อายุ 24 คะ

เริ่มรู้ตัวเมื่อตอนมัธยมต้นเคยดูหนังเกี่ยวกับวันสิ้นโลกพอดูจบก็ตระหนักได้ว่าสักวันต้องตาย

ตอนนั้นร้องไห้เลยค่ะ ร้อง ร้องหนักมาก เสร็จแล้วก็นั่งนิ่งๆเป็นวันๆไม่ขยับไปไหน น้ำตาก็ไหลออกมาตลอด

คิดแต่ว่าไม่ยากตาย ไม่อยากหายไป ถ้าหายไปก็คือหายไปเลยนะ ไม่รู้สึกอีกแล้ว....หาย

ยอมแลกทุกอย่างคะเพื่อไม่ให้ต้องตาย

ถ้าสักวันต้องตาย 'ทำไมไม่ตายสะตั้งแต่วันนี้' ต่างกันตรงไหน เกิดมาทำไม

เอาแล้วคะ...เริ่มมีความรู้สึกอยากฆ่าตัวตาย

ตอนนั้นจำไม่ได้แล้วคะ ว่าหายจากความรู้สึก 'กลัวตาย' ตอนนั้นมาได้ยังไง

แต่จะเป็นเป็นระยะๆคะเวลาไปเจออะไรมากระตุ้นแล้วตระหนักได้ว่าต้องตาย

แล้วความรู้สึกมันทรมานมาก ร้องไห้ เสียใจ เศร้า

นี่มาตั้งกระทู้เพราะเพิ่งดู 'edge of tomorrow' เมื่อวานคะ

ตอนแรกก็มันส์สะเด็ดเลย พอพระเอกตายห่านบ่อยเข้าบ่อยเข้าเท่านั้นแหละคะ อารมณ์มาเต็ม ..กลัวตาย

ปิดหนัง ร้องไห้

บอกก่อนว่า จขกท ห่างไกลจากคำนิยามของคนเก็บตัวมากคะ

ชีวิตไร้ความเศร้า ( มีไม่กี่เรื่องที่ทำร้องไห้ได้ ..แมวตาย กับ กลัวตายนี่แหละคะ)

เฟรนลี่แบบขั้นสุดยอด มีความสามารถพิเศษคือทำให้คนรัก...

เป็นแบบแพคเกอร์คะ เป็นคนง่ายๆ เที่ยวนอนคืนละ หนึ่งดอล สองดอล สบายมาก นอนข้างถนนก็นอนมาแล้ว รับนักท่องเที่ยวแปลกหน้าที่หลงทางมานอนที่ห้องก็ทำมาแล้ว

คือถ้า ณ ตอนนั้น ไม่ตระหนักว่าต้องตาย ก็ทำทุกอย่างบ้าระห่ำ แบบไม่คิดอะไรเลยจริงๆ

เพื่อนชอบถามว่า ไปเที่ยวขนาดนั้น โบกรถขนาดนั้น นอนแบบนั้น ไม่กลัวตายเลยรึไง

มีใครเป็นแบบเราไหมคะ อยากเห็นวิธีที่ใช้รับมือกับโรคกลัวความตาย จากคนอื่นดูบ้างคะ

ปัจจุบัน ใช้วิธีพยายามทำใจให้เย็นลงคะ แล้วก็ออกไปเจอคนที่เดินถนนไปมา แล้วพูดกับตัวเองว่า 'นี่ไง คนพวกนี้ก็ต้องตายเหมือนเรานั่นแหละ ไม่ใช่เราคนเดียวสะหน่อย'

หรือไม่ก็ ทำทุกวินาทีให้ชีวิตมีความสุขที่สุดคะ

เป็นมนุษย์กิจกรรม(ทำขนม เรียนสปา เย็บผ้า เขียนแบบ ขายของในเกม ขายของออนไลน์ เรียนว่ายน้ำ ดำน้ำ ภาษญี่ปุ่น อังกษ ดีท๊อกซิ บลาๆ)
เป็นมนุษย์ทำงาน (บางวันนอนวันละสอง ชม เพราะไปหางานพาทไทมอีกที่ทำ)

มาแชร์กันนะคะ

ตอนนี้ จขกท ดีขึ้นแล้วคะ เพราะแฟนบอกว่า จะกอด จนกว่าความกลัวเราจะหายไป ช่วงที่เขากอดเราอะไรก็มาเอาเราไปไม่ได้ จะความตายก็เถอะ 'Sorry god but this girl is mine!!' ฮา เจอเน่าไปความกลัวหายหมดคะ