เท่าที่ผมพอจำได้ก็ประมาณนี้

ผู้ใหญ่หาผ้าใหม่         ให้สะใภ้ใช้คล้องคอ
ใฝ่ใจเอาใส่ห่อ         มิหลงใหลใครขอดู
จะใคร่ลงเรือใบ         ดูน้ำใสและปลาปู
สิ่งใดอยู่ในตู้         มิใช่อยู่ใต้ตั่งเตียง
บ้าใบ้ถือใยบัว         หูตามัวมาใกล้เคียง
เล่าท่องอย่าละเลี่ยง       ยี่สิบม้วนจำจงดี

อีกบทก็

ธรณีนี่นี้ เป็นพยาน               เราก็ศิษย์มีอาจารย์ หนึ่งบ้าง

เราผิดท่านประหาร เราชอบ        เราบ่ผิดท่านมล้าง ดาบนี้คืนสนอง

อีกบทก็

มานี มานีมีตา
กา กามีตา
อา อามีตา

คิดแล้วรู้สึกว่า วันวานยังหวานอยู่....