เมื่อหลายวันที่ผ่านมาเราได้เจอบางสิ่งบางอย่างกับเพื่อนของเรา อีตอนแรกก็ไม่เชื่อหรอกว่าผีนั้นมีอยู่จริง
จนได้มาสัมผัสกับตัวเองถึงได้รู้ว่า ' มีแน่นอน แต่เราแค่มองไม่เห็นเขาเท่านั้นเอง '
เรื่องที่จะเล่าต่อจากนี้เป็นเรื่องจริงทั้งหมดไม่มีการแต่งเติมใดๆทั้งสิ้น
เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อประมาณสิ้นเดือนพฤศจิกายน เราได้ไปกับเพื่อนเราคือนั่งรถเล่นกัน ในรถก็มี(ขอใช้นามสมมติ)
คนขับนั้นคือแฟนของเพื่อนเรา แล้วก็เราเพื่อนอีกคนชื่อบี อีกคนชื่อไก่อีกคนชื่อกันและอีกสองคนชื่อแอ้นกับนุ่น (ไก่กับกันเป็นแฟนกัน)
ก็ขับรถเล่นกันในตัวจังหวัดนี่แหละ ประมาณ4-5ทุ่ม พอขับได้ประมาณสักพักใหญ่ๆ เพื่อนเราคนชื่อนุ่นก็บอกว่าอยากกลับบ้านไปส่งหน่อย
เราก้บอกว่า ' เออได้ๆ ถามบีกับไก่ดูละกันว่าจะไปส่งเปล่า ' นุ่นก็บอกว่า ' ไปส่งเราเหอะ เราโดนแม่ด่าแล้ว ' เราก็หันไปถามคนชื่อไก่ ' จะไปส่งมันเปล่า '
ไก่บอกว่า ' ยังไงก็ได้แล้วแต่เลย ' เราก็เลยบอกว่า ' ตามใจจะกลับก็กลับ ยังไงก็ได้ ' จากนั้นคนขับก็ไปส่งบ้านคนชื่อนุ่น ขับรถไปเรื่อยๆ ยังไม่ถึงบ้านคนชื่อนุ่นนะ เราก็เริ่มใจไม่ดีไม่รู้เป็นอะไร รู้สึกท้องร้อนผ่าว ๆ บ้านเพื่อนเราอยู่แถวมหาวิทยาลัยชื่อดัง ละแวกนั้นมืดมากค่ะ มีศาลาหลังคาเหลืองที่เขารถชนกันบ่อย ๆ และมีคนเสียชีวิตตายทั้งกลมอยู่เมื่อ 5ปีที่แล้ว พอขับไปใกล้ถึงมหาวิทยาลัย เพื่อนเรามีเซ้นกับเรื่องพวกแบบนี้ทั้งสองคนนั้นคือบีกับไก่ ต้องขาไปก็ไม่ได้พูดอะไรกัน พอถึงบ้านคนชื่อนุ่น นุ่นก็รีบลงจากรถทันที หลังจากออกมาจากบ้านนุ่นแล้ว เพื่อนเราชื่อบีก็ถามว่า 'มีคนตามเรามานะ เขานั่งอยู่หลังกะบะ' ไก่ก็ถามว่า ' ผู้หญิงผมยาวใช่ไหม ' บีบอกว่า ' ใช่ผมยาว แต่หน้าเขาอะเป็นสีเขียวๆ เรืองแสงได้ ' (อันนี้ก็ไม่รู้จริงเปล่าเพื่อนบอกมาแบบนี้) ไก่บอกว่า ' ใช่แล้วแหละ เมื่อสองวันก่อนเราก็พึ่งเจอเขามาอะบี ' บีก็ถามว่า ' ได้ไปจ้องหน้าเขาไหม ' ไก่ก็บอกว่า ' ไม่ได้จ้องนะ แต่วันนั้นกูทะเลาะกับกัน กูก็ด่ามัน ไอ
ไอสัตว์ แล้วกูก็หันไปเห็นเขา กูก็บอกกับกันว่าไปสิ เห็นไหมเขามองอยู่ หลังจากนั้นกูก็ขี่รถไปเลย ไปนอนบ้านนุ่น ไม่กล้าขี่กลับบ้าน '
พอหลังจากที่ไก่เล่าเสร็จ เขาก็ตามมาอยู่หลังกะบะ ไม่ไปไหนเลย พอหลังจากนั้นเราก็ลงสะพาน เหมือนกับว่าเขาเข้ามาไม่ได้แล้ว เหมือนล้ำเขต แล้วเราจะกลับบ้าน เราอยากกลับบ้าน คนขับก็ไปส่งเรานะ พอเราจะลงเท่านั้นแหละ คนชื่อบีบอกกับเราว่า ' เขาอยู่ข้างหลังอะ ' เท่านั้นแหละ เราไม่กล้าลงเลย นาทีนั้นตัวสั่นไปหมด นั่งเงียบๆคนเดียว ไม่อยากคุยกับใครทั้งสิ้น มันเหมือนมันจุกจนพูดไม่ออก คนขับก็กลับรถ แล้วขี่รถไปเรื่อย ๆ ไอคนชื่อไก่ก็ร้องไห้ไม่หยุด บีก็พูดว่า ' เขาอยู่หลังอะไก่ เขาจ้องตากูเหมือนอาฆาตอาแค้น '
