อยากจะบอกว่า ตอนนี้น้องเชาว์งานเยอะมาก กับการเรียนปีสุดท้าย ตอนนี้กำลังฝึกสอน เด็กนักเรียนชั้นมัธยมอยู่และสอนห้องการศึกษาพิเศษ ซึ่งหลายๆอย่างในระบบโรงเรียน มันเครียดงานเอกสารเยอะมาก ก็เลยขอพักผ่อนด้วยการไปเที่ยวทุ่งทานตะวันสวยๆ กับทัวร์รถไฟซะหน่อย จะได้มีแรงกับมาสู้งานเทอมสุดท้ายที่ต้องฝึกสอนซะหน่อย
ที่มาของทฤษฎีนี้เกิดจากการไปเที่ยวเนี้ยแหละครับ ถามว่าได้อะไร พ่อแม่เด็กพิเศษรวมตัวกันชวนไปเที่ยวกับทัวร์รถไฟที่ทุ่งทานตะวัน และก็ได้พูดคุยกันระหว่างนั่งรถไฟ ที่จริงถ้าไปกันน้อยๆ ไม่สนุกหรอก กลุ่มพ่อแม่เด็กพิเศษก็เลยไปกันรวม 7 ครอบครัว สนุกมากๆเลยละ ทีนี้ผมก็คุยกับคุณแม่ท่านนึ่งที่มีลูกเป็นเด็กพิเศษ ทำให้สมองของผมคิดได้ว่า ผมควรจะบอกกับพ่อแม่เด็กพิเศษยังไงที่จะสามารถทำให้ลูกที่เป็นเด็กออทิสติกที่พัฒนาการที่ดีขึ้น และสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ในสังคมที่โหดร้ายเช่นนี้ ทำไมผมจึงใช่คำว่าโหดร้ายละ เพราะจริงๆแล้วในบรรดาเด็กออทิสติกที่ผมก็เป็นและน้องเป็นพวกเราก็เปรียบดัง ผ้าขาวที่สะอาด ไม่รับรู้ัเกี่ยวกับสังคม การอิจฉากัน แก่งแย่ง ดูถูก เหยียบหยามกัน นั้นเป็นสิ่งที่ผมรู้สึกมาตลอดว่า ทำไมนะคนปกติมีจิตใจกันแบบนี้นะ ทำไมต้องสอนเลห์เหลี่ยมให้กับเด็กออทิสติกด้วย คำตอบทุกคนน่าจะรู้ดีอยู่แล้วว่าทำไม
จริงๆทฤษฏีนี้ ต้องขอบอกก่อนว่า น้องเชาว์เป็นคนคิดเอง ไม่ได้ผูกกับหลักวิชาการของใคร และไม่ได้ทำให้ถูกต้องตามหลักความคิดใคร ถ้าหากว่าจะแย้งก็สามารถแย้งได้นะครับ หรือถ้าไม่พอใจ ผมก็ขอโทษไว้นะตรงนี้ด้วยนะครับ
ทฤษฏี หัด ปล่อย วาง บันได 3 ขั้นสู่การพัฒนาชีวิตของเด็กออทิสติก
1.หัด
หมายถึง การฝึกเรื่องง่ายๆ ทุกอย่างที่พื้นฐานจำเป็นในการใช้ชีวิต เช่น กินข้าว อาบน้ำ ซื้อของ การเล่น กระโดด เคลื่อนไหวร่างกาย การพูด ในขั้นนี้ น้องเชาว์จะยกตัวอย่างให้ฟัง ตัวผมเองยังไม่สามารถตัดเล็บตัวเองได้ แม่ผมจะต้องสอนถึงวิธีการตัดเล็บที่ถูกต้อง อย่างแรกคือ อุปกรณ์ก็จะมี กรรไกรตัดเล็บ พอได้แล้วก็สอนวิธีตัดเล็บ ตัดอย่างไร ทุกจุดเหมือนวีดิโอจนเสร็จ คำถามคือว่าจะเริ่มฝึกบันไดขั้นแรกได้อย่างไร
