สวัสดีค่ะ เราเป็นคนทีมีความเครียดตลอด เวลาเครียดเราจะมีอาการนอนอยู่ในห้องนิ่งๆ
ไม่ยอมกินข้าว ออกไปข้างนอก หนักหน่อยคือโดดเรียนค่ะ เราเรียนอยู่ค่ะ
เรื่องที่เครียดส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องสังคมเพื่อนค่ะ รองลงมาจะเป็นเรื่องเรียน
เราเครียดง่าย เป็นคนอัธยาศัยไม่ดี เราเป็นแบบนี้มานานมาก ตั้งแต่มัธยมค่ะ
รู้สึกต่อต้านสังคม ไม่ชอบที่คนเยอะๆ ไม่ชอบการสังสรรค์ เหมือนกลัวการเข้าสังคมค่ะ
แต่เหมือนยิ่งนานมันก็ยิ่งหนัก เคยนอนนิ่งๆในห้องไปออกไปไหนเลย
จนขาดเรียนไป 1 สัปดาห์ ทำให้ไม่ได้ไปควิซและติดเอฟ 1 ตัวค่ะ (มีออกไปซื้อข้าวบ้างตอนดึกถ้าหิว
จนเวียนหัวไม่ไหวแล้วจริงๆก็ไปค่ะ)บางครั้งก็เครียดจนปวดหัวและอ้วกออกมา
เราชอบคิดว่าตัวเราไม่เป็นที่ต้องการตลอดเวลา และเก็บเอาคำพูดทุกอย่างของเพื่อนมาคิด
การที่เราเป็นคนเครียด ทำให้มีเรื่องนู้นเรื่องนี้ในหัวตลอดทำให้นอนดึกมาก
ไม่ต่ำกว่า ตี3 มันทำให้เราเรียนไม่รู้เรื่อง และไปสายตลอดค่ะ
เราเป็นแบบนี้มาตลอดจนมันทำให้บุคลิกของเราไม่ดี กลายเป็นคนไม่มั่นใจด้วยค่ะ
และยังส่งผลต่อการเรียนและอ่านหนังสือ ทำให้สมาธิสั้นทำอะไรไม่ได้นาน
เพราะมีเรื่องอยุ่ในหัวตลอด ลอกแลก ไม่เป็นตัวของตัวเองค่ะ
ถ้าถามว่ามีอะไรทำไมไม่ปรึกษาเพื่อน เราไม่มีเพื่อนสนิทค่ะ คงเพราะเราอัธยาศัยไม่ดีมั้งคะ
มีแต่เพื่อนธรรมดาๆที่เจอกันในห้องเรียนค่ะ เราเลยไม่ค่อยได้พูดเรื่องของเราให้ใครฟัง
นอกจากแฟนเราที่คุยโทรศัพกันตลอด แฟนรับฟังทุกปัญหาของเราค่ะ แต่เราก็มาคิดว่า
ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป มันคงทำให้ชีวิตเราไม่มีความสุข
เรากำลังสงสัยว่าเราเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ
เรารู้สึกเหมือนเราอ่อนแอ เราจะเป็นเหมือนเดิมต่อไม่ได้ เราควรทำอะไรซักอย่าง
เพื่อนๆคิดว่าการพบจิตแพทย์จะช่วยแก้ปัญหาของเราให้เบาลงได้มั้ยคะ
อยากทราบว่าแถวเชียงใหม่ควรไปที่ไหนดี ที่ดูอยู่มี รพ.สวนดอก กับ รพ.สวนปรุงค่ะ
จิตแพทย์คุยด้วยได้นานมั้ย ใส่ใจคนไข้มากหรือเปล่าคะ หรือมีที่ไหนดีๆราคาไม่แพงช่วยแนะนำหน่อยนะคะ
เป็นแบบนี้ พบจิตแพทย์ดีมั้ยคะ ?
ไม่ยอมกินข้าว ออกไปข้างนอก หนักหน่อยคือโดดเรียนค่ะ เราเรียนอยู่ค่ะ
เรื่องที่เครียดส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องสังคมเพื่อนค่ะ รองลงมาจะเป็นเรื่องเรียน
เราเครียดง่าย เป็นคนอัธยาศัยไม่ดี เราเป็นแบบนี้มานานมาก ตั้งแต่มัธยมค่ะ
รู้สึกต่อต้านสังคม ไม่ชอบที่คนเยอะๆ ไม่ชอบการสังสรรค์ เหมือนกลัวการเข้าสังคมค่ะ
แต่เหมือนยิ่งนานมันก็ยิ่งหนัก เคยนอนนิ่งๆในห้องไปออกไปไหนเลย
จนขาดเรียนไป 1 สัปดาห์ ทำให้ไม่ได้ไปควิซและติดเอฟ 1 ตัวค่ะ (มีออกไปซื้อข้าวบ้างตอนดึกถ้าหิว
จนเวียนหัวไม่ไหวแล้วจริงๆก็ไปค่ะ)บางครั้งก็เครียดจนปวดหัวและอ้วกออกมา
เราชอบคิดว่าตัวเราไม่เป็นที่ต้องการตลอดเวลา และเก็บเอาคำพูดทุกอย่างของเพื่อนมาคิด
การที่เราเป็นคนเครียด ทำให้มีเรื่องนู้นเรื่องนี้ในหัวตลอดทำให้นอนดึกมาก
ไม่ต่ำกว่า ตี3 มันทำให้เราเรียนไม่รู้เรื่อง และไปสายตลอดค่ะ
เราเป็นแบบนี้มาตลอดจนมันทำให้บุคลิกของเราไม่ดี กลายเป็นคนไม่มั่นใจด้วยค่ะ
และยังส่งผลต่อการเรียนและอ่านหนังสือ ทำให้สมาธิสั้นทำอะไรไม่ได้นาน
เพราะมีเรื่องอยุ่ในหัวตลอด ลอกแลก ไม่เป็นตัวของตัวเองค่ะ
ถ้าถามว่ามีอะไรทำไมไม่ปรึกษาเพื่อน เราไม่มีเพื่อนสนิทค่ะ คงเพราะเราอัธยาศัยไม่ดีมั้งคะ
มีแต่เพื่อนธรรมดาๆที่เจอกันในห้องเรียนค่ะ เราเลยไม่ค่อยได้พูดเรื่องของเราให้ใครฟัง
นอกจากแฟนเราที่คุยโทรศัพกันตลอด แฟนรับฟังทุกปัญหาของเราค่ะ แต่เราก็มาคิดว่า
ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป มันคงทำให้ชีวิตเราไม่มีความสุข
เรากำลังสงสัยว่าเราเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ
เรารู้สึกเหมือนเราอ่อนแอ เราจะเป็นเหมือนเดิมต่อไม่ได้ เราควรทำอะไรซักอย่าง
เพื่อนๆคิดว่าการพบจิตแพทย์จะช่วยแก้ปัญหาของเราให้เบาลงได้มั้ยคะ
อยากทราบว่าแถวเชียงใหม่ควรไปที่ไหนดี ที่ดูอยู่มี รพ.สวนดอก กับ รพ.สวนปรุงค่ะ
จิตแพทย์คุยด้วยได้นานมั้ย ใส่ใจคนไข้มากหรือเปล่าคะ หรือมีที่ไหนดีๆราคาไม่แพงช่วยแนะนำหน่อยนะคะ