกรธที่เราจะจดชื่อ ซึ่งตอนที่เราบอกว่าให้นั่งทำแบบฝึกหัดดีๆก็ไม่ยอมทำกัน พิมพ์ไปแล้วอย่างจะร้องไห้จริงๆเลย
ระดับความไม่ตั้งใจเรียนจะมากน้อยตามระดับชั้นที่เรียน ม.1 ชายล้วน ก็ปวดหัวที่สุด ม.2 ชายล้วน ก็ปวดหัวรองลงมา ม.3 ชายล้วน ก็ปวดหัวเบาที่สุด คือคุณเข้าใจมั้ยว่าสภาพแวดล้อมของนักเรียนในเมืองกับชนบทมันค่อนข้างต่างกัน อาจจะไม่ทุกที่นะ แต่เราหมายถึงส่วนใหญ่ อีกอย่างโรงเรียนเราไม่ได้รับสมัครโดยการคัดเลือกนักเรียน ใครมาสมัครก็รับหมด ทำให้ต้องเจอกับนักเรียนทุกสภาพ มีตั้งแต่เด็กที่ตั้งใจเรียนยันเด็กที่ติดบุหรี่ ติดน้ำกระท่อม (มีตั้งแต่ระดับม.1- ม.6)
ไม่รู้สิรู้สึกท้อมากๆเลย รู้สึกไม่อยากสอนนักเรียนชายล้วนเลย แต่มันก็เลือกไม่ได้ เราคงเป็นครูที่ไม่มีศักยภาพจริงๆนั่นแหละ
บางทีเราก็คิดนะ เราอยากให้คนที่สอนเก่งๆลองมาสอนนักเรียนชายล้วนโรงเรียนเราในวิชาที่เราสอนดู เผื่อว่าอาจจะดีกว่าที่เราสอนก็เป็นได้
มีใครพอจะแนะนำอะไรได้บ้างมั้ยคะ