ขอบคุณภาพจาก Google เครดิตตามภาพค่ะ
. ความเอ๋ยความรัก ว่าหวานหนักแลหมองหม่นคนเล่าขาน
. ยามสมหวังเปรียบดั่งดอกไม้บาน สุขสราญดวงจิตคิดฝันไป
. ยามผิดหวังน้ำตาโศกไหลโชกหน้า เหมือนดอกไม้โรยราพาสงสัย
. อันแท้จริงความรักเป็นเช่นไร สุขทุกข์ไซร้ปะปนในฤทัยเอย
. รักเอ๋ยรักแท้ รักใดเล่าจะแน่เท่าแม่รัก
. รักที่มีแต่ให้ใจแน่นหนัก คอยปกปักษ์ห่วงลูกไม่แคล้วคลาย
. กล่าวความรักของพ่อไม่น้อยหน้า ใช้เหงื่อแลกเงินตราไม่เหนื่อยหน่าย
. หวังเพียงให้ลูกได้อยู่สบาย ลำบากกายแต่สุขใจเพราะลูกเอย
. รักเอ๋ยรักมั่น คอยเสกสรรความรู้ให้ลูกศิษย์
. ได้ติดตัวไว้ใช้เลี้ยงชีวิต ยอมอุทิศกายใจนั้นคือครู
. โดนเปรียบเปรยว่าเป็นแค่เรือจ้าง ล่องลอยคว้างเคว้งไปไม่ควรคู่
. แท้จริงแล้วเป็นหางเสือนำทางอยู่ ให้ไปสู่ฝั่งฝันของศิษย์เอย
. รักเอ๋ยรักจริง รักไม่ทิ้งไม่เก่าคือรักเพื่อน
. เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขไม่ลืมเลือน ถึงฟั่นเฟือนยังไงก็เพื่อนกัน
. คอยปรึกษาเล่าถามความเป็นอยู่ คอยเฝ้าดูห่วงห่างไม่แปรผัน
. เพราะใจนั้นยังคงผูกสัมพันธ์ หวังสักวันต้องได้พบเจอเอย
. รักเอ๋ยรักหวาน จะวันนี้เมื่อวานก็รักอยู่
. ตอนรักกันห่วงหาคอยเคียงคู่ รักหนุ่มสาวเฝ้าดูห่วงอาทร
. พอเนิ่นนานความหวานก็จางหาย หมดความหมายลืมสิ้นเรื่องวันก่อน
. วัยรุ่นนั้นอารมณ์ไม่แน่นอน พึงสังวรรักด้วยเข้าใจเอย
***รักนั้นมีหลากหลาย นิยามรักไม่ได้มีเพียงแค่รักของหญิงชาย ยังมีรักอีกมากมายที่เราพบเจอ
แต่อาจหลงลืมไป เพราะมองแค่จุดๆเดียว ^^ *** กลอนดอกสร้อยนี้แต่งไว้นานแล้ว
แต่งร่วมกับเพื่อนคนหนึ่งค่ะ (นาย ม.) แล้วนิยามความรักของตัวท่านเป็นแบบไหนกันค่ะ?
กลอนดอกสร้อย เรื่อง “ความเอ๋ย ความรัก”
ขอบคุณภาพจาก Google เครดิตตามภาพค่ะ
. ความเอ๋ยความรัก ว่าหวานหนักแลหมองหม่นคนเล่าขาน
. ยามสมหวังเปรียบดั่งดอกไม้บาน สุขสราญดวงจิตคิดฝันไป
. ยามผิดหวังน้ำตาโศกไหลโชกหน้า เหมือนดอกไม้โรยราพาสงสัย
. อันแท้จริงความรักเป็นเช่นไร สุขทุกข์ไซร้ปะปนในฤทัยเอย
. รักเอ๋ยรักแท้ รักใดเล่าจะแน่เท่าแม่รัก
. รักที่มีแต่ให้ใจแน่นหนัก คอยปกปักษ์ห่วงลูกไม่แคล้วคลาย
. กล่าวความรักของพ่อไม่น้อยหน้า ใช้เหงื่อแลกเงินตราไม่เหนื่อยหน่าย
. หวังเพียงให้ลูกได้อยู่สบาย ลำบากกายแต่สุขใจเพราะลูกเอย
. รักเอ๋ยรักมั่น คอยเสกสรรความรู้ให้ลูกศิษย์
. ได้ติดตัวไว้ใช้เลี้ยงชีวิต ยอมอุทิศกายใจนั้นคือครู
. โดนเปรียบเปรยว่าเป็นแค่เรือจ้าง ล่องลอยคว้างเคว้งไปไม่ควรคู่
. แท้จริงแล้วเป็นหางเสือนำทางอยู่ ให้ไปสู่ฝั่งฝันของศิษย์เอย
. รักเอ๋ยรักจริง รักไม่ทิ้งไม่เก่าคือรักเพื่อน
. เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขไม่ลืมเลือน ถึงฟั่นเฟือนยังไงก็เพื่อนกัน
. คอยปรึกษาเล่าถามความเป็นอยู่ คอยเฝ้าดูห่วงห่างไม่แปรผัน
. เพราะใจนั้นยังคงผูกสัมพันธ์ หวังสักวันต้องได้พบเจอเอย
. รักเอ๋ยรักหวาน จะวันนี้เมื่อวานก็รักอยู่
. ตอนรักกันห่วงหาคอยเคียงคู่ รักหนุ่มสาวเฝ้าดูห่วงอาทร
. พอเนิ่นนานความหวานก็จางหาย หมดความหมายลืมสิ้นเรื่องวันก่อน
. วัยรุ่นนั้นอารมณ์ไม่แน่นอน พึงสังวรรักด้วยเข้าใจเอย
***รักนั้นมีหลากหลาย นิยามรักไม่ได้มีเพียงแค่รักของหญิงชาย ยังมีรักอีกมากมายที่เราพบเจอ
แต่อาจหลงลืมไป เพราะมองแค่จุดๆเดียว ^^ *** กลอนดอกสร้อยนี้แต่งไว้นานแล้ว
แต่งร่วมกับเพื่อนคนหนึ่งค่ะ (นาย ม.) แล้วนิยามความรักของตัวท่านเป็นแบบไหนกันค่ะ?