เด็กหญิงผู้เขียนบันทึก
ตอนที่ 1
Diary เล่ม1
We can do not great things
only small things with great love
-Mother Teresa-
7 มกราคม 2547
=หนอนน้อย=
22 มีนาคม 2547
ของที่อยากได้
1. CD Walkman
2. กระเป๋าเป้ Esprit แม่บอกจะซื้อให้ แต่ก็แค่บอก
3. กล่องใส่ของ Barbie
จบเรื่องความอยากแค่นี้
วันนี้ฉันอ่าน "บันทึกลับของ แอนน์ แฟรงค์" สุดยอดมากๆ เขียนได้น่าติดตาม ขนาดเธอเขียนตอนอายุ 13-15 นะเนี่ย อ่านไปได้ 180 หน้า จาก 438 หน้า ต้องเร่งอ่านให้จบ เพราะมีอีกหลายเล่มต่อแถมอยู่
ฉันไม่หวังให้บันทึกของฉันมีค่าต่อโลกแบบของ แอนน์ แฟรงค์ หรอก ถึงจะหวังอยู่ลึกๆก็ตาม เพราะบันทึกของฉันไม่มีเรื่องราวใดๆที่าำคัญต่อโลกเลยสักนิดเดียว ก็ฉันไม่ได้อยู่ในช่วงวิกฤตของประวัติศาสตร์นี่ ซึ่งก็ดีแล้วล่ะ
บันทึกของฉันเขียนแต่เรื่องราวแสนธรรมดาที่เป็นชีวิตของเด็กหญิงแสนธรรมดาคนหนึ่ง คงมีแต่เธอนะมีอาที่รับฟังเรื่องราวของฉัน เพราะอะไรน่ะเหรอ เพราะเธอเป็นคนเดียวที่ฉันไว้วางใจ เอ ฟังดูแปลกนะ ไม่ใช่สิ เพราะเธอเป็นสมุดบันทึกต่างหากล่ะมีอา เธอถึงรับฟังเรื่องราวของฉันได้ เธอจะเป็นเพื่อนแท้คนเดียวของฉันนะ ฉันจะทำแบบแอนน์ แฟรงค์ นั่นล่ะ ตั้งชื่อให้สมุดบันทึก
“ฉันมีพ่อ แม่ ที่ฉันรัก มีพี่สาวที่แสนดี มีลุง ป้า น้า อา ที่แสนวิเศษ มีเพื่อนสนิท ดูๆแล้วฉันก็ไม่ขาดอะไร แต่จริงๆแล้วฉันกลับนั่งหดหู่ เพราะไม่มีใครจริงใจ ฉันขาดความจริงใจของทุกคน ฉันจึงมีแต่เพื่อนสนิท ไม่มีเพื่อนแท้"
แอนน์ บอกไว้ในบันทึกอย่างนั้น ซึ่งฉันเห็นว่าจริง ใช่ ฉันก็ไม่มีเพื่อนแท้...
=หนอนน้อย=
ปล.วันนี้ดู The Pianist รอบ 2 เกลียด ฮิตเลอร์มากกกก
เด็กหญิงผู้เขียนบันทึก(1)
ตอนที่ 1
Diary เล่ม1
We can do not great things
only small things with great love
-Mother Teresa-
7 มกราคม 2547
=หนอนน้อย=
22 มีนาคม 2547
ของที่อยากได้
1. CD Walkman
2. กระเป๋าเป้ Esprit แม่บอกจะซื้อให้ แต่ก็แค่บอก
3. กล่องใส่ของ Barbie
จบเรื่องความอยากแค่นี้
วันนี้ฉันอ่าน "บันทึกลับของ แอนน์ แฟรงค์" สุดยอดมากๆ เขียนได้น่าติดตาม ขนาดเธอเขียนตอนอายุ 13-15 นะเนี่ย อ่านไปได้ 180 หน้า จาก 438 หน้า ต้องเร่งอ่านให้จบ เพราะมีอีกหลายเล่มต่อแถมอยู่
ฉันไม่หวังให้บันทึกของฉันมีค่าต่อโลกแบบของ แอนน์ แฟรงค์ หรอก ถึงจะหวังอยู่ลึกๆก็ตาม เพราะบันทึกของฉันไม่มีเรื่องราวใดๆที่าำคัญต่อโลกเลยสักนิดเดียว ก็ฉันไม่ได้อยู่ในช่วงวิกฤตของประวัติศาสตร์นี่ ซึ่งก็ดีแล้วล่ะ
บันทึกของฉันเขียนแต่เรื่องราวแสนธรรมดาที่เป็นชีวิตของเด็กหญิงแสนธรรมดาคนหนึ่ง คงมีแต่เธอนะมีอาที่รับฟังเรื่องราวของฉัน เพราะอะไรน่ะเหรอ เพราะเธอเป็นคนเดียวที่ฉันไว้วางใจ เอ ฟังดูแปลกนะ ไม่ใช่สิ เพราะเธอเป็นสมุดบันทึกต่างหากล่ะมีอา เธอถึงรับฟังเรื่องราวของฉันได้ เธอจะเป็นเพื่อนแท้คนเดียวของฉันนะ ฉันจะทำแบบแอนน์ แฟรงค์ นั่นล่ะ ตั้งชื่อให้สมุดบันทึก
“ฉันมีพ่อ แม่ ที่ฉันรัก มีพี่สาวที่แสนดี มีลุง ป้า น้า อา ที่แสนวิเศษ มีเพื่อนสนิท ดูๆแล้วฉันก็ไม่ขาดอะไร แต่จริงๆแล้วฉันกลับนั่งหดหู่ เพราะไม่มีใครจริงใจ ฉันขาดความจริงใจของทุกคน ฉันจึงมีแต่เพื่อนสนิท ไม่มีเพื่อนแท้"
แอนน์ บอกไว้ในบันทึกอย่างนั้น ซึ่งฉันเห็นว่าจริง ใช่ ฉันก็ไม่มีเพื่อนแท้...
=หนอนน้อย=
ปล.วันนี้ดู The Pianist รอบ 2 เกลียด ฮิตเลอร์มากกกก