สิ่งแรกเลยที่คุณพ่อคุณแม่ต้องเตรียมคือ พัฒนาการการของลูกปัจจุบันว่าเป็นอย่างไร อย่างไหนทำได้ อย่างไหนทำไม่ได้ อย่างกินข้าวยังกินไม่เป็นจะสอนยังไง จากนั้นให้เรียงลำดับจากสิ่งที่จำเป็นต้องฝึกในชีวิตมากที่สุดไปหาสิ่งที่ต้องฝึกในชีวิตน้อยที่สุด ซึ่งพื้นฐานแต่ละครอบครัวไม่เหมือนกันในการทำขั้นนี้ อย่างแรกสิ่งที่จะต้องเตรียมใจเมื่อฝึก ลูกคุณพ่อคุณแม่จะไม่ให้ความร่วมมือ คือต้องเข้าใจก่อนว่า คนเราทุกคนก็มีอารมณ์ อยากทำ ไม่อยากทำกันทั้งนั้น แม้กระทั้งเด็กออทิสติกเองก็ไม่เว้น ชะนั้นคุณพ่อคุณแม่จะต้องอดทน ไม่รีบร้อนหรือปล่อยจนเกินไป วิธีเหล่านี้ใช้เวลามาก อาจเป็นเดือน เป็นปี หรือหลายๆปี สิ่งสำคัญคือตั่งมั่น แน่วแน่ และมั่นคง เป็นกุญแจสำคัญที่จะทำให้ลูกที่เป็นเด็กออทิสติก สามารถที่ผ่านขั้นนี้ไปได้
ส่วนเรื่องของการฝึกกิจกรรมประจำวัน คุณพ่อคุณแม่สามารถไปหาหนังสือสอนเด็กออทิสติกได้ หรืออาจจะหาคำแนะนำทางกลุ่มเด็กพิเศษตาม Facebook และอื่นได้ ข้อควรระวังคือ อย่าหวังแต่ผลลัพธ์(หมายถึง เช่นลูกทำไม่ดี หรือทำอีกวิธีนึ่งก็ไม่ควรที่จะต่อว่า หรือสั่ง ไม่นั้นลูกออทิสติกของคุณพ่อคุณแม่จะได้ลูกเป็นหุ่นยนต์แน่) สิ่งที่ฝึกส่วนใหญ่ ผมแนะนำว่า เป็นเกี่ยวกับการดำรงชีพพื้นฐานที่กล่าวข้าวต้นไว้นั้นเอง
สุดท้ายเมื่อลูกคุณพ่อคุณแม่ก้าวข้ามขั้นนี้ไปได้ คุณพ่อคุณแม่จะพบกับด่านใหม่ ที่ยาก โหดขึ้น ไปอีกขั้น (แนะนำให้ไปลองเล่นเกม candy crush soda saga ด่าน 100+ ดูโหดจริงๆ 555)
เหลืออีก 2 ตัว เอาไว้ก่อน พรุ่งนี้ผมจะเข้ามาเขียนช่วงเย็นๆ ถ้าไม่ติดธุระอะไร นะครับ ช่วงนี้ปีใหม่ ก็ขอให้คุณพ่อคุณแม่คุณคนรักษาสุขภาพทั้งตัวเองและลูกๆด้วยนะครับ ผมเองเวลาก็ว่างน้อยเหลือเกิน เนี้ยแผนการสอนยังไม่เสร็จเลย ต้องส่งรองผอ. เค้าเนี้ย นะครับ สิ่งที่ทำผิดพลาดกับตัวลุกเอง ก็จบแค่ปีนี้ เริ่มต้นใหม่ ปีหน้า เข้าใจในตัวลูกมากๆ เค้ารอเวลาที่คุณพ่อคุณแม่เข้าใจเค้า เด็กออทิสติกละเปรียบเหมือนผ้าขาวใหม่ที่รอให้คุณพ่อคุณแม่เติมเต็มอยู่นะครับ สิ่งสำคัญคือ เชื่อมั่นและก้าวไปพร้อมกับลูก และเมื่อลูกคุณพ่อคุณแม่ที่เป็นออทิสติก ดำรงชีวิตอยู่ได้ เมื่อนั้นความสุขที่ได้พาเค้าก้าวนั้น จะได้ยิ่งกว่า จะภูมิใจยิ่งว่าถูกหวย 100,000,000 จนไปถึงเอพภพเลยนะครับ