ขอพักไว้เท่านี้ก่อนนะค่ะ ไว้วันหลังจะมาต่อ ถ้าพิมพ์อะไรผิดพลาดไปขอโทษด้วยนะค่ะ มือใหม่หัดพิมพ์ค่ะ
สิ่งที่มองไม่เห็นแต่ทำให้กลัว
จนได้มาสัมผัสกับตัวเองถึงได้รู้ว่า ' มีแน่นอน แต่เราแค่มองไม่เห็นเขาเท่านั้นเอง '
เรื่องที่จะเล่าต่อจากนี้เป็นเรื่องจริงทั้งหมดไม่มีการแต่งเติมใดๆทั้งสิ้น
เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อประมาณสิ้นเดือนพฤศจิกายน เราได้ไปกับเพื่อนเราคือนั่งรถเล่นกัน ในรถก็มี(ขอใช้นามสมมติ)
คนขับนั้นคือแฟนของเพื่อนเรา แล้วก็เราเพื่อนอีกคนชื่อบี อีกคนชื่อไก่อีกคนชื่อกันและอีกสองคนชื่อแอ้นกับนุ่น (ไก่กับกันเป็นแฟนกัน)
ก็ขับรถเล่นกันในตัวจังหวัดนี่แหละ ประมาณ4-5ทุ่ม พอขับได้ประมาณสักพักใหญ่ๆ เพื่อนเราคนชื่อนุ่นก็บอกว่าอยากกลับบ้านไปส่งหน่อย
เราก้บอกว่า ' เออได้ๆ ถามบีกับไก่ดูละกันว่าจะไปส่งเปล่า ' นุ่นก็บอกว่า ' ไปส่งเราเหอะ เราโดนแม่ด่าแล้ว ' เราก็หันไปถามคนชื่อไก่ ' จะไปส่งมันเปล่า '
ไก่บอกว่า ' ยังไงก็ได้แล้วแต่เลย ' เราก็เลยบอกว่า ' ตามใจจะกลับก็กลับ ยังไงก็ได้ ' จากนั้นคนขับก็ไปส่งบ้านคนชื่อนุ่น ขับรถไปเรื่อยๆ ยังไม่ถึงบ้านคนชื่อนุ่นนะ เราก็เริ่มใจไม่ดีไม่รู้เป็นอะไร รู้สึกท้องร้อนผ่าว ๆ บ้านเพื่อนเราอยู่แถวมหาวิทยาลัยชื่อดัง ละแวกนั้นมืดมากค่ะ มีศาลาหลังคาเหลืองที่เขารถชนกันบ่อย ๆ และมีคนเสียชีวิตตายทั้งกลมอยู่เมื่อ 5ปีที่แล้ว พอขับไปใกล้ถึงมหาวิทยาลัย เพื่อนเรามีเซ้นกับเรื่องพวกแบบนี้ทั้งสองคนนั้นคือบีกับไก่ ต้องขาไปก็ไม่ได้พูดอะไรกัน พอถึงบ้านคนชื่อนุ่น นุ่นก็รีบลงจากรถทันที หลังจากออกมาจากบ้านนุ่นแล้ว เพื่อนเราชื่อบีก็ถามว่า 'มีคนตามเรามานะ เขานั่งอยู่หลังกะบะ' ไก่ก็ถามว่า ' ผู้หญิงผมยาวใช่ไหม ' บีบอกว่า ' ใช่ผมยาว แต่หน้าเขาอะเป็นสีเขียวๆ เรืองแสงได้ ' (อันนี้ก็ไม่รู้จริงเปล่าเพื่อนบอกมาแบบนี้) ไก่บอกว่า ' ใช่แล้วแหละ เมื่อสองวันก่อนเราก็พึ่งเจอเขามาอะบี ' บีก็ถามว่า ' ได้ไปจ้องหน้าเขาไหม ' ไก่ก็บอกว่า ' ไม่ได้จ้องนะ แต่วันนั้นกูทะเลาะกับกัน กูก็ด่ามัน ไอ
พอหลังจากที่ไก่เล่าเสร็จ เขาก็ตามมาอยู่หลังกะบะ ไม่ไปไหนเลย พอหลังจากนั้นเราก็ลงสะพาน เหมือนกับว่าเขาเข้ามาไม่ได้แล้ว เหมือนล้ำเขต แล้วเราจะกลับบ้าน เราอยากกลับบ้าน คนขับก็ไปส่งเรานะ พอเราจะลงเท่านั้นแหละ คนชื่อบีบอกกับเราว่า ' เขาอยู่ข้างหลังอะ ' เท่านั้นแหละ เราไม่กล้าลงเลย นาทีนั้นตัวสั่นไปหมด นั่งเงียบๆคนเดียว ไม่อยากคุยกับใครทั้งสิ้น มันเหมือนมันจุกจนพูดไม่ออก คนขับก็กลับรถ แล้วขี่รถไปเรื่อย ๆ ไอคนชื่อไก่ก็ร้องไห้ไม่หยุด บีก็พูดว่า ' เขาอยู่หลังอะไก่ เขาจ้องตากูเหมือนอาฆาตอาแค้น '
ขอพักไว้เท่านี้ก่อนนะค่ะ ไว้วันหลังจะมาต่อ ถ้าพิมพ์อะไรผิดพลาดไปขอโทษด้วยนะค่ะ มือใหม่หัดพิมพ์ค่ะ