ไอรินท์ กับ สายลม อยู่ในห้องด้วยกันสองคน คงจะเป็นคืนสุดท้ายแล้วที่ทั้งคู่จะได้อยู่ด้วยกัน ก่อนที่ไอรินท์จะต้องไปแต่งงานตามที่รับปากแม่ไว้ ทั้งคู่ได้แต่เงียบ อยู่คนละมุมห้อง สายลมสัญญากับไอรินท์ว่าจะไม่แตะต้องตัวเธออีก แค่ต้องการอยู่เป็นเพื่อนเท่านั้น ไอรินท์ได้แต่ข่มใจนอนให้หลับขณะที่น้ำตาไหลลงอาบแก้มเปื้อนหมอนโดยไม่รู้ตัวและเริ่มสะอื้นมีน้ำมูกหายใจติดขัดเหมือนคนเป็นไข้หวัด สายลมเดินไปเดินมาด้วยหัวใจที่เร้ารุ่ม จึงตัดสินใจเข้าไปทำใจในห้องน้ำได้แต่มองดูที่กระจกและถามคำถามในใจว่า ทำไม ก่อนจะนั่งเครียดอยู่บนชักโครก สักพักก็ตัดสินใจอาบน้ำเย็นๆ เผื่อจิตใจมันเย็นลงบ้าง ก่อนนึกขึ้นได้ว่าไอรินท์อยู่ในห้องคนเดียว จึงรีบเช็ดตัวคลุมผ้าคลุมออกมาจากห้องน้ำ
สายลมมองเห็นไอรินท์ร้องไห้ก็อดไม่ได้ที่จะเข้าไปใกล้ๆ พร้อมกับปลอบเบาๆ "อย่าร้องไห้นะ พี่อยู่ตรงนี้แล้ว" พร้อมกับเอามือเช็ดน้ำตาให้ไอรินท์เบาๆ ทำไมโชคชะตาต้องเล่นตลกกับเราอย่างนี้ด้วยสายลมกล่าว "พรุ่งนี้พี่ก็ไม่อยู่แล้วใช่ไหม" ไอรินกล่าว "พี่ยังจะอยู่ในใจน้องเสมอนะ น้องก็จะอยู่ในใจพี่เสมอ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พี่ก็จะยังรักน้องเสมอนะ" ทั้งคู่โผกอดใส่กัน ซึ่งนั่นอาจเป็นการกอดครั้งสุดท้าย
ถ้าคุณเป็นสายลม คุณจะทำอย่างไร