ทำงานตั้งแต่ยังเล็กครับ นี่ก็เพิ่งจะอายุ 23 เอง แต่รู้สึกว่า ทำอะไรคนเดียวมาตลอด ครอบครัวก็อยู่ต่างที่ครับ มีโอกาสได้พบกันบ้างนานๆครั้ง

ปกติชีวิตก็ เช้า ออกไปทำงาน ดึกๆเลิกงานก็กลับห้องครับ ใช้ชีวิตแบบนี้ จันทร์ถึงศุกร์ เสาร์ ก็อาจจะออกไปเดินตลาดนัด JJ GREEN บ้าง หรือเดินห้างเรื่อยเปื่อย ดูหนังคนเดียว กินข้าวคนเดียว ไปเที่ยวเกราะเกร็ด คนเดียว ไปนั่งดื่มที่ผับคนเดียวนานๆครั้ง ใช้ชีวิตทำอะไรคนเดียวแบบนี้มาตลอด รู้สึกเปลี่ยวมากครับ บางทีออกไปในที่ที่คนเยอะแยะมากมาย หรือโต๊ะอาหารที่มันต้องนั่งร่วมกับผู้อื่น บอกตรงๆครับบางทีก็ทำตัวไม่ถูกเลย หยิบโทรศัพท์มาก็เลื่อนไป เลื่อนมา ดู Facebook นู้น นี่ นั่น มันก็แก้เขินได้นิดนึง ถ้าอาทิตย์ไหนว่างๆ ก็จะหาซื้อโครงไก่ไปสับแล้วก็เอาไปเลี้ยงหมาแถวๆหอพักครับ มันจะมีไอตัวเล็กๆ น่ารักดี ผมชอบเล่นกับมันครับ รักหมาครับ

ถ้าถามว่ามีเพื่อนไหม ? บอกเลยว่า ชีวิตเจอแต่เพื่อนที่ทำงาน จบงานก็แค่นั่นครับ ไม่มีอะไรสนิทไปมากกว่าการเป็นเพื่อนร่วมงาน เพราะต่างคน ต่างมีครอบครัวครับ ส่วนเพื่อนสมัยเรียนน่ะหรอ มันห่างหายไปคนละสังคมแล้วครับ อีกอย่าง อยู่ต่างที่กันด้วยเลยไม่มีโอกาสได้พบเจอกันหลายปีแล้ว

ใครเป็นแบบนี้อยู่เหมือนกัน มาระบายให้อ่านบ้างนะครับ อยากรู้การดำเนินชีวิตของแต่ละคน ว่าเป็นกันอย่างไร

ขออนุญาต แท็กเรื่องความรักด้วยนะครับ เผื่อใครที่มีแฟน แต่ต้องดำเนินชีวิตคนเดียว เหมือนกัน

                                                                                                                                          ขอบคุณครับ ^_^