แชร์ทฤษฏีดีๆที่คิดได้บนรถไฟ กับมิตรภาพของเด็กกลุ่มออทิสติกอย่างผม กับชื่อทฤษฏีว่า"หัด ปล่อย วาง"
อยากจะบอกว่า ตอนนี้น้องเชาว์งานเยอะมาก กับการเรียนปีสุดท้าย ตอนนี้กำลังฝึกสอน เด็กนักเรียนชั้นมัธยมอยู่และสอนห้องการศึกษาพิเศษ ซึ่งหลายๆอย่างในระบบโรงเรียน มันเครียดงานเอกสารเยอะมาก ก็เลยขอพักผ่อนด้วยการไปเที่ยวทุ่งทานตะวันสวยๆ กับทัวร์รถไฟซะหน่อย จะได้มีแรงกับมาสู้งานเทอมสุดท้ายที่ต้องฝึกสอนซะหน่อย
ที่มาของทฤษฎีนี้เกิดจากการไปเที่ยวเนี้ยแหละครับ ถามว่าได้อะไร พ่อแม่เด็กพิเศษรวมตัวกันชวนไปเที่ยวกับทัวร์รถไฟที่ทุ่งทานตะวัน และก็ได้พูดคุยกันระหว่างนั่งรถไฟ ที่จริงถ้าไปกันน้อยๆ ไม่สนุกหรอก กลุ่มพ่อแม่เด็กพิเศษก็เลยไปกันรวม 7 ครอบครัว สนุกมากๆเลยละ ทีนี้ผมก็คุยกับคุณแม่ท่านนึ่งที่มีลูกเป็นเด็กพิเศษ ทำให้สมองของผมคิดได้ว่า ผมควรจะบอกกับพ่อแม่เด็กพิเศษยังไงที่จะสามารถทำให้ลูกที่เป็นเด็กออทิสติกที่พัฒนาการที่ดีขึ้น และสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ในสังคมที่โหดร้ายเช่นนี้ ทำไมผมจึงใช่คำว่าโหดร้ายละ เพราะจริงๆแล้วในบรรดาเด็กออทิสติกที่ผมก็เป็นและน้องเป็นพวกเราก็เปรียบดัง ผ้าขาวที่สะอาด ไม่รับรู้ัเกี่ยวกับสังคม การอิจฉากัน แก่งแย่ง ดูถูก เหยียบหยามกัน นั้นเป็นสิ่งที่ผมรู้สึกมาตลอดว่า ทำไมนะคนปกติมีจิตใจกันแบบนี้นะ ทำไมต้องสอนเลห์เหลี่ยมให้กับเด็กออทิสติกด้วย คำตอบทุกคนน่าจะรู้ดีอยู่แล้วว่าทำไม
จริงๆทฤษฏีนี้ ต้องขอบอกก่อนว่า น้องเชาว์เป็นคนคิดเอง ไม่ได้ผูกกับหลักวิชาการของใคร และไม่ได้ทำให้ถูกต้องตามหลักความคิดใคร ถ้าหากว่าจะแย้งก็สามารถแย้งได้นะครับ หรือถ้าไม่พอใจ ผมก็ขอโทษไว้นะตรงนี้ด้วยนะครับ
ทฤษฏี หัด ปล่อย วาง บันได 3 ขั้นสู่การพัฒนาชีวิตของเด็กออทิสติก
1.หัด
หมายถึง การฝึกเรื่องง่ายๆ ทุกอย่างที่พื้นฐานจำเป็นในการใช้ชีวิต เช่น กินข้าว อาบน้ำ ซื้อของ การเล่น กระโดด เคลื่อนไหวร่างกาย การพูด ในขั้นนี้ น้องเชาว์จะยกตัวอย่างให้ฟัง ตัวผมเองยังไม่สามารถตัดเล็บตัวเองได้ แม่ผมจะต้องสอนถึงวิธีการตัดเล็บที่ถูกต้อง อย่างแรกคือ อุปกรณ์ก็จะมี กรรไกรตัดเล็บ พอได้แล้วก็สอนวิธีตัดเล็บ ตัดอย่างไร ทุกจุดเหมือนวีดิโอจนเสร็จ คำถามคือว่าจะเริ่มฝึกบันไดขั้นแรกได้อย่างไร
สิ่งแรกเลยที่คุณพ่อคุณแม่ต้องเตรียมคือ พัฒนาการการของลูกปัจจุบันว่าเป็นอย่างไร อย่างไหนทำได้ อย่างไหนทำไม่ได้ อย่างกินข้าวยังกินไม่เป็นจะสอนยังไง จากนั้นให้เรียงลำดับจากสิ่งที่จำเป็นต้องฝึกในชีวิตมากที่สุดไปหาสิ่งที่ต้องฝึกในชีวิตน้อยที่สุด ซึ่งพื้นฐานแต่ละครอบครัวไม่เหมือนกันในการทำขั้นนี้ อย่างแรกสิ่งที่จะต้องเตรียมใจเมื่อฝึก ลูกคุณพ่อคุณแม่จะไม่ให้ความร่วมมือ คือต้องเข้าใจก่อนว่า คนเราทุกคนก็มีอารมณ์ อยากทำ ไม่อยากทำกันทั้งนั้น แม้กระทั้งเด็กออทิสติกเองก็ไม่เว้น ชะนั้นคุณพ่อคุณแม่จะต้องอดทน ไม่รีบร้อนหรือปล่อยจนเกินไป วิธีเหล่านี้ใช้เวลามาก อาจเป็นเดือน เป็นปี หรือหลายๆปี สิ่งสำคัญคือตั่งมั่น แน่วแน่ และมั่นคง เป็นกุญแจสำคัญที่จะทำให้ลูกที่เป็นเด็กออทิสติก สามารถที่ผ่านขั้นนี้ไปได้
ส่วนเรื่องของการฝึกกิจกรรมประจำวัน คุณพ่อคุณแม่สามารถไปหาหนังสือสอนเด็กออทิสติกได้ หรืออาจจะหาคำแนะนำทางกลุ่มเด็กพิเศษตาม Facebook และอื่นได้ ข้อควรระวังคือ อย่าหวังแต่ผลลัพธ์(หมายถึง เช่นลูกทำไม่ดี หรือทำอีกวิธีนึ่งก็ไม่ควรที่จะต่อว่า หรือสั่ง ไม่นั้นลูกออทิสติกของคุณพ่อคุณแม่จะได้ลูกเป็นหุ่นยนต์แน่) สิ่งที่ฝึกส่วนใหญ่ ผมแนะนำว่า เป็นเกี่ยวกับการดำรงชีพพื้นฐานที่กล่าวข้าวต้นไว้นั้นเอง
สุดท้ายเมื่อลูกคุณพ่อคุณแม่ก้าวข้ามขั้นนี้ไปได้ คุณพ่อคุณแม่จะพบกับด่านใหม่ ที่ยาก โหดขึ้น ไปอีกขั้น (แนะนำให้ไปลองเล่นเกม candy crush soda saga ด่าน 100+ ดูโหดจริงๆ 555)
เหลืออีก 2 ตัว เอาไว้ก่อน พรุ่งนี้ผมจะเข้ามาเขียนช่วงเย็นๆ ถ้าไม่ติดธุระอะไร นะครับ ช่วงนี้ปีใหม่ ก็ขอให้คุณพ่อคุณแม่คุณคนรักษาสุขภาพทั้งตัวเองและลูกๆด้วยนะครับ ผมเองเวลาก็ว่างน้อยเหลือเกิน เนี้ยแผนการสอนยังไม่เสร็จเลย ต้องส่งรองผอ. เค้าเนี้ย นะครับ สิ่งที่ทำผิดพลาดกับตัวลุกเอง ก็จบแค่ปีนี้ เริ่มต้นใหม่ ปีหน้า เข้าใจในตัวลูกมากๆ เค้ารอเวลาที่คุณพ่อคุณแม่เข้าใจเค้า เด็กออทิสติกละเปรียบเหมือนผ้าขาวใหม่ที่รอให้คุณพ่อคุณแม่เติมเต็มอยู่นะครับ สิ่งสำคัญคือ เชื่อมั่นและก้าวไปพร้อมกับลูก และเมื่อลูกคุณพ่อคุณแม่ที่เป็นออทิสติก ดำรงชีวิตอยู่ได้ เมื่อนั้นความสุขที่ได้พาเค้าก้าวนั้น จะได้ยิ่งกว่า จะภูมิใจยิ่งว่าถูกหวย 100,000,000 จนไปถึงเอพภพเลยนะครับ